Κρίση 360 °

Κρίση με το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας με φόντο το Brexit, κρίση με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μετά από τορπιλισμό της σύμβασης αυστραλιανών υποβρυχίων, κρίση με την Αυστραλία, θαμπή κρίση με την Ελβετία, κρίση θορυβώδους διπλωματικής εκστρατείας με την Αλγερία... μετά τις δηλώσεις του Μακρόν άρνηση ύπαρξης του τελευταίου πριν από το 1830, κρίση με την Ιταλία για το λιβυκό ζήτημα, θορυβώδης κρίση με το Μάλι με φόντο την αποτυχία της επιχείρησης Barkhane στην τρέχουσα μορφή και την εισβολή της ομάδας PMC Wagner, σοβαρή κρίση με την Κίνα μετά τη πολεμική παρατηρήσεις του υπουργού Le Drian σχετικά με το Πεκίνο, κρίση με την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, κρίση με τη Ρουάντα, ένταση με την Τουρκία και το Ιράν ... μέσα σε λίγες εβδομάδες, η εξωτερική πολιτική του Παρισιού φαίνεται να ακολουθεί μια παράλογη πορεία, τουλάχιστον,έχοντας οδηγήσει σε κλήσεις και ανακλήσεις πληρεξούσιων, τρομερές ενέργειες αντιποίνων από τις υπηρεσίες του Britannic Majesty, κλείσιμο του εναέριου και θαλάσσιου χώρου της Αλγερίας στα γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη και πλοία, την προσέγγιση του Μάλι με τη Μόσχα και τον χαμό του Μεγάλου Τούρκου.

Η φιλοευρωπαϊστική ιδεολογία έχει αλλοιώσει το σκεπτικό του Παρισιού στις σχέσεις του με το Λονδίνο. Η απειλή των Βρετανών και η απόπειρα εκβιασμού ως τιμωρία για αυτό που η Γαλλία θεωρεί έγκλημα (Brexit) ήταν η χειρότερη στρατηγική που έγινε ποτέ. Αυτό δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει το Perfidious Albion και να αφυπνίσει εκείνο το αδάμαστο βρετανικό πολεμικό πνεύμα, το οποίο συχνά εκδηλώνεται με μια εξαιρετική ικανότητα ενόχλησης. Πίσω από τον αέρα του κλόουν (που παρόλα αυτά απαγγέλλει την Οδύσσεια του Ομήρου στα αρχαία ελληνικά), ο Μπόρις Τζόνσον απέδειξε την επιβίωση της προγονικής τέχνης της βρετανικής δολιοφθοράς. Η απώλεια ενός σημαντικού υποβρύχιου συμβολαίου για τη γαλλική αμυντική βιομηχανία φέρει την υπογραφή του Άγγλου. Ένας Άγγλος τόσο λαμπρός στο θέμα που οι Γάλλοι δεν μπορούσαν καν να τον κατηγορήσουν ως ένοχο και έπεσαν πίσω σε μια αναταραχή εικόνας με τον Αμερικανό κυρίαρχο - διέγερση που σταμάτησε ξαφνικά μετά από ένα τηλεφώνημα του Τζο Μπάιντεν στον Εμμανουήλ Μακρόν και με την Αυστραλία, της οποίας οι σχέσεις με το Παρίσι δεν ήταν ποτέ στη λίστα προτεραιοτήτων του. Η Αγγλία βρίσκεται σε παρακμή, όπως και η Γαλλία, αλλά έχει διατηρήσει τη θρυλική της ικανότητα χειραγώγησης. Το Παρίσι μπορεί να συνεχίσει να απειλεί το Τζέρσεϊ με περικοπές στην ηλεκτρική ενέργεια ή με ατελείωτα διοικητικά μέτρα στην πιο αγνή ευρωκρατική παράδοση. Η ζημιά έγινε. και με την Αυστραλία, οι σχέσεις της οποίας με το Παρίσι δεν ήταν ποτέ στη λίστα προτεραιοτήτων της. Η Αγγλία βρίσκεται σε παρακμή, όπως και η Γαλλία, αλλά έχει διατηρήσει τη θρυλική της ικανότητα χειραγώγησης. Το Παρίσι μπορεί να συνεχίσει να απειλεί το Τζέρσεϊ με περικοπές στην ηλεκτρική ενέργεια ή με ατελείωτα διοικητικά μέτρα στην πιο αγνή ευρωκρατική παράδοση. Η ζημιά έγινε. και με την Αυστραλία, οι σχέσεις της οποίας με το Παρίσι δεν ήταν ποτέ στη λίστα προτεραιοτήτων της. Η Αγγλία βρίσκεται σε παρακμή, όπως και η Γαλλία, αλλά έχει διατηρήσει τη θρυλική της ικανότητα χειραγώγησης. Το Παρίσι μπορεί να συνεχίσει να απειλεί το Τζέρσεϊ με περικοπές στην ηλεκτρική ενέργεια ή με ατελείωτα διοικητικά μέτρα στην πιο αγνή ευρωκρατική παράδοση. Η ζημιά έγινε.

