ROB JOHNSON: Η ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε

Ο ROB JOHNSON ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ PEMBROKE COLLEGE, ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ CHANGING CHARACTER OF WAR PROGRAMME ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΟΞΦΟΡΔΗΣ. ΕΙΔΙΚΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ..... ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΨΗΛΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.  Βλέπουμε ότι η Τουρκία δημιουργεί πολλούς αντιπάλους μέσα στην Ευρώπη και εκτός αυτής. Πως διαγράφεται η Υψηλή Στρατηγική της γειτονικής χώρας;   Η Τουρκία έχει εξελιχθεί σε μείζον ζήτημα στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Μεσόγειο. Υπάρχουν ανησυχίες για την πολιτική που ακολουθεί ο Ερντογάν. Πιστεύω ότι προσανατολίζεται προς μια συγκεντρωτική ακόμη και δικτατορική μορφή διακυβέρνησης. Πρέπει να καταλάβουμε κάποια πράγματα εδώ. Πρώτα απ’ όλα η προσωποποίηση της εξουσίας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί στην Τουρκία και γι’ αυτό πολλοί επιδιώκουν να παγιώσουν την εξουσία του στο εσωτερικό. Ωστόσο, θα δεχτεί έντονη εσωτερική κριτική και αυτό θα το δούμε σύντομα. Ο εσωτερικός έλεγχος από την κεντρική εξουσία είναι η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα στην Τουρκία. Δεύτερον, πιστεύω είναι το Κουρδικό Ζήτημα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα δούμε μια αρκετά ισχυρή πολιτική απέναντι στους Κούρδους που ζούνε στην Τουρκία, ειδικά νότια της χώρας, με τα τουρκικά στρατεύματα να αναπτύσσονται στο βόρειο Ιράκ και να αντιμετωπίζουν τους Κούρδους ατάκτους που επιδιώκουν εθνική ανεξαρτησία. Επίσης υπάρχει ανάπτυξη στρατευμάτων νότια των συνόρων, στην Συρία και γι’ αυτό πιστεύω ότι η Υψηλή Στρατηγική των Τούρκων θέλει να εξασφαλίσει την ασφάλεια στη ανατολή και στα νότια σύνορα παρά να επικεντρωθεί στη Δύση.  Η κυβέρνηση Ερντογάν θέλει ηρεμία στα δυτικά σύνορα και να μην ανακατεύεται η Ε.Ε  στις τουρκικές υποθέσεις αφήνοντας την να επιχειρεί ελεύθερα εναντίον των Κούρδων Θέλει ηρεμία στα δυτικά σύνορα και να μην ανακατεύεται η Ε.Ε  στις τουρκικές υποθέσεις αφήνοντας τους Τούρκους να επιχειρούν ελεύθερα εναντίον των Κούρδων και νότια των συνόρων. Τρίτον, την μεγαλύτερη ανησυχία την προκαλεί η ρωσική κατεύθυνση της τουρκικής Υψηλής  Στρατηγικής. Οι σχέσεις έχουν αναθερμανθεί μετά το επεισόδιο με την κατάρριψη του αεροπλάνου. Υπάρχουν προθέσεις να γίνουν συνομιλίες για το μέλλον της Συρία.   Ήταν λάθος επιλογή η κατάρριψη ενός μαχητικού υπερδύναμης εκ μέρους των Τούρκων;   Ακόμη και σήμερα, δεν είναι ξεκάθαρο πως πάρθηκε μια τέτοια απόφαση. Νομίζω ότι ήταν κίνηση τακτικής της τελευταία στιγμής. Διότι δεν υπήρχε παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου και ο Ρώσος πιλότος πετούσε πολύ προσεκτικά. Με την ταχύτητα που πετούσε είναι δύσκολο να πεις σε ποιο σημείο των συνόρων βρισκόταν εκείνη τη στιγμή αλλά δεν τίθεται αμφιβολία ήταν πολύ κοντά στα σύνορα. Από την άλλη μεριά αν αποδεικνυόταν ότι οι Τούρκοι έχασαν συμμάχους στη Συρία εξαιτίας των ρωσικών βομβαρδισμών τότε φυσικά καταλαβαίνετε γιατί δόθηκε σιωπηλή έγκριση στα αμυντικά συστήματα να «απαντήσουν» στους Ρώσους. Ίσως ένιωσαν ότι δικαιούνταν να αμυνθούν. