Αντί βραβείου .. τιμωρία. Μάτι: Πρόστιμο στον πυροσβέστη που συγκλόνισε το πανελλήνιο -Πρόκειται για πυροσβέστη, ο οποίος με αυτοθυσία έδινε νυχθημερόν μάχη με τις φλόγες

100 ευρώ πρόστιμο στον πυροσβέστη-σύμβολο γιατί δάκρυσε στην τραγωδία.Πρόκειται για έναν πυροσβέστη, ο οποίος με αυτοθυσία έδινε νυχθημερόν μάχη με τις φλόγες, προσπαθώντας να σώσει ότι σώζεται, μετά και τα τραγικά λάθη της κυβέρνησης. Εκαναν 10 ΕΔΕ για τους πυροσβέστες που σχολίασαν τον Καμμένο...

Απίστευτα είναι τα όσα συμβαίνουν στην Πυροσβεστική, καθώς μετά την τραγωδία στο Μάτι και ενώ ακόμα αναζητούνται οι ευθύνες, η ηγεσία του Σώματος ασχολείται με τα social media.

Ενδεικτικό είναι πως έχουν διαταχθεί τουλάχιστον 10 ένορκες διοικητικές εξετάσεις από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Πυροσβεστικού Σώματος. Ο λόγος ήταν τα σχόλια πυροσβεστών στο Facebook κατά του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου που μετέβη στο Μάτι με θωρακισμένη Μερσεντές, αλλά και για τον διάλογό του με κατοίκους που είχε προκαλέσει εξάλλου σάλο στο πανελλήνιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη λίγο μετά την τραγωδία στο Μάτι ζήτησε από το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος να ερευνήσει όσα έγραψαν πυροσβέστες, καθώς είχαν γίνει αναφορές τόσο για σχόλια κατά του υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου όσο και κατά της κυβέρνησης και των χειρισμών που έγιναν στην καταστροφική πυρκαγιά.

Μια συγκλονιστική ανάρτηση πυροσβέστη που έδινε μάχη στο Μάτι. Ένα κείμενο – γροθιά στο στομάχι από έναν αφανή ήρωα.

Πρόκειται για έναν πυροσβέστη, ο οποίος με αυτοθυσία έδινε νυχθημερόν μάχη με τις φλόγες, προσπαθώντας να σώσει ότι σώζεται, μετά και τα τραγικά λάθη της κυβέρνησης.

Το κείμενο του έκανε το γύρο του διαδικτύου και όλοι συγκινήθηκαν από αυτό.

Κι όμως, ο πυροσβέστης αυτός διώκεται πειθαρχικά από την υπηρεσία του ακριβώς γιατί… τόλμησε να κάνει αυτή την ανάρτηση.

Μάλιστα κινδυνεύει να πληρώσει πρόστιμο το 1/11 του μισθού του, δηλαδή 100 ευρώ γιατί απλά έγραψε τα συναισθήματά του.
Αναλυτικά η ανάρτηση του:

«Μάτι Αττικής 23-25 Ιουλίου 2018.

Αυτήν την ώρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και την γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιάσω όπως ποτέ ξανά… Θα κάνω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στην ρουτίνα μου….

Δεν είναι τίποτα ίδιο όμως…

Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ούτε με φωτογραφίες…

Άλλωστε πως να εξηγήσεις κάτι που, ούτε εσύ το έχεις χωνέψει???

Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λίγα στρέμματα…?

Πόσες ψυχούλες χαμένες …Άδικα και γρήγορα…

Πόσες περιουσίες στάχτη…

-Είστε όλοι καλά? ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν ότι τους έχει απομείνει…

-Πως να είμαστε καλά αγόρι μου? η πιο συνηθισμένη απάντηση…

Πως να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μαλάκα, όταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα???

-Τουλάχιστον είστε ζωντανοί…. προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλές φορές…

Δεν ξέρω πως να το περιγράψω όλο αυτό, δεν μπορώ να το περιγράψω και δεν ξέρω εάν χρειάζεται…

Να μην ξεχάσω….

Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρώτησαν αν θέλουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοί άνθρωποι, χωρίς όνομα, χωρίς αντάλλαγμα δίνουν ελπίδα και βοήθεια, απλόχερα. Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και την μαυρίλα…Σεβασμός κ συγκίνηση…

Κανένας πυροσβέστης δεν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σώσει, δηλαδή να κάνει την δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του…Κι αν είναι ήρωες οι πυροσβέστες, σούπερ-ήρωες είναι οι εθελοντές, οι πολίτες που έδωσαν το παρόν, τα σπίτια, τα ρούχα, τα χρήματα και τον χρόνο τους να βοηθήσουν… Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι διασώστες, οι αστυνομικοί…Υπέροχοι κ υπεράνθρωποι συνεργάτες».

Ο Nikos Roukoudis είναι με τον Fwths Tsagk.

Μάτι Αττικής 23-25 Ιουλίου 2018.

Αυτήν την ωρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και την γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιασω οπως ποτε ξανά… Θα κανω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στην ρουτίνα μου….

Δεν ειναι τιποτα ίδιο όμως…

Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ουτε με φωτογραφίες…
Άλλωστε πως να εξηγήσεις κάτι που, ούτε εσύ το εχεις χωνέψει???
Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λιγα στρέμματα…?
Ποσες ψυχούλες χαμένες …Άδικα και γρήγορα…
Πόσες περιουσίες στάχτη…
-Ειστε όλοι καλά? ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν οτι τους εχει απομείνει…
-Πως να είμαστε καλά αγόρι μου? η πιο συνηθισμένη απάντηση…
Πως να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μαλακα, οταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα???
-Τουλάχιστον είστε ζωντανοί…. προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλες φορές…

Δεν ξερω πως να το περιγράψω ολο αυτό, δεν μπορω να το περιγραψω και δεν ξερω εαν χρειάζεται…

Να μην ξεχάσω….

Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρωτησαν αν θελουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοι άνθρωποι, χωρις όνομα, χωρις αντάλλαγμα δίνουν ελπιδα και βοήθεια, απλόχερα. Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και την μαυρίλα…Σεβασμός κ συγκίνηση…

Κανένας πυροσβέστης δν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σωσει, δηλαδή να κάνει την δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του…Κι αν ειναι ήρωες οι πυροσβέστες, σουπερ-ήρωες είναι οι εθελοντές, οι πολίτες που έδωσαν το παρόν, τα σπίτια, τα ρούχα, τα χρήματα και τον χρόνο τους να βοηθήσουν… Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι διασώστες, οι αστυνομικοί…Υπέροχοι κ υπερανθρωποι συνεργάτες..

Την πρώτη μέρα, μετα το πρώτο σοκ κ την κούραση της διαδρομης, αφου ξεκινήσαμε να δουλεύουμε, καθησα να βγαλω μερικες φωτογραφίες…Δεν αφηνα μεχρι τοτε τον εαυτό μου να επηρεαστεί, ηθελα να κανω την δουλειά μου με καθαρό μυαλό.. Ανοίγοντας την, η κάμερα ηταν γυρισμένη και με αντικρυσα…Οχι μονο ειχα επηρεαστεί, ειχε αλλάξει το βλέμμα μου μια για πάντα…

Καλο παράδεισο ψυχουλες μου… Μακάρι η απώλεια σας να διδάξει και να αποτρέψει μελλοντικές καταστροφές…
Μακάρι………..