11η Σεπτεμβρίου: Οι άγνωστες ιστορίες από την ημέρα που συγκλόνισε τον κόσμο. ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

18 χρόνια μετά την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου οι ιστορίες που έρχονται στο φως από τους επιζώντες και όσους έζησαν εκείνη την ημέρα στη Νέα Υόρκη είναι άπειρες. Όπως και οι μαρτυρίες εκείνων που είδαν απελπισμένους ανθρώπους να πηδούν στο κενό. Εκείνοι που σώθηκαν...

χάρη σε περίεργες συμπτώσεις κι εκείνοι που μιλούσαν στο τηλέφωνο με τους δικούς τους μέχρι το τέλος…

Την ώρα που δυο αεροπλάνα έπεφταν πάνω στους Δίδυμους Πύργους το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου ο κόσμος πάγωσε. Οι εικόνες από τους Πύργους να φλέγονται και στην συνέχεια να καταρρέουν παίρνοντας μαζί τους 3.000 ζωές δεν θα σβηστούν ποτέ από την μνήμη των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Παρακολουθήστε το βίντεο την ώρα της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους

Ανάμεσα στις ιστορίες που συγκλόνισαν τον κόσμο είναι κι εκείνες που περιλαμβάνουν περίεργες συμπτώσεις και περιλαμβάνονται σε ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Το μόνο αεροπλάνο στον ουρανό».

Η γυναίκα που απολύθηκε την 10η Σεπτεμβρίου

Η Μόνικα Ο’ Λίρι εργαζόταν σε μια εταιρεία στους Δίδυμους Πύργους και θυμάται: «Στις 10 Σεπτεμβρίου γύρω στις 2 το μεσημέρι απολύθηκα από την δουλειά μου. Ήμουν συντετριμμένη και έκλαιγα. Η υπεύθυνη προσωπικού μου είπε: «Θέλεις να πας στο γραφείο σου και να πάρεις τα πράγματά σου ή θέλεις να πας στο σπίτι;» Εγώ απάντησα: «θέλω να πω αντίο σε όλους». Μπήκα πάλι στο γραφείο και αποχαιρέτισα έναν έναν τους συναδέλφους μου. Την επόμενη ημέρα ήμουν στο διαμέρισμά μου όταν έπεσε το κτίριό μας. Θυμάμαι ότι έπεσα στο πάτωμα και ούρλιαζα: «Δεν είχαν αρκετό χρόνο! Δεν είχαν χρόνο να φύγουν!» Ήξερα ότι είχαν πεθάνει. Μέρες αργότερα μου τηλεφώνησε ένας συνάδελφός μου. Δεν πίστευα ότι ήταν ζωντανός. Μου είπε: «Όταν είσαι έτοιμη να επιστρέψεις έλα». Τότε κατάλαβα: «Όλο το τμήμα του προσωπικού είχε πεθάνει και δεν είχαν προλάβει να με βγάλουν από την μισθοδοσία».

