Ποτέ ο υπήκοος δεν κοιτά στα μάτια τον γαλαζοαίματο... Είναι για ΠΟΛΥ ΦΤΥΣΙΜΟ ο τύπος!!

Είναι ο θεμελιώδης κανόνας του πρωτοκόλλου που μαθαίνουν από γεννησιμιού τους οι ταπεινοί και τον ακολουθούν πιστά σε κάθε συνάντησή τους με τους γαλαζοαίματους.  Σε κάποιες περιπτώσεις ο κανόνας αυτός γίνεται  αμφίδρομος: οι γαλαζοαίματοι δεν στρέφουν το βλέμμα στους ταπεινούς. Αν ζούσαμε σε μια άλλη εποχή, στο πάλαι ποτέ Βασίλειον της Ελλάδος ίσως, θα μπορούσε να ανταποκριθεί επάξια σε αυτούς τους κανόνες ένας πολιτικός άνδρας. Οι υπήκοοι του Βασιλείου στις ιδιωτικές τους συνομιλίες και σε συντομογραφία θα τον αποκαλούσαν...

«Ο Ηγεμόνας». Θα ήταν η Αυτού Εξοχότης ο Ηγεμών του Πριγκιπάτου της... Χαριλάου Τρικούπη....

Θα αποχωρούσε μετά από κάθε επίσκεψη από τα Ανάκτορα του Μεγάρου Μαξίμου - ταπεινό κι αυτό για να χωρέσει το μεγαλείο του Ανδρός- με περιφρόνηση προς τον κάθε υπήκοο, ακόμη και προς την ύπαρξη του.

Ίσως να μην φορούσε κοστούμι αλλά πανοπλία σταυροφόρων, ή την πριγκιπική του στολή. Ίσως δεν θα παρέδιδε το i-pad  στον υπήκοο αλλά την Αυτοκρατορική Ταμπλέτα, αξίας -όχι τιμής- αντίστοιχης με τους παπύρους του Ιουλίου Καίσαρος.

Σε κάθε περίπτωση, ο υπήκοος, με το κορμί κυρτό ελαφρώς ούτως ώστε να είναι εμφανής ο σεβασμός, η ταπεινότητα και η υποταγή, θα κρατά το ξίφος του «Αυτοκράτορα» - ή στην προκειμένη περίπτωση την Αυτοκρατορική Ομπρέλα που θα προστατέψει τον Μεγαλειότατο από την φθινοπωρινή καταιγίδα. 

 

Η Αυτού Εξοχότης θα τείνει προς τον υπήκοον τη δεξιάν, παραδίδοντας με περιφρόνηση την Αυτοκρατορική Ταμπλέτα προς φύλαξη.

Ο υπήκοος θα παραλάβει με δέος το Υψηλό Αντικείμενο και θα αποχωρήσει με σεβασμό και ταπεινότητα, χωρίς να στρέψει τα νώτα του προς το πρόσωπο του Ηγεμόνα (κανόνας νούμερο δύο στο πρωτόκολλο των συναντήσεων με τους γαλαζοαίματους).

  

Και αφού ο υπήκοος αποσυρθεί, ο Μεγαλειότατος ικανοποιημένος από τον εαυτό του θα σταθεί λίγο στους Κήπους του Μεγάρου για να επιθεωρήσει με το βλέμμα το Βασίλειο που τον περιμένει, πριν επιστρέψει στο Πριγκιπάτο του, διάδοχος αδιαμφισβήτητος για την Ηγεμονία ολόκληρης της Αυτοκρατορίας.

 

Σε μιαν άλλη εποχή, των παραμυθιών και των βασιλιάδων.
Γιατί στην Ελλάδα της Δημοκρατίας, την χωρίς ηγεμόνες, πρίγκιπες και αυτοκράτορες, απομένουν μόνο δυο - τρία φωτογραφικά στιγμιότυπα, που ίσως να είναι τυχαία.
Άλλωστε τι σχέση μπορεί να έχει ο Βενιζέλος με έναν βασιλιά;