200.000 απολύσεις ή αναδιάρθρωση Του Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλου

Αναδιάρθρωση χρέους ή 200.000 απολύσεις είναι το δίλημμα που τίθεται στην Ελλάδα, με αφορμή την αδυναμία να επιτευχθούν οι στόχοι του μνημονίου. Οι Ευρωπαίοι, πρωτίστως δε οι Γερμανοί είναι πλέον αρκετά «πιεστικοί» καθώς εκτιμούν ότι οι στόχοι του μνημονίου δύσκολα θα ικανοποιηθούν. Η πρώτη «κίτρινη κάρτα» βγήκε προχτές στη χώρα μας όταν αναβλήθηκε η χορήγηση της τρίτης δόσης, προκαλώντας πανικό στο Υπουργείο Οικονομικών και τους επιτελείς του.

Η έκρηξη του Γιώργου Παπανδρέου κατά της Γερμανίας στα μέσα της εβδομάδας, ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αδιεξόδων μπροστά στα οποία βρίσκεται η χώρα, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Η είσοδος της Ιρλανδίας στον προθάλαμο της τρόικας, εκτιμάται ότι μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις για την Ελλάδα. Δείχνει ότι η κρίση επηρεάζει τις χώρες τόσο του φτωχού Νότου όσο και του πλούσιου Βορρά. Τα δημόσια έσοδα του 2010 εκτιμάται ότι θα παρουσιάσουν υστέρηση της τάξης των 4 δισ. ευρώ, ενώ είναι ορατή η αδυναμία να προωθηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές, που προβλέπει το μνημόνιο. Φοροεπιδρομές όπως η περαίωση και η τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων απέτυχαν να φέρουν τα αναμενόμενα έσοδα.

Ασφαλείς πληροφορίες επισημαίνουν ότι στην Ελλάδα έχει διαμηνυθεί σε εξαιρετικά επιτακτικό ύφος ότι πρέπει να επιλέξει μεταξύ δύο λύσεων. Η πρώτη είναι η αναδιάρθρωση του χρέους, η οποία ξεφεύγει από τα όρια του μνημονίου, υπό την έννοια ότι μπορεί να αποδεσμεύσει πόρους για να διατεθούν μεσοπρόθεσμα στην ανάπτυξη.

Ο άλλος, ο δρόμος του μνημονίου καθίσταται ολοένα και περισσότερο δύσβατος, ενώ είναι άγνωστο αν θα οδηγήσει το 2013 εκεί που προβλέπεται. Η εμμονή σ’ αυτόν, εκτιμούν οι Γερμανοί, πρέπει να συνδυαστεί με άμεση απόλυση τουλάχιστον 200.000 δημοσίων υπαλλήλων. Η συγκεκριμένη παράμετρος (αν και κοινωνικά είναι αποκρουστική) θεωρείται μοναδική δικλίδα ασφάλειας, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί.

Η Ελλάδα σήμερα, αν και εντός μνημονίου, αδυνατεί να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η οικονομία για να αναπνεύσει. Το πολιτικό κόστος και ο φόβος κοινωνικών ταραχών απονευρώνουν πολλούς υπουργούς, που επιχειρούν να κερδίσουν χωρίς να δυσαρεστήσουν κανένα.

Η Ελλάδα σήμερα το μόνο που κάνει με συνέπεια μέχρι στιγμής είναι να εξοφλεί τους πιστωτές της, καθυστερώντας ένα προδιαγεγραμμένο θάνατο. Καθότι αδυνατεί να επενδύσει πόρους στην ανάπτυξη, αλλά και να πραγματοποιήσει αλλαγές, το προβλεπτό αποτέλεσμα είναι η είσοδος σε περιβάλλον μεγαλύτερης ύφεσης και εντονότερης αποεπένδυσης.