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι χειροτέρευσε τις ρωσοτουρκικές σχέσεις.  Βλέπουμε ωστόσο μια αναθέρμανση των ρωσοτουρκικών σχέσεων   Πρόκειται μάλλον για έναν γάμο εικονικό που δεν θα διαρκέσει για πολύ. Ο Ερντογάν και ο Πούτιν έχουν διαφορετικά συμφέροντα. Οι Τούρκοι έχουν λόγο να είναι πιο υποστηρικτικοί σε ισλαμιστικά-τρομοκρατικά κινήματα ενώ οι Ρώσοι δεν έχουν καμία απολύτως υπομονή όσον αφορά τους τζιχαντιστές κτλ. Αυτό που βλέπω είναι οι Τούρκοι να απομονώνονται από μόνοι τους, βλέπετε σχέσεις με Αίγυπτο, Ισραήλ, Συρία, Ιράν, έχουν αποξενώσει την Ε.Ε, οι ΗΠΑ είναι πιο καχύποπτες, με την Ρωσία δεν θα έχει διάρκεια η αναθέρμανση των σχέσεων. Μπορώ να πω ότι η Τουρκία αυτο-απομονώθηκε. Είναι μια πάρα πολύ κακή κίνηση διπλωματικά.  Τι θα σήμαινε μια αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ; Η στάση των Τούρκων προκαλεί τους νατοϊκούς συμμάχους. Οι Δυτικοί φοβούνται την αποχώρηση των Τούρκων από το ΝΑΤΟ;   Κανείς δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπος με μια πιθανότητα αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Εάν συνέβαινε αυτό θα άλλαζαν τα δεδομένα στην Ευρώπη και στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Η στρατηγική κατάσταση θα άλλαζε αποφασιστικά για την Ελλάδα διότι όλες οι παλιές διενέξεις που νομίζαμε πως είτε είχαν επιλυθεί είτε ότι θεωρούνταν ξεπερασμένες θα ανέβαιναν ξαφνικά στην πολιτική ατζέντα των κομμάτων στην Ελλάδα. Τώρα ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί.  Τα επόμενα 10 χρόνια η Ελλάδα θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθεί την θέση της στην Ε.Ε, είναι μια άνιση σχέση Η ένταξη της Ελλάδος και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ σήμαινε ότι όλοι οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνιστμοί συγκρατούνταν σε μεγάλο βαθμό μέσω μηχανισμών. Εάν η Τουρκία ευθυγραμμιστεί με τη Ρωσία φεύγοντας από το ΝΑΤΟ, το Αιγαίο θα μετατρεπόταν σε πρώτη γραμμή της σοβαρότερη σύγκρουσης Ανατολής και Δύσης και η Ελλάδα θα βρισκόταν ακριβώς μπροστά στην πρώτη γραμμή.  Είναι πιθανό κάτι τέτοιο;  Είναι πολύ πιθανό. Τώρα πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά τι θα σήμαινε για τα ελληνοτουρκικά συμφέροντα μια τέτοια κίνηση.   Πάντως φαίνεται ότι η Ε.Ε δεν έχει ωφελήσει και τόσο την Ελλάδα στην διαμάχη της με την Τουρκία.  Η Ελλάδα διαθέτει ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση εντός Ε.Ε. σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο το οποίο από μόνη της δεν θα το κατάφερνε. Από την άλλη μεριά η Ε.