Προκλητική φοροαπαλλαγή του Ιδρύματος Νιάρχου (ε; του ιδρύματος που έφερε τον Σόρος;) για τα έργα στο Φάληρο. Γίνονται τέτοια πράγματα;

Μέρος Α: Οι φοροαπαλλαγές της συμφωνίας με το Ιδρυμα Νιάρχος για τη μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Λυρικής Σκηνής στο Φάληρο. Με αφορμή την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στα έργα του Ιδρύματος Νιάρχου στο Φάληρο και τις δηλώσεις του, υπενθυμίζουμε τους όρους της σύμβασης που υπέγραψε τόσο ο ίδιος ως Υπουργός Πολιτισμού όσο και άλλοι. Υπενθυμίζουμε πως υπάρχει προκλητική απαλλαγή φόρων για το Ιδρυμα... Υπενθυμίζουμε πως η σύμβαση απαιτεί από το Δημόσιο συγκοινωνίες για να συνδεθεί το άσχετο σημείο, όπου στέλνουν την Λυρική και την Εθνική Βιβλιοθήκη, με τις υπόλοιπες περιοχές. Υπενθυμίζουμε επίσης πως με την παρούσα σύμβαση μεταφέρεται η Εθνική Βιβλιοθήκη καθώς και η Λυρική Σκηνή μακρυά από το κέντρο της πόλης συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω υποβάθμιση του.

Ποιοί υπέγραψαν το 2009 την συμφωνία;

 ΑΦΕΝΟΣ

Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Ιωάννης Παπαθανασίου,

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων Γεώργιος Σουφλιάς,

Ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Άρης Σπηλιωτόπουλος και

Ο Υπουργός Πολιτισμού Αντώνιος Σαμαράς

ΑΦΕΤΕΡΟΥ

Η εταιρεία ειδικού (κοινωφελούς αποκλειστικά) σκοπού με την επωνυμία «Κοινωφελές Ίδρυμα ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΝΙΑΡΧΟΣ», που εδρεύει στις Βερμούδες

Συνυπογράφεται επίσης από εκπροσώπους της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της Λυρικής Σκηνής, της Κτηματικής και της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα», ενώ τέλος υπάρχουν και οι υπογραφές των κκ. Χατζηδάκη ως υπουργός Ανάπτυξης και Παυλόπουλου, ως υπουργός Εσωτερικών.

Το 2009 λοιπόν ανακάλυψαν το Ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας του 1985, όπου προβλεπόταν υπερτοπικός πόλος αθμητισμού, πολιτισμού και αναψυχής. Το σχέδιο βέβαια δεν έλεγε τίποτα για Εθνική Βιβλιοθήκη και Λυρική Σκηνή ή γενικότερα για μεταφορά δομών. Επιπλέον ας μην ξεχνάμε πως πρόσφατα ψηφίστηκε άλλο ρυθμιστικό, το οποίο επίσης δεν προβλέπει κάτι αντίστοιχο.

Μετέτρεψαν λοιπόν οι κύριοι αυτοί το Ρυθμιστικό της Αθήνας σε ΑΠΟΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ φτιάχνοντας πολιτιστικά mall.

Το Ιδρυμα Νιάρχος δωρίζει την κατασκευή των κτιρίων στο Δημόσιο και το Δημόσιο αναλαμβάνει:

1. Την συντήρηση τους καθώς και αυτή των χώρων που τα περιβάλλουν (60000 τ.μ. τα κτίρια μέσα σε 170 στρέμματα)

2. Την κατασκευή δικτύου συγκοινωνιών για την σύνδεση τους με άλλες περιοχές

3. Την σύνδεση των κτιρίων με την ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ.

Επιπλέον το Δημόσιο απαλάσσει από μία σειρά φόρων το Ιδρυμα (Οργανισμό), το οποίο σύμφωνα με το ΦΕΚ, δεν υπάγεται στο Δημόσιο. Οταν ο κ. Σαμαράς περηφανεύεται για άμεσα έσοδα 160εκ, θα πρέπει να μας πει πόσα έχει κοστίσει και πόσα ακόμη θα κοστίσει η συντήρηση του μεγαλοπιασίματος της Ψωροκώσταινας (ιδέ Ελλάδα) στον Ελληνα φορολογούμενο; Εχουμε μήπως και εδώ μία μίνι περίπτωση Ολυμπιακών αγώνων, όπου φτιάξαμε ένα σκασμό ακίνητα, τα οποία είτε τα χαρίσαμε, είτε τα αφήσαμε να ρημάζουν, αφού βέβαια στείλαμε εκεί τραμ, προαστιακούς, μετρό, τα ηλεκτροδοτήσαμε και τα συνδέσαμε με δίκτυα;

Υπήρχε λόγος για τέτοιες δαπάνες; Για ποιά δωρεά μιλάμε κ. Σαμαρά; Εμείς μόνο μία δωρεά βλέπουμε. Αυτή των φόρων στο Ιδρυμα. Πόσα είναι τα χρήματα της φοροαπαλλαγής, να δούμε εάν όντως τελικά πρόκειται για δωρεά, αφού συνυπολογιστεί το κόστος των παροχών συγκοινωνίας και άλλων υποδομών (ηλεκτρικό, ύδρευση κτλ). Πώς μπορεί το Δημόσιο να συντηρήσει αυτή την έκταση των 170 στρεμάτων με τα κτίρια των 60.000 τετραγωνικών, όταν δεν μπορεί να συντηρεί τα ήδη υπάρχοντα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Λυρικής στο κέντρο της πόλης, όταν δεν μπορεί να συντηρεί τα πάρκα της πόλης;

Οι φοροαπαλλαγές είναι προκλητικές. Το Ιδρυμα δεν θα πληρώνει μία σειρά φόρων, την στιγμή που ο κόσμος ξεζουμίζεται και αυτοκτονεί. Σύμφωνα με το ΦΕΚ αφενός διασφαλίσανε ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ (άρθρο 3, παρ. 3.1.) και δεν υπάγονται στις εθνικές διατάξεις για τις μελέτες, τα έργα, τις υπηρεσίες και την πρόσληψη προσωπικού. Αφετέρου φοροαπαλάσσονται ως να είναι Δημόσιο («3.6. Ο Οργανισμός απολαύει όλων των ατελειών και προνομίων του Δημοσίου»).

