ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΔΙΚΗΜΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. ΕΝΩ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ' ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ". ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΣΥΦΕΡΤΟ ΚΑΙ Ο ΠΙΠΗΣ. Ο ΠΙΠΗΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΘΙΑΣΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ....
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ( ΑΡΘΡΟ 120 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΝΑΤΟΣ). ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ.ΟΣΟ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΠΙΠΗ , ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ , ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΣΙΔΕΡΗ.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ( ΑΡΘΡΟ 120 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΝΑΤΟΣ). ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ.ΟΣΟ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΠΙΠΗ , ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ , ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΣΙΔΕΡΗ.
Το ποίημα γράφτηκε το 1908 από τον Κωστή Παλαμά, όπου περιγράφει με δραματικό τρόπο την απόγνωση του για την κατάντια της χώρας.
Στην αρχή του 20ου αιώνα, η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη, ταπεινωμένη και διαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά. Μόλις στεκόταν στα πόδια της με την οικονομική “βοήθεια”-με το αζημίωτο φυσικά- των ξένων, στους οποίους είχε ουσιαστικά εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία. Ανίκανοι πολιτικοί ηγέτες κι ένας ταλαιπωρημένος λαός, που πολιτικάντηδες δημαγωγοί εύκολα τον έσερναν από τη μύτη- συνέθεταν ένα ζοφερό σκηνικό.
Έπειτα θα ακολουθούσαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913) , ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918), ένας βαθύτατος Εθνικός Διχασμός (1915-1922), η Μικρασιατική Καταστροφή (1922), η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, η Μεγάλη Ύφεση. Πρόσφυγες, Δικτατορίες, ένας οδυνηρός Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ένας ακόμη πιο θλιβερός Εμφύλιος πόλεμος…
“Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”
Κωστής Παλαμάς
(Ποιητική συλλογή “Η Πολιτεία και η Μοναξιά”)
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΚΑΡΑΚΑΛΛΑΣ.
O MONAΔΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ,ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.