Ε έχει πολύ στενή θεώρηση της άμυνας και ασφάλειας ενώ την ενδιαφέρει η αντιτρομοκρατία. Να σημειώσουμε ότι η επιθυμία της Ε.Ε για δημιουργία αμυντικών οργανισμών που θα μπορούσαν εύκολα να αντικαταστήσουν το ΝΑΤΟ προκαλεί φόβο. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που τηρεί την νατοϊκή δέσμευση να δαπανά το 2% του ΑΕΠ στην άμυνα και υπάρχει σοβαρός λόγος γι’ αυτό. Όπως είναι φυσικό, αισθάνεται ότι απειλούνται τα εθνικά της συμφέροντα από έναν γείτονα και η Ε.Ε δείχνει απρόθυμη μπροστά σε μια τέτοια ανάγκη καθώς διαθέτει μονάχα κυρώσεις «ήπιας ισχύος» τις οποίες ασκεί, κυρίως οικονομικές, για να αντιμετωπίσει τις απειλές. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ισορροπία στη σχέση Ελλάδος-Ε.Ε. Η Ελλάδα είναι ίσως καλύτερα εντός της Ε.Ε όσον αφορά την διπλωματία, τη ήπια ισχύ και την οικονομία αλλά με όρους «σκληρής ισχύος» η Ελλάδα πρέπει να στραφεί στις δικές της άμυνες.  Ακόμα και θεσμικά-οικονομικά η Ελλάδα μπορεί να είναι ικανοποιημένη από την Ε.Ε;   Έχω συγκεκριμένη άποψη για το πώς η Ε.Ε, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φέρονται στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι τα επόμενα 10 χρόνια η Ελλάδα θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθεί την θέση της στην Ε.Ε, πιστεύω ότι η θέση της είναι μακροπρόθεσμα ασταθής. Θα πρέπει να αναθεωρήσει μια στρατηγική ανάλυση κόστους οφέλους αυτής της σχέσης με την Ε.Ε διότι είναι μια άνιση οικονομικά σχέση.  ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε  H Βρετανία είναι βέβαιο ότι θα παραμένει αφοσιωμένη στο ΝΑΤΟ. Η αποχώρηση από την Ε.Ε. ίσως είναι μια πολιτική πράξη αλλά όπως έχει ξεκαθαρίσει η Τερέζα Μέι θέλει μια ειδική σχέση με την Ε.Ε όπως διατηρεί και με τις ΗΠΑ. Έτσι ακόμα και αν υπάρξει απόφαση διαζυγίου δεν νομίζω ότι θα επηρεαστεί η δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου στις αποστολές του ΝΑΤΟ. Ούτε πιστεύω ότι θα επηρεάσει ουσιαστικά την βρετανική δέσμευση στις αποστολές της Ε.Ε συμπεριλαμβανομένης αυτής για τον έλεγχο της θάλασσας της Σομαλίας. Πιστεύω ότι πρόκειται για συνεχή δέσμευση στην μεσογειακή ασφάλεια, την ανθρωπιστική ασφάλεια, τον αντιτρομοκρατία κτλ. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει διότι η Βρετανία είναι δεσμευμένη σε αυτούς όλους τους τομείς. Και γι’ αυτό βλέπουμε μια σύμπτωση συμφερόντων και στόχων ανάμεσα στην Βρετανία και την Ε.Ε. Αυτό δεν θα αλλάξει.  Πιστεύετε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα χρησιμοποιήσει τους τομείς αυτούς ως διαπραγματευτικά χαρτιά στις συνομιλίες με την Ε.Ε αναφορικά με την έξοδο του από την Ε.Ε;   Είναι δύσκολο να απαντήσω. Υπήρξε μια περίοδος που τα ΜΜΕ τόσο στην Βρετανία όσο και στην Ε.Ε. προσπάθησαν να ισχυριστούν ότι οι Βρετανοί θα διέκοπταν κατά κάποιο τρόπο την υποστήριξή τους στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Αυτό αποκλείεται!  