Το Φως εκείνο, το επικίνδυνο για το σκοτάδι…

Αυτό το άδολο το Φως το Ελληνικό, που γεννάται μαζί με το νέο φως, στο λιοστάσι την καρδιά του χειμώνα.
Εκεί που όλα μοιάζουν χαμένα, που η ελπίδα μοιάζει να σβήνει, έρχεται η αδάμαστη αυταξία από την ψυχή των γηγενών. Αυτή που γέννησε το δίκαιο, το ατσάλινο χέρι που εμπόδισε το ξίφος του ισχυρού να χτυπήσει τον αδύναμο.
Αυτό το μέγα θαύμα του πανανθρώπινου πολιτισμού που μεταλαμπαδεύτηκε αυτούσιο στην Ορθοδοξία.... Μαζί με τις αξίες και τα μυστήρια που μετέτρεψαν την επιβίωση σε ευζωΐα.
Και σήμερα που για ακόμα μία φορά η βαρβαρότητα δείχνει να θριαμβεύει, η μοναδική απάντηση παραμένει ο Ελληνισμός.
Από το Μηδέν Άγαν, από το Ο έχων δύο χιτώνας να δίδει τον έναν, εώς τα καθαγιασμένα άρματα της λευτεριάς, αυτή η παγκόσμια δύναμη ξυπνά απέναντι σε εξουσιαστές και εφιάλτες.
Απέναντι στους διχαστές της αδιάλειπτης συνέχειας του πανανθρώπινου πολιτισμού και του σώματος του, του λαού.
Διότι ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία ζει όπου υπάρχει πάθος για το δίκαιο και την λευτεριά. Όπου η θυσία γίνεται για την αλήθεια και την ανιδιοτέλεια.
Όπου ο ένας εγείρεται για το όλον, υπάρχει Ελλάδα, υπάρχει Χριστός.
Και εμείς, δεν έχουμε κανενα δίλημμα, αφού το έλυσε ο Ηρακλής στον δρόμο της Αρετής από την αρχή της ύπαρξης μας:
Με τον Εσταυρωμένο, ποτέ με τους σταυρωτές.
Καλά Χριστούγεννα αδέλφια.