Μετάφραση: Απολλόδωρος.Παγκόσμια Θέρμανση με θέμα την αποθήκευση ενέργειας ως μέσο για την υποστήριξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικές και ηλιακές εγκαταστάσεις. Η Έκθεση έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί και τώρα περνάει από τη διαδικασία επεξεργασίας. Θα δημοσιευθεί πιθανώς κάποια στιγμή τον Σεπτέμβριο....
Κάνοντας την έρευνα για την Έκθεση, είχα την ευκαιρία να εξετάσω προσεκτικά τα σχέδια πολλών χωρών και πολιτειών των ΗΠΑ που ισχυρίζονται ότι είναι "ηγέτες" στην κλιματική αρετή, ειδικά στο θέμα του πώς σκοπεύουν να επιτύχουν τον στόχο του Καθαρού Μηδενισμού (Net Zero) των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτοί οι κλιματικοί "ηγέτες" περιλαμβάνουν, στην Ευρώπη, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και στις ΗΠΑ, την Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη. Θα πίστευε κανείς ότι για κάθε δικαιοδοσία που επιδιώκει τις φιλοδοξίες του Καθαρού Μηδενός και επιδιώκει να καταργήσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων, θα ήταν απολύτως απαραίτητο να βρεθεί οπωσδήποτε κάποια λύση αποθήκευσης ενέργειας για να παρέχει εφεδρεία στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας όταν ο άνεμος και ο ήλιος δεν παράγουν. Αλλά αυτό που έδειξε η έρευνά μου είναι ότι κάθε μία από αυτές τις δικαιοδοσίες που επιδιώκουν να ηγηθούν της πορείας προς το Καθαρό Μηδέν έχει εξετάσει εκπληκτικά ανεπαρκώς το πρόβλημα της αποθήκευσης ενέργειας.
Στο παρελθόν έχω καλύψει μερικές από τις πιο απίστευτες ελλείψεις στον σχεδιασμό του Net Zero αυτών των τόπων, για παράδειγμα στο "Μπορεί η Καλιφόρνια να επιτύχει πραγματικά 85% ηλεκτρική ενέργεια χωρίς άνθρακα μέχρι το 2030;" στις 16 Μαΐου και "Και νικήτρια είναι η Γερμανία!" στις 29 Ιουνίου.
Η πιο εκπληκτική καθολική αποτυχία όλων των δικαιοδοσιών που επιδιώκουν το Καθαρό Μηδέν είναι η αποτυχία να επιδιώξουν οποιοδήποτε είδος λειτουργικού πρωτοτύπου ή έργου επίδειξης ενός συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας Καθαρού Μηδενός πριν δεσμεύσουν ολόκληρη τη δικαιοδοσία στο έργο βάσει μιας λευκής επιταγής που θα πληρωθεί από τους φορολογούμενους και τους φορολογούμενους. Ποιος έχει ακούσει ποτέ για κάτι τέτοιο; Τη δεκαετία του 1880, όταν ο Τόμας Έντισον θέλησε να αρχίσει να κατασκευάζει κεντρικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για τις νέες συσκευές του, όπως οι λαμπτήρες πυρακτώσεως, ξεκίνησε με την κατασκευή μιας πρωτότυπης εγκατάστασης στο Λονδίνο κάτω από το Viaduct του Holborn και ακολούθησε μια μεγαλύτερη εγκατάσταση επίδειξης στην Pearl Street στο Lower Manhattan, η οποία παρείχε ηλεκτρική ενέργεια μόνο σε πελάτες εντός μερικών τετραγώνων. Μόνον αφού αποδείχθηκαν επιτυχείς, άρχισε μια μεγαλύτερη κατασκευή. Παρομοίως, η παροχή πυρηνικής ενέργειας ξεκίνησε με μικρά πρωτότυπα που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ακολουθούμενα από μεγαλύτερα έργα επίδειξης στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1960, είκοσι χρόνια μετά την έναρξη της προσπάθειας και αφού είχε αποδειχθεί η σκοπιμότητα και το κόστος, κατασκευάστηκαν οι πρώτοι μεγάλης κλίμακας εμπορικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες. Κανένας αρμόδιος δεν θα ακολουθούσε άλλη προσέγγιση.
Αλλά κατά κάποιο τρόπο οι πολιτικοί μας έχουν καταντήσει τώρα τόσο γεμάτοι ύβρη που νομίζουν ότι μπορούν απλά να παραγγείλουν ένα λειτουργικό αιολικό/ηλιακό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας και να υποθέσουν ότι οι εφεδρικές συσκευές αποθήκευσης ενέργειας θα εφευρεθούν ως δια μαγείας και ότι όλα θα λειτουργούν μια χαρά και δεν θα είναι οικονομικά καταστροφικά, όλα αυτά μέχρι κάποια αυθαίρετα καθορισμένη ημερομηνία στη δεκαετία του 2030.