Στον αέρα οι διαρθρωτικές αλλαγές

Στον αέρα κινδυνεύουν να τιναχτούν τα χρονοδιαγράμματα αρκετών εκ των διαρθρωτικών αλλαγών που είχαν συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης - τρόικας και αναφέρονται στο Μνημόνιο. Ορισμένοι υπουργοί διαπιστώνουν τώρα πως είναι αδύνατο να υλοποιηθούν οι αλλαγές εντός του χρονικού ορίζοντα που συμφωνήθηκε. Κάποιοι άλλοι κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να μετατεθεί προς τα πίσω η ώρα που θα εφαρμόσουν δυσάρεστα μέτρα.

Για παράδειγμα, μέσα στο Δεκέμβριο πρέπει το Υπουργείο Απασχόλησης να ολοκληρώσει σειρά αλλαγών που ξεκινούν από «τη διασφάλιση πως οι κατώτατοι μισθοί θα παραμείνουν για 3 χρόνια αμετάβλητοι σε ονομαστική αξία» και καταλήγουν στη μείωση των υπερωριακών αμοιβών. Στο Υπουργείο Υγείας διαπιστώνουν πως το περίφημο λογιστικό σύστημα στα νοσοκομεία δύσκολα θα λειτουργήσει εντός του έτους. Ούτως ή άλλως εξαγγέλλεται από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.

Η λειτουργία των μοναδικών σημείων επαφής (one-stopshop) για τους επιχειρηματίες / επαγγελματίες που θέλουν να ιδρύσουν νέα εταιρεία είχε προγραμματιστεί για τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά αναβλήθηκε. Άγνωστο παραμένει πότε θα αρθούν οι περιορισμοί σε σειρά κλειστών (ή προνομιούχων) επαγγελμάτων όπως οι μηχανικοί και οι συμβολαιογράφοι. Όσο για την εξυγίανση των σιδηροδρόμων, αυτή εξαγγέλλεται κάθε εβδομάδα, χωρίς ουδέποτε να υλοποιείται…

Έλλειψη «ευρωπαϊκής διαπαιδαγώγησης»

Η Ευρώπη στο νέο οικονομικό περιβάλλον οφείλει να συνεχίσει να είναι εκείνη που μεταξύ των πέντε ηπείρων συνδυάζει ισχυρή οικονομία και κοινωνική πολιτική. Αυτό τόνισε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Avvenire».Για τη σημερινή κρίση που διέρχεται η Ε.Ε., ο κ. Ντελόρ ρίχνει ευθύνες στις Βρυξέλες, γιατί οι γραφειοκράτες τους θέτουν σε δεύτερο επίπεδο την οικονομική διάσταση, βάζοντας σε πρώτο την χρηματοπιστωτική. Και ανέφερε ως παραδείγματα την Ιρλανδία και την Ισπανία. «Όταν η Ιρλανδία ανταγωνιζόταν αθέμιτα τους εταίρους της, καταργώντας ουσιαστικά τους φόρους από τις επιχειρήσεις ουδείς της τράβηξε το αυτί. Και όταν η Ισπανία προκάλεσε την κατασκευαστική φούσκα κανένας δεν σήμανε συναγερμό», είπε χαρακτηριστικά. Η ανοχή ή και η αδιαφορία στα όσα γίνονται σε κάθε κράτος-μέλος οφείλεται στη συνολική έλλειψη «ευρωπαϊκής διαπαιδαγώγησης» τόνισε.

Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος

Μείωση της σπατάλης όχι των μισθών

Το ελληνικό πρόβλημα μπορεί να έχει μόνο ευρωπαϊκή λύση, εκτιμά ο αναπλ. καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Βαρουφάκης, προτείνοντας να ξεκινήσει άμεσα ένας διάλογος μεταξύ των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης, των ευρωπαϊκών τραπεζών-δανειστών τους και της τρόικας, ώστε να επιτευχθεί «συμφωνία αμοιβαία επωφελής» με υποχωρήσεις και επιμερισμό του κόστους για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειές της ώστε να καταστεί πιο αποτελεσματικός ο δημόσιος τομέας με παράλληλη μείωση της διαφθοράς και της σπατάλης, όχι όμως των μισθών. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για απολύσεις σήμερα όταν η ανεργία καλπάζει. Το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο για το σύνολο της οικονομίας και για τον ιδιωτικό τομέα», δηλώνει ο κ.Βαρουφάκης.

Στ.Μορ.