ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Της Μαίρης Καρά

Σκέφτομαι… άρα υπάρχω, ΖΩ! Σκέφτομαι για να ζω ή ζω για να σκέφτομαι; Ρητορική η ερώτηση ή μήπως μέσα σ' αυτήν ενυπάρχει βαθύτερο ΝΟΗΜΑ; Μήπως το νόημα της ζωής μας; ΄Η η πιο "ακριβή" σκέψη του σκεφτόμενου ανθρώπου; Πόσο μάλλον ενός Έλληνα! Σκέψη ή στοχασμός με αποδέκτη όχι μόνο ατομικά τον ίδιο, αλλά και την πορεία της Φυλής του; Της προορισμένης για την διαιώνιση της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ;

Σκέφτομαι άρα είμαι ζωντανός και ενεργώ ανάλογα με τις ανάγκες μου. Πού αρχίζουν και πού τελειώνουν και πως θα τις αξιολογήσω σωστά;...

Χιλιάδες σκέψεις περνούν απ' το μυαλό μου όλη την ημέρα, μέχρι τη στιγμή που θα παραδοθώ στις αγκάλες του Μορφέα. Από πού έρχονται, γιατί "περνούν" απ' το μυαλό μου και τι σκοπό εξυπηρετούν; Με πολιορκούν για να μου δώσουν κάποιο μήνυμα… ή απλώς είναι περαστικές; Και γιατί επέλεξαν την δική μου νόηση κι όχι κάποια άλλη; Κι αν απευθύνονται σε μένα αποκλειστικά, πως θα τις ΧΕΙΡΙΣΤΩ;

Σκέφτομαι πώς να επιβληθώ στις σκέψεις μου, ώστε να αλλάξω τις ΔΟΝΗΣΕΙΣ κι όχι μόνο για όφελός μου. Αυτές που δημιουργώ ανάλογα με τις εμπειρίες και την φαντασία μου. Αυτές που έλκω κι ανάλογα με τις ανασφάλειες, τις επιθυμίες και τους κρυφούς φόβους μου, τις προσαρμόζω στη ζωή μου. Τους άδικους φόρους που μου φορτώνουν, την οργή που μου προκαλούν οι προδότες πολιτικοί, αυτοί που συνεργάζονται με τους δανειστές και καταπατούν το Σύνταγμα της πατρίδας μου, αυτοί που δεν σέβονται την δοξασμένη ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ. 

Σκέφτομαι ακόμα πως με το να ταΐζω το νου μου με αυτά τα συναισθήματα οργής, θυμού και θλίψης που μου προκαλούν οι αρνητικές σκέψεις… δεν βοηθάω τον εαυτό μου να τις ξεπεράσει και να συμβάλλω έστω και στο ελάχιστο σε μια θετική αλλαγή της πατρίδας μου. Αντίθετα, άθελά μου ποτίζω με αρνητικές σκέψεις νοήμονες ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, ενισχύοντας τον ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ νου αρνητικά. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζω μόνο στις ομορφιές που μας δίνει η ζωή και να μεταδίδω μόνο θετικά μηνύματα. Άρα κατανοώ, πως για να μην ενεργοποιώ άσχημα συναισθήματα, πρέπει να επιδιώξω να ενισχύσω τον συλλογικό νου πάντα με άπλετο  ΦΩΣ.

Αν ο κάθε Έλληνας το επιχειρούσε, κάνοντάς το εφικτό μέσα από έναν βαθύ στοχασμό… ίσως γινόταν ο ΦΑΡΟΣ, για αλλαγή της ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ του. Αν ο νους του συλλάμβανε για ποιο λόγο δέχεται παθητικά την σημερινή ΚΑΤΟΧΗ, ίσως συνειδητοποιούσε τον σχεδιασμένο ΕΘΝΙΚΟ αφανισμό μας. Ίσως αυτόματα αντιδρούσε, όπως αξίζει σε Έλληνες. Ίσως ενεργοποιούσε μέσα του την ξεχασμένη ΣΥΜΠΟΝΙΑ για τους δεινοπαθούντες συμπατριώτες μας. Ίσως εκδήλωνε έμπρακτα την ΑΓΑΠΗ του και για την σκλαβωμένη ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.

Ίσως να φαντάζει ακατόρθωτο, μακρινό και ίσως και ουτοπικό. Σκεφτείτε όμως πως ένα αναμμένο κερί αντιστοιχεί σε χίλια σβησμένα ΚΕΡΙΑ. Το φως έχει πολλαπλάσια δύναμη απ' το σκοτάδι. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που γεμίζουν τον ανθρώπινο συλλογικό νου με όμορφες σκέψεις αλλά και γαλήνη και φως. Έτσι καταφέρνουν να επηρεάζουν με ασύλληπτο τρόπο τον συλλογικό νου ενισχύοντάς τον στο πολλαπλάσιο. Αυτό τους οδηγεί στην ΑΦΥΠΝΙΣΗ, από όπου χωρίς σκέψεις κατακλύζονται με την υπέρτατη ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ.

Το σκοτάδι δεν αντέχει το φως, την θετικότητα. Εντελώς απρόσμενα κάποια στιγμή το ΣΥΣΤΗΜΑ - που επιβλήθηκε σπέρνοντας τρόμο στον λαό - θα καταρρεύσει. Ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει να απλωθεί και να ελέγχει τις ανθρώπινες νόες, έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητός στα υποψήφια θύματά του. Άλλωστε η ένδειξη πως το φως απλώνεται, φαίνεται στην αντίδραση του σκοταδιού. Κι εμείς πρέπει με τα μάτια της ΚΑΡΔΙΑΣ να οδηγούμε τη ζωή μας, για να μην ελέγχεται. Φοβάται ο άνθρωπος, που στις δυσκολίες βρίσκει ΕΥΛΟΓΙΕΣ;

Ίσως οι βαθιές σκέψεις να είναι η μοναδική διέξοδος, για τον δρόμο της απαλλαγής μας απ' την προδοτική κυβέρνηση. Ίσως έτσι συμβάλουμε όλοι στην απελευθέρωση της Ελλάδας απ' τις δυσμενείς συνέπειες των ψεύτικων δανείων, που μας επέβαλαν οι ακούσιοι δανειστές. Ίσως έτσι ανοίξει ο δρόμος και για την Εθνική μας Κυριαρχία.  Αρκεί να μη μας διαφεύγει πως είμαστε Ένα Πνευματικό Ον σε πολλά ανθρώπινα ταξίδια. Είμαστε τα πλάσματα του Θεού, που εκφράζονται μέσα απ' την διάσταση της ύλης, δηλαδή τα σώματα των κατοίκων της Γης. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο απ' την κρυμμένη στο σκοτάδι ΑΓΑΠΗ, που πλημμυρίζει με το ΦΩΣ της τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!