Είναι χαζή πολιτική να επιθυμούν κάποια ευρωπαϊκά κράτη την τιμωρία των Βρετανών για το Brexit. Διότι έτσι αυτοί που θα υποφέρουν πραγματικά θα είναι οι μικρές χώρες της Ευρώπης Η βρετανική κυβέρνηση γνωρίζει πάρα πολύ καλά, πριν χτυπήσει η τρομοκρατία τόσες χώρες, ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας συνεπάγεται ανταλλαγή πληροφοριών. Είναι η βρετανική δέσμευση στην συλλογική ασφάλεια. To αμυντικό σλόγκαν του βρετανικού ΥΕΘΑ είναι σχεδιασμένο να έχει διεθνείς διαστάσεις. Οι Βρετανοί είναι ικανοί και δεσμευμένοι να πραγματοποιούν στρατιωτικές αποστολές σε συνεργασία με άλλα εκστρατευτικά σώματα, να συνεργάζονται με τους Αμερικανούς. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν πιστεύω ότι θα το χρησιμοποιήσουν αυτό στις διαπραγματεύσεις.   Που θα ρίξουν βάρος οι Βρετανοί στις συνομιλίες τους με τους Ευρωπαίους;   H ελεύθερη διακίνηση προσώπων και μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου. Στο τέλος πιστεύω ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική. Η Ευρώπη θέλει το εμπόριο με το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν τις βρετανικές οικονομικές υπηρεσίες ενώ οι Βρετανοί αγοράζουν ευρωπαϊκά προϊόντα. Συνεπώς ότι και αν λένε οι πολιτικοί για την διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων, οι Βρετανοί και οι Ευρωπαίοι χρειάζονται ο ένας τον άλλον, είναι γείτονες, θα πρέπει να εμπορεύονται. Έτσι νομίζω θα ακούσουμε πολλά τα επόμενα δύο χρόνια, πολλές μάταιες πλην όχι πραγματικές απειλές και από τις δύο τις πλευρές. Και οι δύο πλευρές έχουν επιδείξει κακή συμπεριφορά και έχουν διεξάγει συζητήσεις δίχως ψυχραιμία αλλά στο τέλος πιστεύω τα πράγματα όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα δεν θα αλλάξουν.  Τι συμφέρει τους Ευρωπαίους;   Οι Βρετανοί θέλουνε να επικρατήσει η κοινή λογική και ο πραγματισμός ώστε να κάτσουν στο τραπέζι και να φτάσουν σε μια λύση. Και αυτό που αντιμετωπίζουν είναι καθυστέρηση. Οι Γάλλοι λέγανε να περιμένουμε τις εκλογές, οι Γερμανοί επίσης λένε να περιμένουμε και τις δικές μας εκλογές. Έτσι χάνουμε έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς καθόλου συζητήσεις. Η Teresa May αποφάσισε να συναντήσει τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αυτό που συνέβη είναι να υπάρξει παραπληροφόρηση στα γερμανικά ΜΜΕ. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ήθελε να μην υπάρξει συμφωνία μετά από δύο χρόνια. Η Βρετανία έτσι καταφεύγει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ενώ θα πρέπει να πληρώσει υψηλότερους δασμούς για να αγοράζει ευρωπαϊκά προϊόντα. Επειδή, όπως γνωρίζετε, η βρετανική έξοδος προκαλεί υποτίμηση του αγγλικού νομίσματος καθιστώντας τις εξαγωγές πιο ανταγωνιστικές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δύσκολα θα το αφήσει αυτό έτσι επειδή αυτό σημαίνει ότι οι Βρετανοί θα είναι περισσότερο ανταγωνιστικοί από την Ε.