Η Ουάσινγκτον δεν έχει τη φινέτσα για το κακό που ο Άγγλος μοιάζει φυσικά προικισμένος. ο Αμερικανός κάνει θόρυβο και ορμάει στο σωρό χωρίς να ανησυχεί πολύ για την πορσελάνη. Η ταπεινωτική ήττα του στο Αφγανιστάν (που είναι και αυτή όλων των συμμάχων του) τον έκανε να χάσει μια ορισμένη άνεση που ήταν εγγενής σε όλους τους άρχοντες. Η Ουάσινγκτον δεν μπλέκει με [μεγάλες] επιχειρήσεις. Το σύμφωνο AUKUS ήταν ένα διπλό χτύπημα (εντάξει, η Κίνα είναι ο στόχος) και ένα μάθημα για μια Γαλλία που φέρει το κόστος μιας μικρής εισβολής στον αγγλοσαξονικό κόσμο, όπου η τέχνη του να σε καταστρέφει είναι πολύ υψηλή φυγή και υπερβαίνει κατά πολύ τις αρχαϊκές πρακτικές της μαφίας των Λατίνων.

Οι Έλληνες είναι τόσο διακριτικοί και ελάχιστα διατεθειμένοι να ταραχτούν που το Παρίσι δεν μπορούσε να πει τίποτα δημόσια. Άλλωστε, οι Ελβετοί, πολύ ζηλιάρηδες για την ουδετερότητά τους, δεν θα επιτρέψουν ποτέ να υπαγορεύονται από τη Γαλλία. Ειδικά όχι η επιλογή ενός οπλικού συστήματος. Το αρχείο έκλεισε.