 Το Ιδρυμα απαλάσσεται:

 «από κάθε φύσης φόρους, συμπεριλαμβανομένων του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και του φόρου δωρεάς, κάθε δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό, λιμενικό, δικαστικό ή διοικητικό τέλος ή τέλος χαρτοσήμου, κάθε δικαίωμα ή κράτηση ή εισφορά υπέρ του Ε.Δ., των ΟΤΑ ή οποιουδήποτε τρίτου, εκτός από (α) τον Φ.Π.Α. και (β) τα ανταποδοτικά τέλη ή εισφορές (4.2.).»

Απαλλάσονται από φόρους τα κεφαλαιοποιούμενα κέρδη, οι τόκοι καταθέσεων, οποιαδήποτε καταβολή ποσών, προμήθεια υλικών (πλην του ΦΠΑ), ακόμη και ο εκτελωνισμός τους.

Απαλλάσσονται από τέλη και κάθε είδους δαπάνες η έκδοση οικοδομικών αδειών για τα κτίρια, με την αιτιολογία ότι θα ανήκουν στο Δημόσιο.

Δεν υποχρεούνται σε δήλωση φόρου δωρεάς και σε παρακράτηση 1% υπέρ του Οργανισμού Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού.

Οι συμβάσεις και τα συμφωνητικά δεν εγκρίνονται από τις αρμόδιες ΔΟΥ.

Η σύμβαση έχει ισχύ Νόμου (;) και δεν χρειάζονται αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών (παρ. 4.15).

Και τέλος εάν τροποποιηθεί κάποια διάταξη τότε θα κληθεί να πληρώσει το Δημόσιο, εμείς δηλαδή, και όχι το Ιδρυμα.

Για όλη αυτή την δωρεά το Ιδρυμα ζητά το Πάρκο να ονομαστεί «εις το διηνεκές» Κέντρο Πολιτισμού-Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Επιπλέον η κεντρική αίθουσα της Βιβλιοθήκης και της Λυρικής να ονομάζονται και αυτές Σταύρος Νιάρχος. Στους χώρους θα μπει και από μία προτομή του με δαπάνη του Ιδρύματος.

Ζητάμε ως Ελληνες φορολογούμενοι να δοθούν στοιχεία στον ελληνικό λαό για το πόσο θα στοιχίσει στο Δημόσιο, σε εμάς δηλαδή, όλο αυτό το έργο, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους συντήρησης.

Σε περίπτωση που τα χρήματα που επιβαρύνουν τον Ελληνα φορολογούμενο είναι πολλαπλάσια της δωρεάς ζητάμε το Πάρκο να μην ονομαστεί  Νιάρχος, αλλά Ελληνας Φορολογούμενος Ηλίθιος, ενώ οι αίθουσες να πάρουν ονόματα ελληνικά (Κώστας, Γιώργος, Μαρία κτλ..). Αντί δε για προτομές να στολίσουν το Πάρκο φωτογραφίες των Ελλήνων που αδυνατούν να πληρώσουν φόρους, αλλά και όσων Ελλήνων εξακολουθούν να πληρώνουν, γιατί έκαναν το λάθος να μην δηλώσουν διεύθυνση στις Βερμούδες.

Επισημαίνουμε στο Ιδρυμα Νιάρχος ότι το μόνο που «χαρίζει» είναι τα τσιμέντα. Οι θησαυροί της Εθνικής Βιβλιοθήκης και το έργο της Λυρικής σκηνής ανήκουν στους Ελληνες. Δεν τα  χάρισε το Ιδρυμα.  Ως εκ τούτου οι απαιτήσεις σχετικά με την ονομασία των χώρων μάς βρίσκουν αντίθετους.  Οπως επίσης μας βρίσκει αντίθετους και η μεταφορά της Βιβλιοθήκης και της Λυρικής από το κέντρο της πόλης στο Φάληρο.

Εάν το Ιδρυμα Νιάρχος επιθυμεί να ονομάσει μία βιβλιοθήκη και μία όπερα Σταύρος Νιάρχος να αγοράσει έκταση, να φτιάξει τους δικούς του χώρους, να τους εξοπλίσει με τα δικά του χρήματα και να ανεβάσει δικές του παραστάσεις, πληρώνοντας όποιον φόρο του αναλογούσε. Κάτι που φυσικά έπρεπε να έχει γίνει εξ αρχής. Ετσι και θα ενίσχυε την οικονομία και θα συνέβαλε στον πολιτισμό. Αλλά αντί οι κυβερνώντες τότε να απορρίψουν την «δωρεά», προχώρησαν στην παραχώρηση της έκτασης και στην εκχώρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η οποία θα φέρει και το ονοματεπώνυμο του Ιδρύματος.

Κάτοικοι και Επαγγελματίες 6^ου Δημοτικού Διαμερίσματος