Έτσι έχασα τον σύζυγό μου

Η Λίζμπεθ Γκλίρι ο σύζυγός της οποίας ήταν επιβάτης σε ένα από τα δυο αεροπλάνα που έπεσαν στους Δίδυμους Πύργους θυμάται τα τελευταία λόγια που αντάλλαξαν και τις τραγικές συμπτώσεις που τον οδήγησαν στην συγκεκριμένη πτήση. «Το πρωί της Δευτέρας 10 Σεπτεμβρίου ο Τζέρεμι θα πήγαινε στην Καλιφόρνια για επαγγελματικούς λόγους. Έκλεισε εισιτήριο το ίδιο βράδυ. Μένουμε στο Χιούιτ του Νιου Τζέρσει και πήγαινε στο Νιούαρκ για μια σύσκεψη. Μου τηλεφώνησε κατά τις 5 και μου είπε ότι ειχε μια φωτιά στο Νιούαρκ και δεν του πήγαινε καλά να φτάσει στην Καλιφόρνια στις 2 τα ξημερώματα. Αποφάσισε να έρθει στο σπίτι να κοιμηθεί και να πάρει την πρώτη πτήση το πρωί της Τρίτης. Πρέπει να είχα ξυπνήσει αφού χτύπησε το πρώτο αεροπλάνο στους Δίδυμους Πύργους. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω την τηλεόραση. Χτύπησε το τηλέφωνο και άκουσα τους γονείς μου που ούρλιαζαν «Θεέ μου ο Τζέρεμι». Πήγα στο διπλανό δωμάτιο και τους είδα κάτωχρους. Τους είπα: «Θεέ μου δεν ήταν η πτήση του Τζέρεμι; Ήταν;» Μου απάντησαν: «Όχι, είναι καλά προς το παρόν» και μου έδωσαν το τηλέφωνο. «Είπαν προς το παρόν αφού στο αεροπλάνο ήταν σε εξέλιξη η αεροπειρατεία και ο Τζέρεμι ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής. Άκουσε τον πανικό στην φωνή μου και αρχίσαμε να μιλάμε ο ένας πάνω στον άλλον. «Σ’ αγαπώ». Πρέπει να το λέγαμε για τουλάχιστον 10 λεπτά μέχρι που ηρεμήσαμε. Μετά μου εξήγησε τι συνέβη και μου έλεγε ότι δεν πιστεύει ότι θα βγει ζωντανός από αυτό. Μου είπε ότι μ’ αγαπούσε, ότι αγαπούσε την κόρη μας΄Έμερσον και ήθελε να είμαστε ευτυχισμένοι. Ακουγόταν βαθιά λυπημένος και έλεγε συνέχεια: «δεν πιστεύω ότι μου συμβαίνει αυτό».
Μου είπε ακόμα ότι τρεις άλλοι άνδρες με μεγάλη σωματοδομή σκόπευαν να επιτεθούν στον αεροπειρατή με την βόμβα και να πάρουν τον έλεγχο του αεροπλάνου και με ρωτούσε αν πίστευα ότι ήταν καλή ιδέα. Του είπα: «να το κάνετε». Τότε μου είπε: Θα αφήσω για λίγο το τηλέφωνο ανοικτό και θα επιστρέψω. Σ’ αγαπώ». Δεν ήθελα ν’ ακούσω τι θα γίνει και έδωσα το τηλέφωνο στον πατέρα μου. Εκείνος μου είπε αργότερα ότι άκουσε κραυγές και ουρλιαχτά. Μετά σαν τον ήχο από roller coaster. Και μετά τίποτα. Ο πατέρας μου άφησε ανοικτό το τηλέφωνο επί δυο ώρες με την ελπίδα ότι κάτι θα γινόταν. Και δεν έγινε τίποτα.

Εκείνοι που έβλεπαν ανθρώπους να πέφτουν από τον ουρανό θυμούνται…
Το πιο τραγικό θέαμα εκείνης της ημέρας ήταν οι άνθρωποι που εγκλωβισμένοι και απελπισμένοι στα πιο ψηλά πατώματα των Δίδυμων Πύργων έπεφταν στο κενό. Ο Wesley Wong, πράκτορας του FBI στη Νέα Υόρκη θυμάται: «Ένας πυροσβέστης μου έλεγε κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω. Μου έλεγε: «πρόσεχε! πέφτουν άνθρωποι από τον ουρανό!» Όσο πλησίαζα στο κτίριο ένας άλλος φώναζε: «Τρέχα! Πέφτει άλλος ένας!» «Πάγωσα και κοίταξα ψηλά τον υπέροχο γαλανό ουρανό. Είδα έναν άνθρωπο με ανοικτά πόδια και χέρια με μπλε παντελόνι και άσπρο πουκάμισο και γραβάτα να πέφτει από τον ουρανό. Δεν πίστευα στα μάτια μου».

Ο ντετέκτιβ David Brink, είδε 4 ανθρώπους με πιασμένα χέρια να ετοιμάζονται να πηδήξουν. Τους φώναξα: «Θέλω να σας βοηθήσω. Κρατηθείτε. Αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα».

Ο αστυνομικός Peter Moog, είδε έναν άνθρωπο να πηδάει στο κενό και να πέφτει πάνω σε έναν πυροσβέστη. Ήταν ο πρώτος πυροσβέστης που σκοτώθηκε.

Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης εκείνη την εποχή ο Rudy Giuliani, θυμάται: «Είδα έναν άνδρα σε ένα παράθυρο μάλλον στον 100ο όροφο. Πήδηξε στο κενό. Πάγωσα».

Αυτές και άλλες εκατοντάδες ιστορίες από την 11η Σεπτεμβρίου, την ημέρα που συγκλόνισε τον κόσμο γίνονται βιβλία, σημάδεψαν ανθρώπους και έγραψαν ένα μεγάλο κεφάλαιο με τις σελίδες του όλες μαύρες στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία.