Η προέλαση του Μ.Σαλβίνι, η αναγέννηση της ευρωπαϊκής δεξιάς και η απρόσωπη ελληνική δεξιά. Γράφει ο Αναστάσιος Β. Γκουριώτης

Ο ηγέτης της ιιταλικής Λέγκα του Βορρά Ματέο Σαλβίνι ως υπουργός Εσωτερικών και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ιταλίας πέτυχε μέσα σε δύο μήνες να ανασχέσει το κύμα παράνομης μετανάστευσης στη χώρα του και να εκτοξεύσει στις δημοσκοπήσεις στο 31% το κόμμα του....
  Διαθέτει εξαιρετικές ρητορικές ικανότητες και θεωρείται μετρ στην πολιτική ρατηγική, καταφέρνοντας να εκτοπίσει τον (κουρασμένο, πάντως, από όλες τις απόψεις) Σ.Μπερλουσκόνι από την ηγεσία της ιταλικής δεξιάς.  Μεγάλος του στόχος: Να αλλάξει την Ευρώπη, από «Ευρώπη των ελίτ» σε «Ευρώπη των λαών».Αντίπαλοί του είναι όλοι: Φθαρμένοι και παραδομένοι Χριστιανοδημοκράτες, ξεπουλημένοι φιλελεύθεροι, αλλοτριωμένοι  σοσιαλοδημοκράτες και οι παραφυάδες τους όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν.     Ο Σαλβίνι γεννήθηκε το 1973 στο Μιλάνο και η άνοδός του στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας υπήρξε ταχεία.  Ο Σαλβίνι μιλά καθαρά: «Οι ελίτ καταστρέφουν την Ευρώπη, επιτρέποντας την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, επιβάλλοντας αυστηρή λιτότητα και υφαρπάζοντας τη δημοκρατία και τη λογοδοσία στον κυρίαρχο λαό».  Κύριος στόχος του Σαλβίνι είναι η ελίτ της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας, δηλαδή ο αλκοολικός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, και, βέβαια, η κουρασμένη καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ.  Σύμμαχός του στην προσπάθεια οι κυβερνήσεις σε Αυστρία, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, αλλά και η γερμανική Βαυαρία με το «ειδικό βάρος» στην γερμανική πολιτική σκηνή και βέβαια το Εθνικό Μέτωπο στην Γαλλία, κλπ. Οι προσεσείς ευρωεκλογές έχουν αποκτήσει απροσδόκητη πολιτική σημασία, μιας και θα κρίνουν, σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της Ευρώπης, καθώς η δεξιά αναγεννάται σχεδόν παντού.  Το «σχεδόν» αφορά κυρίως την Ελλάδα: Η δεξιά εξακολουθεί να είναι διαιρεμένη, με το μεγαλύτερο κομμάτι της να παραμένει στη ΝΔ, ηγέτης της οποίας είναι ένας κεντρώος φιλελεύθερος πολιτικός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης που φυσικά δεν μπορεί να εκφράσει αυτό το τμήμα των ψηφοφόρων που αποτελεί το 70% των ψηφοφόρων της, ένα άλλο κομμάτι της να βρίσκεται στην Χρυσή Αυγή, η οποία περιχαρακωμένη και «αποφυλακισμένη υπό όρους» για τις γνωστές υποθέσεις, αδυνατεί να παίξει τον πολιτικό ρόλο που αναλογεί στο ποσοστό της και από εκεί και πέρα υπάρχει ένα άλλο σημαντικό ποσοστό (περί το 10%) διαλυμένο σε καμιά δεκαριά μικρότερα κόμματα ή «αποκόμματα».  Πάντα η Ελλάδα έπεται των πολιτικών εξελίξεων της λοιπής Ευρώπης...