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ο Εμανουέλ Μακρόν βρήκε το χρόνο να προκαλέσει μια άλλη διπλωματική κρίση με έναν πολύ ευαίσθητο και θορυβώδη μεσογειακό ηθοποιό: την Αλγερία. Με φόντο την έλλειψη συνεργασίας από το Αλγέρι στην απέλαση ατόμων που υπόκεινται στην υποχρέωση να εγκαταλείψουν το γαλλικό έδαφος, το Παρίσι αποφασίζει να κηρύξει δραστική μείωση των θεωρήσεων για υπηκόους τριών αφρικανικών χωρών. Βόρεια (Αλγερία, Μαρόκο, Τυνησία) με αναφορά στο έτος 2020, το έτος COVID-19 κατά το οποίο οι γαλλικές προξενικές υπηρεσίες δεν είχαν εκδώσει σχεδόν καμία βίζα για αυτές τις χώρες λόγω κλεισίματος. Ένα μέτρο ανακοίνωσης που προορίζεται αποκλειστικά για ένα συγκεκριμένο εκλογικό σώμα στη Γαλλία εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2022. Το Αλγέρι ανταποδίδει αμέσως καλώντας τον Γάλλο πρέσβη στο Αλγέρι. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν σταματήσει σε αυτό το σημείο, αλλά η εφημερίδα Le Monde αναφέρει τις παρατηρήσεις που αποδίδονται στον Μακρόν κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με τα εγγόνια ηθοποιών στον πόλεμο της Αλγερίας, όπου φέρεται να ισχυρίστηκε ότι η μείωση της βίζας απευθυνόταν στους αξιωματούχους της Αλγερίας και ότι η αλγερινή «πολιτική- στρατιωτικό »καθεστώς ζούσε με μνημειακό ενοίκιο βασισμένο σε ανταγωνισμό με τη Γαλλία πριν αμφισβητήσει την ύπαρξη ενός αλγερινικού έθνους πριν από το 1830. Στο μεταξύ, ο Μακρόν άσκησε κριτική στο Grand Turk. Για το Αλγέρι, η τελευταία του παρατήρηση σχετικά με την ύπαρξη ενός αλγερινικού έθνους είναι ένα στοιχείο φθαρμένης προπαγάνδας που ανέλαβε η συνοδεία του και είναι ο Benalla που στοχεύει. Αυτή η διατριβή είναι επίσης ορισμένη εξαιρετικά νοσταλγική για τη Γαλλική Αλγερία. Το Αλγέρι ανακάλεσε τον πρέσβη του στο Παρίσι για διαβούλευση και έκλεισε τον εναέριο χώρο του στα γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη χωρίς καμία προειδοποίηση, και μια μέρα αργότερα τα λιμάνια στα πολεμικά πλοία που έφεραν τη γαλλική σημαία. Από την πλευρά της Αλγερίας, οι δηλώσεις του Μακρόν είναι ένα μνημειώδες λάθος, πολύ περισσότερο καθώς η Γαλλία δεσμεύει το 97% των ιστορικών αρχείων της Αλγερίας χωρίς καμία δυνατότητα πρόσβασης (το 3% που παραμένει στη διάθεση του Αλγέρι απαγορεύεται επίσης. Πρόσβαση). Το Αλγέρι πλησιάζει την Ιταλία, η οποία περίμενε τη Γαλλία στη στροφή, ασκεί την επιρροή της στο Μάλι, όπου ο Πρωθυπουργός είχε κατηγορήσει το Παρίσι ότι «άφησε» στη μέση της πλατφόρμας των Ηνωμένων Εθνών και προσπαθεί να πείσει την Τυνησία και τη Μαυριτανία να κλείσουν τον αντίστοιχο εναέριο χώρο τους για γαλλικά αεροσκάφη Opex στο Σαχέλ. Με την πρώτη ματιά, Ο Μακρόν θα είχε υποτιμήσει την ακραία πολυπλοκότητα των σχέσεων με την Αλγερία, αλλά η στάση του υπολογίζεται πολύ προς τρεις κατευθύνσεις: το εσωτερικό εκλογικό πλαίσιο μιας Γαλλίας που δεν επιθυμεί να αλλάξει σύμφωνα με τα δικά του λόγια (και ως εκ τούτου υποστηρίζει ένα πολλά υποσχόμενο θέμα από την realpolitik). πάρτε θέση για μια παράταξη σε έναν εσωτερικό αγώνα για την εξουσία στην Αλγερία και τρίτον να υποστηρίξετε το Μαρόκο στον ανταγωνισμό του με το Αλγέρι, επαναλαμβάνοντας λέξη προς λέξη τα γλωσσικά στοιχεία της αντιαλγερινικής προπαγάνδας των πιο σκληρών παρατάξεων του μαροκινού καθεστώτος. Βασικά αυτό είναι αυτό που αποκαλούμε στο Μαγκρέμπ, «ολίσθηση στο χαμάμ». το εσωτερικό εκλογικό πλαίσιο μιας Γαλλίας ανθεκτικής στην αλλαγή σύμφωνα με τα δικά της λόγια (και κατά συνέπεια προώθηση ενός πολλά υποσχόμενου θέματος μέσω της realpolitik). πάρτε θέση για μια παράταξη σε έναν εσωτερικό αγώνα για την εξουσία στην Αλγερία και τρίτον να υποστηρίξετε το Μαρόκο στον ανταγωνισμό του με το Αλγέρι, επαναλαμβάνοντας λέξη προς λέξη τα γλωσσικά στοιχεία της αντιαλγερινικής προπαγάνδας των πιο σκληρών παρατάξεων του μαροκινού καθεστώτος. Βασικά αυτό είναι αυτό που αποκαλούμε στο Μαγκρέμπ, «ολίσθηση στο χαμάμ». το εσωτερικό εκλογικό πλαίσιο μιας Γαλλίας ανθεκτικής στην αλλαγή σύμφωνα με τα δικά της λόγια (και κατά συνέπεια προώθηση ενός πολλά υποσχόμενου θέματος μέσω της realpolitik). πάρτε θέση για μια παράταξη σε έναν εσωτερικό αγώνα για την εξουσία στην Αλγερία και τρίτον να υποστηρίξετε το Μαρόκο στον ανταγωνισμό του με το Αλγέρι, επαναλαμβάνοντας λέξη προς λέξη τα γλωσσικά στοιχεία της αντιαλγερινικής προπαγάνδας των πιο σκληρών παρατάξεων του μαροκινού καθεστώτος. Βασικά αυτό είναι αυτό που αποκαλούμε στο Μαγκρέμπ, «ολίσθηση στο χαμάμ».