Ε. Γι’ αυτό αν εξαναγκάσεις τους Βρετανούς να δεχτούν τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου θα καταστήσεις τις ευρωπαϊκές εξαγωγές περισσότερο ανταγωνιστικές από τις βρετανικές που σημαίνει ότι αυξάνεις τις εξαγωγές σου στην Βρετανία και κάπως έτσι την τιμωρείς οικονομικά.  Ωστόσο βλέπουμε εκ μέρους αρκετών Ευρωπαίων να έχουν τιμωρητική διάθεση για τους Βρετανούς   Πράγματι, υπάρχουν αρκετά ευρωπαϊκά κράτη που θέλουν να τιμωρήσουν τους Βρετανούς. Η Βρετανία είναι παλιό κράτος, με την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη και αν κάποιες μικρές χώρες στην Ευρώπη υιοθετούν την άποψη ότι πρέπει να τιμωρηθούν οι Βρετανοί, στην πραγματικότητα δεν θα είναι οι Βρετανοί που θα υποφέρουν. Είναι μια πολύ χαζή πολιτική. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Κίνα. Φανταστείτε οι Ευρωπαίοι να τιμωρούσαν την Κίνα οικονομικά. Είναι γελοίο. Ελπίζω ότι ανεξαρτήτως τι λένε οι πολιτικοί –ηγέτες κρατών, Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή κάποια μέλη της Βρετανικής Κυβέρνησης που επίσης λένε κάποια πράγματα ανεύθυνα- ελπίζω ότι στο τέλος θα επικρατήσει ο πραγματισμός. Όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, στην άμυνα την ασφάλεια την εκπαίδευση, την εργασία, το εμπόριο, την οικονομία.  Οι Βρετανοί νοσταλγούν την αυτοκρατορία;   (Γέλια) Πάει καιρός από τότε που υπήρχε η αυτοκρατορία. Εάν ήσασταν στο Λονδίνο πρόσφατα θα αντιλαμβανόσασταν ότι υπάρχουν λίγα πράγματα που θυμίζουν την παλιά βρετανική αυτοκρατορία ενώ πολύ περισσότερα παραπέμπουν σε σύγχρονες κοσμοπολίτικες διεθνείς πολιτικές. Βγείτε στους δρόμους του Λονδίνου και θα καταλάβετε τι εννοώ. Είναι μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική πόλη που επικεντρώνεται στο εδώ και τώρα και στο μέλλον, στο πως θα αυξήσει τα κέρδη, στον διεθνή διάλογο. Συνεπώς το Brexit δεν έχει να κάνει με την αυτοκρατορική νοσταλγία. Όλα σχετίζονται με την εθνική κυριαρχία και την ανάκτηση του βρετανικού δίκαιου, αυτό ήταν και το επιχείρημα όσων ήταν υπέρ της εξόδου: το βρετανικό δίκαιο να μην υπόκειται στο ευρωπαϊκό Δίκαιο όπως συνέβη στο ζήτημα της τρομοκρατίας.   Τους Βρετανούς τους νοιάζει το μεταναστευτικό επίσης  Η μετανάστευση είναι ένα άλλο ζήτημα. Ο λαός ένιωσε ότι εφόσον η Βρετανία είναι κυρίαρχο κράτος θα πρέπει να ασκήσει τον έλεγχο των νόμων της, της οικονομίας της και της μεταναστευτικής πολιτικής της. Είναι ζητήματα εθνικής σημασίας. Θεωρώ ότι οι Βρετανοί έχουν ειλικρινά μια πολύ ανοιχτή μεταναστευτική πολιτική (open door policy) παρά τις κατηγορίες για το αντίθετο αλλά το βρετανικό κοινό θέλει να έχει τον έλεγχο επί του μεταναστευτικού και όχι αναρχία και η προηγούμενη κυβέρνηση κατηγορήθηκε για μη επαρκή έλεγχο της μετανάστευσης. Το βλέπεις και στην Ελλάδα. Όταν βλέπουν οι Έλληνες έναν τόσο μεγάλο αριθμό μεταναστών να διασχίζουν το Αιγαίο θυμώνουν πολύ. Οι Έλληνες δεν θέλουν να πεθαίνει στις παραλίες ο κόσμος που προσπαθεί να περάσει το Αιγαίο. Θέλουν απλά τα πράγματα να τεθούν υπό έναν έλεγχο. Και πιστεύω ότι και οι Βρετανοί αυτό θέλουνε.  