Κατερίνα Ακριβοπούλου: Ηλίθιος λαός.

Σε λίγο θα βγάλουν ηλίθιο τον ελληνικό λαό επειδή ψήφισε όπως ψήφισε. Άλλοι μιλούν για συντηρητικοποίηση, άλλοι για «πασοκικό» DNA πού δεν ξεριζώνεται, οι πιο κακεντρεχείς για υποτελή στάση και οι απολίτικοι για «θύματα» της φανερής γοητείας του Τσίπρα.  Αδύναμοι να «διαβάσουν» τις ιστορικές μεταβολές που έχουν ξεκινήσει ήδη να συντελούνται, επιχειρούν να στριμώξουν τους πολίτες στα δικά τους μικρά μεγέθη...

άλλοτε μικρόνοα, άλλοτε μικρόψυχα και πάντα μικροπρεπή. Με γειά το νέο ΠΑΣΟΚ λένε πολλοί σε μιά προβοκατόρικη και ανιστόρητη έξαρση, υποβιβάζοντας έτσι τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στην κατηγορία των «χαχόλων» που δεν ξέρουν τί τους γίνεται.

Λες και οι εποχές βγαίνουν σε φωτοτυπία, λες και έχουν κάποια σχέση η  εποχή του 80 με τις γεωπολιτικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες του 2015!

Την εποχή του 81 το χρήμα στην Ελλάδα από τις κοινοτικές επιδοτήσεις και τις συναφείς «ενισχύσεις», έρρεε άφθονο, η κοινωνία δεν είχε υποστεί τη βίαιη φτωχοποίηση και το κυριότερο, στη σχέση οικονομίας-και πολιτικής, η πολιτική είχε την ηγεμονία.

Ο Α.Παπανδρέου δεν βρήκε μνημόνια,ούτε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας δια νόμου, ούτε μαύρο τοπίο στην Ευρώπη. Με τη μαγιά της αλλαγής πού έφερε στο ευρωπαϊκό τοπίο ο θρίαμβος Μιτεράν στη Γαλλία, λίγους μήνες πρίν τον Οκτώβριο του 81, ο Α.Παπανδρέου ξεκίνησε με τεράστια προίκα σε όλα τα επίπεδα. Όσο για τα ιδεολογικά του όπλα, ήταν εξ ολοκλήρου δανεικά ή κλεμένα απο το οπλοστάσιο της Αριστεράς.

Αντιθέτως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε μια χώρα χρεωκοπημένη και υποδουλωμένη, με μια ανθρωπιστική κρίση χωρίς προηγούμενο σε καιρό ειρήνης, το λαό σε κατάσταση εξαθλίωσης, το κοινωνικό κράτος ανύπαρκτο, τη διαπλοκή αρχηγό του κράτους και την πολιτική τσαλαπατημένη απο τη δικτατορία των αγορών.

Υπέστη από την πρώτη ημέρα οικονομικό στραγγαλισμό και συνθηκολόγησε αναγκαστικά υπο το κράτος του εκβιασμού και υπό το παρακράτος των οικονομικών δολοφόνων.

Τη στιγμή που η δυσαρέσκεια απο την άγρια λιτότητα του γερμανικού μοντέλου στην Ευρώπη στρέφεται προς την ακροδεξιά- με αποκορύφωμα τη Γαλλία- η Ελλάδα εκλέγει για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση την οποία ρίχνουν βεβιασμένα οι «αριστεροί», μετά την πρώτη τακτική ήττα.

Η μυθολογία περί διανοητικής υπεροχής υπεροχής τους στε ο,τι αφορά τις  επεξεργασίες , κατέπεσε όταν ο κόσμος διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε καμία πειστική πρόταση εναλλακτικής διακυβέρνησης, με ορατό τον κίνδυνο επανάκαμψης του πιο επικίνδυνου κατεστημένου.

Ανέτοιμοι και αδύναμοι να αφουγκραστούν τα αιτήματα των καιρών υπό τις νέες συνθήκες, ευαγγελιζόμενοι τη Δευτέρα Παρουσία της επανάστασης, άφησαν ακάλυπτο τον κόσμο που είχε τη ζωτική ανάγκη να ξέρει, αν τη Δευτέρα μετά τις εκλογές θα έχει προοδευτική κυβέρνηση ή την εγκαθίδρυση των ζόμπι.

Γι' αυτό και δήλωσε για τρίτη φορά ιστορικό υποκείμενο, γυρίζοντας την πλάτη σε βολικά επιδερμικές και κοντόφθαλμες προσεγγίσεις του τύπου ο Τσίπρας έγινε μνημονιακός και όσοι τον ψήφισαν είναι είτε ηλίθιοι, είτε προσκυνημένοι.

Το γεγονός ότι η Ν.Δ. διαλύεται, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει λόγο ύπαρξης, το ΠΟΤΑΜΙ είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ και η Χ.Α. πήρε 25.000 λιγότερες ψήφους, αλλά λόγω τεχνικών που σχετίζονται με την αποχή, εμφανίζει αυξημένα ποσοστά, περνά απαρατήρητο από τη σφαίρα της «ανάλυσης» .

Δεν έχουν καταλάβει τίποτα, πέρα από τα υπαρξιακά τους αδιέξοδα και τα προσωπικά απωθημένα.

Και φυσικά τους φταίει ο «ηλίθιος» λαός.