Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φύγει αργά αλλά θα φύγει με πόνο

Μέσα σε δύο μόλις 24ωρα η Δικαιοσύνη προκάλεσε τόση ζημιά στον Τσίπρα όση δύο χρόνια αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας. Τρεις δικαστικές αποφάσεις τσάκισαν το success story της κυβέρνησης κι έχουν προκαλέσει τεράστιο εκνευρισμό στο Μαξίμου. Η πρώτη βόμβα έσκασε...

με τις μειώσεις στις συντάξεις από το 2019 που το Ελεγκτικό Συνέδριο τις έκρινε αντισυνταγματικές. Λίγες ώρες μετά οι ίδιοι δικαστές αποφάνθηκαν ότι οι συμβασιούχοι στους ΟΤΑ δεν μπορούν να μονιμοποιηθούν και πρέπει να επιστρέψουν και χρήματα διότι παράνομα είχε επεκταθεί η σύμβασή τους.

Το τρίτο χτύπημα ήρθε από το ΣτΕ που έκρινε παράνομες τις απολύσεις διοικητών και υποδιοικητών σε νοσοκομεία τις οποίες είχε κάνει το δίδυμο της καταστροφής στην Υγεία, Πολλάκης και Ξανθός.

Αν προσθέσουμε και τη γνωμοδότηση κόλαφο του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου που λέει ότι το φάσμα χωράει 9 -11 άδειες κι όχι 4 που έλεγε το περίφημο πόρισμα του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, τότε καταλαβαίνουμε ότι στο Μαξίμου έχουν πάθει πανικό. Πονάνε από τις αποφάσεις αυτές κι έχουν καταλάβει πως ό,τι κι αν κάνουν δεν είναι εύκολο να ελέγξουν το κράτος. Υπάρχουν έντιμοι δημόσιοι υπάλληλοι που θα κάνουν τη δουλειά τους, όποιες πιέσεις κι αν δεχθούν.

Στην περίπτωση των συντάξεων απλά οι δικαστές υπενθύμισαν στην κυβέρνηση ότι χωρίς αναλογιστική και οικονομική μελέτη δεν μπορούν να αποφασίζουν μειώσεις στις συντάξεις και μάλιστα προληπτικά. Προφανώς και δεν θα γίνει κάτι καλύτερο, δεν θα πάρουν πίσω δηλαδή τα σκληρά μέτρα. Είναι όμως μια απόφαση που τσακίζει την παντοδυναμία των μνημονίων και όσων τα υπογράφουν. Κι αυτό είναι ασφαλώς πολύ σημαντική εξέλιξη.

Η δεύτερη απόφαση για τους συμβασιούχους έχει πόνο. Κανείς δε χαίρεται όταν χάνουν τη δουλειά τους άνθρωποι, πολλοί δε εξ αυτών πράγματι μπορεί να έχουν χρησιμότητα εκεί που εργάζονται. Η υπόθεση των συμβασιούχων είναι μια γάγγραινα για την ελληνική κοινωνία με διαχρονική πολιτική ευθύνη. Τον Προκόπη Παυλόπουλο να θυμηθούμε και τις χιλιάδες μονιμοποιήσεις συμβασιούχων που έγιναν θα καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα.

Όμως, σε μια χώρα που ουσιαστικά είναι σε κατάσταση χρεοκοπίας και που κόβει τις συντάξεις ακόμη και από φτωχούς ανθρώπους δεν μπορεί να έχει κάποιος την απαίτηση να μονιμοποιείται. Δεν αντέχει η Ελλάδα άλλους δημόσιους υπαλλήλους, κυρίως σε υπηρεσίες που δεν χρειάζονται. Δεν μπορεί να είναι άδεια τα νοσοκομεία και τα σχολεία κι εμείς να διορίζουμε στους δήμους. Όμως, το πρόβλημα τώρα δημιουργήθηκε απλά γιατί οι διάφοροι Σκουρλέτηδες υποσχέθηκαν διορισμό στους ανθρώπους αυτούς που είχαν 8μηνες συμβάσεις. Ο ίδιος ο Σκουρλέτης έπαιρνε τηλέφωνο δημάρχους και τους ζητούσε να κρατήσουν παράνομα τους συμβασιούχους μέχρι να έρθει ρύθμιση που θα τους διόριζε μόνιμα. Όλες οι κυβερνήσεις έχουν πρόβλημα, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες που ενώ διαμαρτύρονται για τις περικοπές, την ίδια στιγμή απαιτούν μονιμοποιήσεις και περισσότερους υπαλλήλους.

Όσον αφορά την τρίτη απόφαση για τους διοικητές, είναι μια ιστορία που έχει επαναληφθεί. Κάθε κόμμα που γίνεται κυβέρνηση απολύει ανθρώπους που έχουν συγκεκριμένες συμβάσεις, προκειμένου να βάλει τους δικούς της. Και στο τέλος το λογαριασμό της αποζημίωσής τους τον πληρώνει ο ελληνικός λαός.

Για την περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών τι να πει κανείς. Χάθηκε πουθενά το φιλότιμο για να το βρει ο Παππάς, ο Κρέτσος και η παρέα τους; Αν το είχαν αυτό το φιλότιμο θα είχαν παραιτηθεί ή τουλάχιστον θα έβαζαν από την τσέπη τους το κόστος της περίφημης έκθεσης της Φλωρεντίας που μόλις βγήκε γελούσαν και τα τσιμέντα.

Η κυβέρνηση γι’ αυτό το λόγο ήθελε να ελέγξει το ΕΣΡ, για να μη βγάλει πόρισμα ότι μπορούν να υπάρξουν διπλάσια και τριπλάσια κανάλια από αυτά που ήθελε ο Παππάς.

Τι αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω; Ότι η κυβέρνηση της... Αριστεράς σε κάθε τι που νομοθετεί είναι παράνομη. Παραβαίνει τους νόμους, είναι εκτός Συντάγματος, δείχνει πλήρη περιφρόνηση στους θεσμούς. Κι όταν έρχονται έντιμοι δικαστές ή δημόσιοι υπάλληλοι να της ρίξουν χαστούκια τι κάνει το Μαξίμου; Εκνευρίζεται, επιτίθεται στα δικαστήρια ή το ΕΣΡ, απειλεί θεούς και δαίμονες, σχεδιάζει νέες διατάξεις για να παρακάμψει τις αποφάσεις. Λειτουργεί σαν Χούντα που όταν δεν της αρέσουν οι αποφάσεις απλά τις παρακάμπτει.

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φύγει αργά αλλά θα φύγει με πόνο. Και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ αυτή η αριστερά.