Σήμερα, όλες οι προαναφερθείσες δικαιοδοσίες και πολλές άλλες έχουν ξεκινήσει φιλόδοξα σχέδια για το Καθαρό Μηδέν, και όμως δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο ένα λειτουργικό πρωτότυπο ή ένα έργο επίδειξης που να έχει επιτύχει πραγματικά το Καθαρό Μηδέν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ή έστω κάτι που να πλησιάζει. Πράγματι, είναι χειρότερα από αυτό. Υπάρχει ένα αρκετά σημαντικό έργο που έθεσε ως στόχο να επιτύχει το Καθαρό Μηδέν (αν και δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο εκείνη την εποχή, δηλαδή το 2014), και έχει μείνει εντυπωσιακά πίσω. Το έργο αυτό βρίσκεται στο νησί El Hierro, ένα από τα Κανάρια Νησιά στις ακτές της Ισπανίας. Το El Hierro εγκατέστησε μια συλλογή από ανεμογεννήτριες και μια δεξαμενή αντλησιοταμίευσης/υδροηλεκτρικής ενέργειας ως εφεδρεία με μεγάλη επιτυχία, αλλά αγωνίζεται να επιτύχει το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας από το σύστημα αιολικής ενέργειας/αποθήκευσης κατά τη διάρκεια ενός έτους. Το υπόλοιπο προέρχεται από μια γεννήτρια ντίζελ. Ο διαχειριστής του συστήματος δημοσιεύει μηνιαία στατιστικά στοιχεία (με σημαντική καθυστέρηση), συνήθως με ενθουσιασμένη φλυαρία για "τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εξοικονομήθηκαν", χωρίς ποτέ να παραδέχεται ότι το σύστημα έχει αποτύχει πλήρως στον αρχικό του στόχο να απαλλαγεί από το κομμάτι των ορυκτών καυσίμων. Αντ' αυτού, έχουν τώρα τρία πλεονάζοντα συστήματα για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας - ανεμογεννήτριες, υδροηλεκτρική δεξαμενή και τουρμπίνες, και η γεννήτρια ντίζελ - για όλα τα οποία πρέπει να πληρώνονται, και όλα για να παρέχουν την ίδια ηλεκτρική ενέργεια που η γεννήτρια ντίζελ ήταν πλήρως ικανή να παρέχει μόνη της. Το κόστος έχει υπολογιστεί σε περίπου 80 λεπτά του ευρώ ανά KWh, δηλαδή περίπου 7 έως 8 φορές τις μέσες τιμές των καταναλωτών στις ΗΠΑ- αλλά το κόστος αυτό κρύβεται σε μεγάλο βαθμό από τους φορολογούμενους του El Hierro με επιδοτήσεις από την ΕΕ και την κυβέρνηση της Ισπανίας.
Η έρευνά μου κάλυψε επίσης σε βάθος το ζήτημα του πόση αποθήκευση ενέργειας θα χρειαζόταν για διάφορες δικαιοδοσίες για την πλήρη υποστήριξη ενός συστήματος παραγωγής κυρίως αιολικής/ηλιακής ενέργειας χωρίς καμία χρήση ορυκτών καυσίμων. Οι αξιόπιστοι υπολογισμοί που συζητήθηκαν προηγουμένως εδώ περιλάμβαναν τον υπολογισμό του Roger Andrews, που έγινε το 2018, ότι είτε η Καλιφόρνια είτε η Γερμανία θα απαιτούσαν τουλάχιστον περίπου 25.000 GWh αποθήκευσης ενέργειας για την υποστήριξη ενός πλήρως αιολικού/ηλιακού συστήματος παραγωγής για ένα έτος χωρίς χρήση ορυκτών καυσίμων- και έναν υπολογισμό του Ken Gregory που έγινε με πολύ παρόμοια μεθοδολογία στα τέλη του 2021 και έδειξε ότι το σύνολο των ΗΠΑ (κάτω 48 πολιτείες) θα απαιτούσε περίπου 250.000 GWh αποθήκευσης για τον ίδιο σκοπό. Πρόκειται για πραγματικά τεράστιους αριθμούς.
Αντιμετωπίζοντας τέτοιες απαιτήσεις για την επίτευξη του Καθαρού Μηδενός και τον εξοβελισμό των ορυκτών καυσίμων από το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, τα σχέδια αυτών των δικαιοδοσιών για την απόκτηση αποθήκευσης είναι αρκετά συγκλονιστικά. Η συμβουλευτική εταιρεία Wood Mackenzie ανέφερε στις 11 Απριλίου 2022 ότι η Γερμανία ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αποκτήσει συνολικά 8,91 GWh αποθήκευσης ενέργειας μέχρι το 2031 - ένα γελοία ασήμαντο ποσό, αν η Γερμανία εννοεί πραγματικά σοβαρά το Net Zero. Το Utility Dive ανέφερε στις 12 Απριλίου 2022 ότι η Νέα Υόρκη σχεδίαζε να αποκτήσει συνολικά 6 GW αποθήκευσης (που πιθανότατα αντιστοιχούν σε περίπου 24 GWh, δεδομένου ότι οι μπαταρίες θα είναι τύπου ιόντων λιθίου που γενικά έχουν χωρητικότητα για τέσσερις ώρες εκφόρτισης σε πλήρη ισχύ). Ο αριθμός αυτός είναι ελάχιστα λιγότερο μικροσκοπικός από αυτόν της Γερμανίας. Ένα άλλο κομμάτι από το Utility Dive στις 6 Απριλίου 2022 ανέφερε ότι οι ρυθμιστικές αρχές της Καλιφόρνιας είχαν διατάξει τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να αποκτήσουν αυτό που θα ισοδυναμούσε με περίπου 42 GWh αποθήκευσης στο πλαίσιο των σχεδίων Net Zero της εν λόγω δικαιοδοσίας. Όλα αυτά τα σχέδια απόκτησης αποθήκευσης κυμαίνονται περίπου στο 0,1% έως 0,2% της αποθήκευσης που θα χρειαζόταν πραγματικά για την επίτευξη του στόχου Net Zero.
