ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κακιστοκρατία. Του Βασίλη Καπετανγιάννη

Κάθε μέρα το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης στέλνει στους συνδρομητές του μία λέξη, τη «λέξη της ημέρας», συνήθως λιγότερο γνωστή ή ακόμα και περίεργη, που κινεί το ενδιαφέρον τους να ψάξουν την ετυμολογία ή το νόημά της ή να σκεφτούν πιθανές χρήσεις της. Στις 30 Μαρτίου, το Λεξικό έστειλε τη λέξη «kakistocracy»... επεξηγώντας ότι προέρχεται από την ελληνική λέξη «κάκιστος» και χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις ανίκανες, χείριστες κυβερνήσεις.  

Τον όρο αυτό χρησιμοποιεί ο εξαιρετικός παλαίμαχος Βρετανός δημοσιογράφος και αναλυτής Peter Kellner σε ένα άρθρο του για το ευρωπαϊκό τμήμα της γνωστής αμερικανικής «δεξαμενής σκέψης» Carnegie, σχετικά με το Brexit, θέλοντας να υπογραμμίσει τον κάκιστο, χείριστο τρόπο με τον οποίο κυβερνάται σήμερα η χώρα του. Καθημερινό δράμα. Τραγωδία. Λυπηρό θέαμα.

Σκέφτηκα ότι η ελληνογενής αυτή λέξη δεν αποκλείεται να βρίσκεται στη σειρά για να κάνει κι αυτή διεθνή πολιτική καριέρα, όπως οι διαβόητες kolotoumba και Pasokification, που λόγω της ελληνικής κρίσης κατέλαβαν περίοπτη θέση στο σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτικό λεξιλόγιο.
 

Η πρώτη, λόγω της πολιτικής απάτης του ΣΥΡΙΖΑ και του «αυτο-σωτήριου» ακροβατικού ανάποδου «άλματος» στο χείλος του γκρεμού όπου οι ίδιοι είχαν σύρει τη χώρα, στη βάση μιας προσχεδιασμένης πολιτικής ρήξης με την Ε.Ε., με αποκορύφωμα το αντι-συνταγματικό, θλιβερό και διχαστικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 και όσα ταπεινωτικά επακολούθησαν.

Η δεύτερη, λόγω της εκλογικής κατάρρευσης που υπέστη το ΠΑΣΟΚ, συγκυβερνώντας με τη Ν.Δ. για τη σωτηρία της χώρας. Από το κραταιό 44% κατέληξε στο πενιχρό 5% (εθνικές εκλογές Ιανουάριος 2015). Η λέξη υποδηλοί ανάλογες διαδρομές που ακολούθησαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη χάνοντας μεγάλο μέρος της εκλογικής τους επιρροής, για πρώτη ίσως φορά στη μεταπολεμική εποχή, προς όφελος αδίστακτων λαϊκιστών, αριστερής ή δεξιάς απόχρωσης.
 

Η εκλογική εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ παραμένει δυσεξήγητη. Όπως δυσεξήγητο παραμένει το γεγονός ότι η ομάδα των αδίστακτων λαϊκιστών και πολιτικών απατεώνων που παρέλαβε διά της λαϊκής ψήφου την κυβερνητική σκυτάλη γλείφει με άνεση εκεί όπου οι προηγούμενοι έφτυναν, αλλά εξακολουθεί να απολαμβάνει όχι μόνο τους καρπούς της εξουσίας αλλά και αξιοθαύμαστη πολιτική στήριξη. Η ομάδα παραμένει συμπαγής, θρασεία και αλαζονική. Ουδόλως μετανοεί, σεμνύνεται ή πτοείται, ενώ το ΠΑΣΟΚ περιέργως συμπεριφέρεται με ενοχικά σύνδρομα ωσάν να έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα καθοσιώσεως, μολονότι έπραξε το πατριωτικό του καθήκον.

Κακιστοκρατία. Ο καινοφανής όρος ταιριάζει απόλυτα στη διακυβέρνηση των καθ’ ημάς αριστεροδεξιών λαϊκιστών. Όχι μόνο διότι αισθάνονται αλλεργία και μισούν την αξιοκρατία, θεωρώντας την αριστεία «ρετσινιά», αλλά διότι στάθηκαν ανίκανοι να κυβερνήσουν, έστω και μετρίως τη χώρα.  

Ούτε τα σκουπίδια δεν μπορούν να μαζέψουν. Οι δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας και συγκοινωνίας καταρρέουν. Η Δημόσια Διοίκηση επιδεινώθηκε. Η Παιδεία έχει αναδειχθεί σε προνομιακό ιδεολογικό πειραματόζωο. Ο νόμος και η ευταξία θεωρούνται αμελητέα και δευτερεύοντα δημόσια αγαθά. Δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε.

Κάκιστες, ατελέσφορες και επιβλαβείς πολιτικές. Κάκιστη διαχείριση. Κάκιστη διοίκηση. Κάκιστη διακυβέρνηση. Κάκιστη πολιτική συμπεριφορά. Κυβέρνηση των κακίστων, των χειρίστων. Κακιστοκρατία παντού. Οι ελάχιστες, υπαρκτές εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ως επιστέγασμα της χείριστης διακυβέρνησης, ήρθαν οι νεκροί στη Μάνδρα και το Μάτι που θα τους καταδιώκουν για πάντα, ακόμα και στον ύπνο τους, ως φαντάσματα που ζητούν ταπεινή συγγνώμη και δικαίωση.

Ο σημερινός κάκιστος κυβερνητικός θίασος με κάκιστους σκηνοθέτες και ηθοποιούς δεν χρειάζεται καθόλου να διαγωνιστεί για το βραβείο της κάκιστης, της χείριστης κυβέρνησης στην περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Το έχει επάξια κερδίσει.

Γι αυτό.. η τιμωρία της κάλπης οφείλει να είναι αρκούντως αμείλικτη και παραδειγματική.