Στα όρια της διαστροφής!

Στον ευρωπαϊκό μας κήπο, φύτρωσε ένα καινούριο φρούτο που λέγεται “Ποτέμκιν”. 

Ας εξηγηθούμε:

Όταν ο πρίγκιπας Γκριγκόρι Αλεξάντροβιτς Ποτέμκιν  απέσπασε την Κριμαία από τους Οθωμανούς προσαρτώντας την  στα εδάφη της Ρωσίας, παρέλαβε κυριολεκτικά καμένη γη. Προκειμένου να μην δυσαρεστήσει την Τσαρίνα του, την Αικατερίνη την Μεγάλη, όταν εκείνη αποφάσισε να επισκεφθεί την νέα επαρχία, σκέφτηκε να χτίσει ένα ψεύτικο χωρίο στις όχθες του Δνείπερου που το γέμισε με τους στρατιώτες του, μεταμφιεσμένους σε χωρικούς. Έτσι η Τσαρίνα.. κατά την κρουαζιέρα της, έμεινε πολύ ευχαριστημένη στη θέα των νέων μουζίκων της. Όταν η αυτοκρατορική φορτηγίδα απομακρυνόταν από την περιοχή που είχε στηθεί το σκηνικό, και μέσα στη νύχτα, το λυόμενο χωριό μεταφερόταν κάθε φορά και μερικά χιλιόμετρα παρακάτω, για να επαναληφθεί η οφθαλμαπάτη, προς τέρψη της Τσαρίνας.

Αυτή η ανεκδοτολογικού, ίσως,  χαρακτήρα ιστορία, έδωσε το όνομα του πρίγκιπα σε οτιδήποτε είναι ψεύτικο κι έτσι φθάσαμε σήμερα να μαθαίνουμε ότι οι ανώμαλοι εγκέφαλοι αυτών που ορίζουν τις τύχες μας, εφηύραν και τις εταιρίες “Ποτέμκιν”. 

Πρόκειται για εταιρείες χωρίς πραγματική υπόσταση που προσλαμβάνουν άνεργους για να παριστάνουν ότι απασχολούνται, για να παριστάνουν ότι παίρνουν δάνεια από τράπεζες, “Ποτέμκιν” και αυτές, χωρίς καμία σχέση με τις τράπεζες-ζόμπι της πραγματικής μας οικονομίας, για να παριστάνουν ότι εκτελούν εμπορικές πράξεις, για να παριστάνουν ότι πληρώνονται και για να παριστάνουν ότι απολύονται, αν η επιχειρηματική φαρσοκωμωδία στην οποία συμμετέχουν δεν πηγαίνει καλά. 

Αυτά μαθαίνουμε από ένα δημοσίευμα των New York Times! 

Ψεύτικες υποσχέσεις, ψεύτικες ελπίδες, τώρα και ψεύτικες δουλειές. Άλλοι, θα μου πεις καλό μου πληκτρολόγιο, “σκοτώνουν” την α(ν)εργία τους βουλιάζοντας στην κατάθλιψη… Δεδομένης της κατάστασης, αυτές οι εταιρίες “Ποτέμκιν”, θα μπορούσαν να εκληφθούν κι ως ένα καλό αντικαταθλιπτικό, ώστε οι “ευεργετημένοι” να αισθάνονται ότι ζουν -και να να επιβιώνουν ψηφίζοντας ξανά αυτούς που δίνουν στα αφεντικά τους φορολογικά κίνητρα για να μεταφέρουν την παραγωγή τους στην Κίνα, την Ταϊλάνδη ή αλλού, όπου  το ζωντανό ανθρώπινο κρέας είναι φτηνότερο και οι εργασιακοί και περιβαλλοντικοί όροι χαλαρότεροι ή ανύπαρκτοι…

To προαναφερθέν δημοσίευμα δεν φροντίζει να μας διαφωτίσει σχετικά με το ποιος ωφελείται από αυτήν την ανοησία στα όρια της διαστροφής, αλλά όλο και κάποιοι χρυσοδάχτυλοι αετονύχηδες θα έχουν βρει άλλη μιαν ευκαιρία για να τσιμπολογάνε από τους φόρους μας.

Όλα βαίνουν καλώς…

Άσχετο, αντί υστερογράφου: Το θωρηκτό που ονομάστηκε Ποτέμκιν, κι αυτό προς τιμήν του πρίγκιπα, έγινε γνωστό τον Ιούνιο του 1905, όταν το κατώτερο πλήρωμα στασίασε εναντίον των αξιωματικών, υψώνοντας την κόκκινη σημαία της επανάστασης. Αγκυροβόλησε στα ανοιχτά της Οδησσού, και οι στασιαστές κάλεσαν τους ναυτικούς των υπόλοιπων πλοίων και τους πολίτες σε γενικευμένο ξεσηκωμό εναντίον του Τσάρου. Αν και τελικά η εξέγερση έληξε άδοξα με τη φυγή των στασιαστών στη Ρουμανία, ο απόηχος εκείνης της στάσης υπήρξε τεράστιος, σε βαθμό που να θεωρείται από πολλούς ιστορικούς, ο προάγγελος της Επανάστασης του 1917.

Η σύνθεση είναι από την OKTANA

raskolnick.wordpress.com