Στο Σαχέλ, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα για το Παρίσι. Αυτή η τελευταία αποικιακή προ-πλατεία της Γαλλίας είναι η σκηνή μιας σύγκρουσης χαμηλής έντασης που η στρατιωτική προσέγγιση έχει επιδεινώσει στο υψηλότερο σημείο. Η διείσδυση της ομάδας PMC Wagner στο Μάλι μετά τη Λιβύη και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία αποτελεί μια νέα εξέλιξη σε μια ασύμμετρη και υβριδική στρατηγική παρακρατικών παραγόντων που συνδέεται με τη ρωσική στρατηγική αναδιάταξης σε ορισμένες περιοχές του κόσμου. Αυτή η μάλλον εκπληκτική εξέλιξη αιφνιδίασε το Παρίσι, του οποίου ο στρατηγικός συντηρητισμός πάσχει από μια δομική παράλυση αδιαπέραστη από κάθε μορφή αλλαγής.

Η Ρωσία δεν είναι ο μόνος παίκτης που μπήκε στην Αφρική. Το Sahel αποτελεί αντικείμενο αυξανόμενου ενδιαφέροντος μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου από τα έτη 2003-2005. Η Τουρκία είναι ο τελευταίος ηθοποιός που εισήλθε στην Αφρική μέσω της Λιβύης, μια πύλη που ανοίγει μεγάλες προοπτικές στη Δυτική Αφρική.

Τελικά, η εξωτερική πολιτική που ακολούθησε το Παρίσι μοιάζει όλο και περισσότερο με εκείνη της Τουρκίας πριν από μερικά χρόνια, όταν βρέθηκε σε κρίση με όλους τους γείτονές της, όταν υποστήριξε μια πολιτική 0 εχθρών. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία δεν είναι πλέον σε θέση να αφομοιώσει τις εξελίξεις ενός κόσμου με μεταβαλλόμενα και μεταβαλλόμενα περιγράμματα. Οι κυρίαρχες ελίτ φαίνονται εμμονικές με τις εκλογικές προθεσμίες των οποίων το πλαίσιο και τα διακυβεύματα παραμένουν παγωμένα σαν ένα ανάγλυφο της αρχαίας Αιγύπτου. Ο Μακρόν φαίνεται να μην υποστηρίζει μια πιθανή αντιπαλότητα ενός διεκδικητή που προέρχεται από τους Εβραίους Βαρβάρους της παλιάς Αντιβασιλείας του Αλγερίου ή του Αλ-Τζεζάαρ (κρίμα!) Με τον οποίο η Γαλλία είχε συμμαχήσει από την εποχή του Φρανσουά Ιερ. Αυτή η Αντιβασιλεία που δέχτηκε άσχημα ένα γαλλικό πλοίο που είχε έρθει για να ανακοινώσει τη Γαλλική Επανάσταση και την αλλαγή της σημαίας του Βασιλιά από τον τρίχρωμο κοκκαδόρ το 1792 επειδή οι Αλγερινοί θεωρούσαν τότε ότι δεν ήταν καλό να περιμένουμε από έναν λαό που θα αποκεφαλίσει τον Βασιλιά του ( Λουδοβίκος XVI). Έχει ο Μακρόν ως Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2021 πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία; Μια επίμονη φήμη δηλώνει το αντίθετο, καθώς αυτή η πρόσβαση απαγορεύεται ακόμη και στους αρχηγούς κρατών στη Γαλλία. Ποιος κυβερνά πραγματικά στη Γαλλία; Κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση. Όπως και σε άλλες χώρες, ο πρόεδρος είναι μόνο ένας επιπλέον σε ένα αδιαφανές σύστημα που βασίζεται σε μυστικά δίκτυα. Ο Τραμπ πλήρωσε το τίμημα όταν κόπηκε στη μέση συνέντευξης Τύπου πριν του απαγορευτεί η είσοδος στα κοινωνικά δίκτυα. Όλη η δύναμη είναι ένα μυστήριο. Πρόκειται για μια κρίση 360 ° που προκλήθηκε εν μέρει από τις άπληστες κάστες που αντικατέστησαν την έννοια του έθνους με αυτήν της μαφίας και των διεφθαρμένων συγγενών που στοχεύουν στο κέρδος και όχι μόνο στο κέρδος. Αυτές οι κάστες είναι ικανές να προκαλέσουν γενοκτονία για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και το καθεστώς τους (όπως συνέβη στην Αλγερία μεταξύ 1861 και 1961). Οι άνθρωποι δεν έχουν σημασία. Είναι λεγεώνες σκλάβων λίγο πολύ πρόθυμοι και γνωρίζουν τη δουλεία τους σε ένα σύστημα βασισμένο στην κλοπή και την αρπαγή. Ο Μακρόν μπορεί να μετατραπεί σε επηρεαστής στο κινεζικό δίκτυο Tik-Tok, δεν θα αλλάξει τίποτα. Ο κόσμος του μόλις πέθανε στο Αφγανιστάν χωρίς να το γνωρίζει πλήρως.