Ούτε Νέα, ούτε Δημοκρατία... Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Δυστυχώς, οι διπλοί αναμενόμενοι εορτασμοί τα σαράντα χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, όχι απλώς δεν μπορούν να κρύψουν, αλλά ίσως άθελά τους και να υπερτονίζουν μια θλιβερή πραγματικότητα: ότι το πάλαι ποτέ κεντρικό αστικό κόμμα της χώρας με τα μέγιστα επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών στην ελληνική πολιτική ζωή, δεν είναι πλέον ούτε Νέα, αλλά ούτε και Δημοκρατία. Το όνομα του κόμματος, όταν αυτό δημιουργήθηκε, δεν ήταν τυχαίο:...
αντιπροσώπευε την ανάγκη για μία νέα αρχή στη δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και τη χώρα συνολικά, έπειτα από την επταετή τυραννία της χούντας και τις καταστροφές που αυτή επέφερε.
Τότε έπεισε τα μεγάλα στρώματα του πληθυσμού - και υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι και γνωστοί σε όλους άλλωστε λόγοι γι αυτό.
Σήμερα, ότι έχει απομείνει στη θέση εκείνης της Νέας Δημοκρατίας, δεν πείθει. Και επίσης υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι.

Ανάμεσά τους, ο πιο σημαντικός ίσως είναι ότι η σημερινή ΝΔ πολιτεύθηκε με τον πιο λάθος τρόπο που θα μπορούσε στα χρόνια της κρίσης: αφού επί δύο ολόκληρα χρόνια σήκωσε τη σημαία της αντίθεσης στην πολιτική που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα, έκανε, μέσα σε ένα βράδυ, τη μεγαλύτερη πολιτική τούμπα που έχει γίνει στη σύγχρονη Ελλάδα - μεγαλύτερη και από εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου με τις βάσεις, την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Και τώρα είναι διπλά χειρότερα, γιατί ο Ανδρέας λειτούργησε σε περιβάλλον οικονομικής εκτίναξης, όχι σε περιβάλλον πλήρους καταστροφής.

Ετσι, η ΝΔ, βρέθηκε όχι απλώς τελικά να υπηρετεί αυτή την πολιτική, αλλά να κάνει κάτι που δεν είχε κάνει ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία φέρει την κύρια ευθύνη αυτής της φοβερής καταστροφής: βρέθηκε να ιδεολογικοποιεί και να νομιμοποιεί μια πολιτική την οποία η ίδια ως αντιπολίτευση νυχθημερόν κατηγορούσε ως καταστρεπτική - και είχε δίκιο.

Στην πορεία αυτή, η ίδια η ΝΔ έχασε πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου της, αλλά και η δημοκρατία στην Ελλάδα υπέστη σημαντικά και συστηματικά συνταγματικά πλήγματα. Δυστυχώς, η εξουσία είναι πάντοτε αλλιώς, είναι γλυκιά και κάνει τους ανθρώπους να ξεχνούν..

Αλλά, πάντα, μα πάντα, έρχεται τελικά η ώρα της πληρωμής.

Είναι λοιπόν αστείο να φαντάζονται εκείνοι που σχεδιάζουν σήμερα την πολιτική αυτού που έχει μείνει από τη ΝΔ ότι μπορεί με αφορμή τα σαράντα χρόνια να πετύχουν το οτιδήποτε. Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, με φιέστες.

Η ζημιά που έχει γίνει - και όχι μόνον στο κόμμα, αλλά στην ισορροπία της χώρας στο σύνολό της - είναι τεράστια.

Ας αφήσουν λοιπόν τα καλέσματα και τα ωραία λογάκια. Κι ας σκεφτούν τι έχουν κάνει, όχι μόνον τα δυόμιση τελευταία χρόνια, αλλά όλη την περίοδο της κρίσης, ας σκεφτούν αθροιστικά την πολιτική που ακολούθησαν.

Τότε, έστω και αργά, θα καταλάβουν.