Ο ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ  Νομίζω ότι αυτό που έχει ενδιαφέρον αν συγκρίνει κανείς τον Όττο Βίσμαρκ με την Μέρκελ, είναι ότι ο Βίσμαρκ ήταν πολύ ειλικρινής για αυτό που προσπαθούσε να κάνει στην Ευρώπη. Δημιούργησε την ενωμένη Γερμανία και νίκησε την πρωσική καταπιεστική στρατιωτική ηγεσία και διασφάλισε ότι θα υπάρχει μια ισορροπία στην ευρωπαϊκή πολιτική.  Η Μέρκελ χρησιμοποιεί ευρωπαϊκή ρητορική για να προωθήσει την γερμανική ατζέντα;   Για έναν ξένο, όχι Γερμανό, φαίνεται ότι η Μέρκελ χρησιμοποιεί την «γλώσσα» και την ρητορική της Ε.Ε για να αποκρύψει αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην Ευρώπη, που είναι ο γερμανικός οικονομικός έλεγχος της Ευρώπης. Είναι πολύ ωμή ως προς αυτό. Οι Γερμανικές τράπεζες ελέγχουν μεγάλα τμήματα της ευρωπαϊκής οικονομίας, η γερμανική βιομηχανία καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Η Γερμανία δεν πληρώνει το 2% του ΑΠΕ στην άμυνα της αλλά της παρέχουν άλλοι ασφάλεια. Και έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι η Μέρκελ φέρεται ανειλικρινώς. Δεν είναι προφανές για το τι ακριβώς κάνει στην Γερμανία.  Ο Μακρόν έχει δημιουργήσει προσδοκίες σε κάποιους σε Γαλλία και Ευρώπη. Τι να περιμένουμε;   Οι μεταρρυθμίσεις του Μακρόν θυμίζουν πολύ αυτές που πρότεινε ο Κάμερον. Η μεταρρυθμιστική ατζέντα του Ντέιβιντ Κάμερον απορρίφθηκε. Για να νικήσει την Λεπεν ο Μακρόν υιοθέτησε μια παρόμοια ατζέντα. Αυτό που ο Μακρόν θέλει να κάνει είναι διασφαλίσει ότι η Ευρώπη θα είναι ένας γαλλογερμανικός οργανισμός στον οποίο τα μικρά ευρωπαϊκά έθνη θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν. Όταν ήταν και η Βρετανία μέλος της Ε.Ε. σήμαινε ότι οι Γερμανοί ήταν σίγουροι ότι καμία από τις τρείς δυνάμεις δεν θα είναι δεσπόζουσα. Τώρα η Ευρώπη θα κυριαρχείται από μια γαλλογερμανική συνεννόηση και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη θα το δεχτούν γι’ αυτό και τις συνέπειες τους Brexit θα τις καταλάβουν τα τελευταία.  Οπότε ο Μακρόν θα επανατοποθετήσει την Γαλλία στην Ευρώπη;  Δεν νομίζω ότι ο Μακρόν θα κάνει τη Γαλλία να ξαναβρεί τον εαυτό της, την θέση της στην Ευρώπη. Νομίζω ότι αυτά [που διακηρύσσονται] είναι τα τυπικά που συμβαίνουν μόλις εκλέγεται ένας νέος ηγέτης, αισθάνεται ικανός να προσφέρει ένα γαλλικό μέλλον με περισσότερη απασχόληση, καλύτερη οικονομική ανάπτυξη κτλ. Πραγματικά, εδώ δεν βλέπω πως μπορεί να το καταφέρει. Ο μόνος τρόπος να επιβιώσει ο Μακρόν πολιτικά, ο οποίος έκανε υπερβολικές επιλογές και δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στο γαλλικό κοινό, είναι να ευθυγραμμιστεί με την Γερμανία και να δημιουργήσει μια ισχυρότερη γαλλογερμανική συνεννόηση ώστε μετά να υποστηρίξει ότι η Ευρώπη μεταρρυθμίζεται προς όφελος της Γαλλίας.