Πώς θα μοιάζει λοιπόν το μέλλον της χρήσης ενέργειας σε αυτά τα μέρη, καθώς τα ορυκτά καύσιμα θα καταργηθούν σταδιακά και θα αναλάβουν η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, ενώ η αποθήκευση ενέργειας θα είναι εντελώς ανεπαρκής για να καλύψει τις διαλείψεις;
Για να πάρουμε μια ιδέα, ας ρίξουμε μια ακόμη ματιά στην έκθεση για την Καλιφόρνια που δημοσίευσε η εταιρεία συμβούλων Energy Innovations στις 9 Μαΐου, με τίτλο "Achieving an Equitable and Reliable 85 Percent Clean Electricity System by 2030 in California". Σημειώστε ότι αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα το Καθαρό Μηδέν, αλλά μόνο το 85% του ίδιου. Ακολουθούν μερικά στοιχεία. Πρώτον, το γραφικό τους για τη φύση της μετάβασης:
Θα έχουμε μια "αλλαγή παραδείγματος" στο "RA", το οποίο φαίνεται να σημαίνει "Resource Adequacy" ("Επάρκεια πόρων"). Ελέγξτε τη λίστα στα δεξιά κάτω από τους "καθαρούς πόρους αξιοπιστίας" - "Η διαθεσιμότητα της ενέργειας εξαρτάται από τον καιρό". Αρχίζετε να καταλαβαίνετε τώρα την εικόνα;
Διαβάστε την έκθεση μέχρι να φτάσετε στις σελίδες στα μέσα της δεκαετίας του '30, όπου το θέμα γίνεται αυτό που κατ' ευφημισμόν αποκαλούν "απόκριση ζήτησης". Είναι πολύ ακαταλαβίστικο για να το κάνουν να φαίνεται τόσο ευχάριστο. Απόσπασμα:
Τα μέτρα από την πλευρά της ζήτησης μπορούν να υποκαταστήσουν τους πόρους από την πλευρά της προσφοράς και επομένως να συμβάλουν στην ποικιλομορφία των πόρων- η αυξημένη διαθεσιμότητά τους αντισταθμίζει τον κίνδυνο της πολύ αργής ανάπτυξης νέων καθαρών πόρων από την πλευρά της προσφοράς (συμπεριλαμβανομένων των γεννητριών και της αποθήκευσης). Για παράδειγμα, η τεχνική έκθεση διαπιστώνει ότι η ανάπτυξη της μετατόπισης φορτίου θα μπορούσε να μειώσει το φορτίο κατά 1.500 MW τις πρώτες βραδινές ώρες που η ηλιακή παραγωγή πέφτει, αντισταθμίζοντας τις προκλήσεις ανάπτυξης μπαταριών, όπως η αλυσίδα εφοδιασμού. . . . Τα μέτρα από την πλευρά της ζήτησης παρέχουν επίσης συμπληρωματικά οφέλη όσον αφορά την αξιοπιστία, την ανθεκτικότητα και τη δημόσια ασφάλεια σε σχέση με τις λύσεις ή τις εισαγωγές από την πλευρά της προσφοράς, καθώς βρίσκονται πλησιέστερα στο επηρεαζόμενο φορτίο. Ενώ οι κεντρικές γεννήτριες παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος μας υπό τις περισσότερες συνθήκες του συστήματος, μπορούν να καταστούν λιγότερο αποτελεσματικές ή άχρηστες υπό ορισμένες συνθήκες καταστροφής.
Αυτό είναι γραφειοκρατική ορολογία που σημαίνει "θα σας κλείνουμε το ρεύμα σε τυχαίες στιγμές όταν μας κάνει κέφι". Ετοιμαστείτε γι' αυτό, Καλιφόρνια, Γερμανία κ.ά. Υποθέτω ότι και η Νέα Υόρκη βρίσκεται στον ίδιο δρόμο, αλλά έχω έτοιμα τα μυστικά σχέδια διαφυγής μου.
***********
Δικτυογραφία
What The Future Holds For Our Climate Leaders — Manhattan Contrarian
https://www.manhattancontrarian.com/blog/2022-7-28-what-the-future-holds-for-our-climate-leaders
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.