Για τους "συντροφους" που θελουν να αγοουν και εξακολουθουν να εθελοτυφλουν..
1. 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (28 – 29/7/1948) «..Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό που κατέκτησε διά της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες απο άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι τών βασικών αρχών του μπολσεβικισμού , για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος , του δικαιώματος για μιά ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη τού πληθυσμού των περιφερειών αυτών για τήν εθνική τους απελευθέρωση...» (Επίσημα κείμενα ΚΚΕ τόμος 3ος, σελίς 326)
2. 5η Ολομέλεια τής ΚΕ του ΚΚΕ (Πρέσπες 30-31/01/1949) «..Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης το
υ ΔΣΕ καί τής λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρεί την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει.Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού των.. Γι' αυτό η ενότητα στην πάλη των δύο λαών πρέπει να φυλάγεται σαν κόρη οφθαλμού και να ενισχύεται και να δυναμώνει σταθερά και καθημερινά» . ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος 6ος, σελ. 337-338).Ιασων
αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Δευτερα 31/8/09
Αναρτήσεις
Ι. Σχέδιο Απόφασης
ΑπάντησηΔιαγραφή......
2. Τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα που άσκησαν εξουσία στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη τον περασμένο αιώνα, και τα οποία εξακολουθούν να είναι στην εξουσία σε αρκετές χώρες του κόσμου, έχουν χαρακτηριστεί, χωρίς εξαιρέσεις, από τη μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις ποικίλουν ανάλογα με την κουλτούρα, τη χώρα και την ιστορική περίοδο και περιλαμβάνουν ατομικές και συλλογικές δολοφονίες και εκτελέσεις, θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πείνα, εκτοπίσεις, βασανιστήρια, δουλική εργασία, και άλλες μορφές μαζικού φυσικού τρόμου.
3. Τα εγκλήματα δικαιολογήθηκαν στο όνομα της θεωρίας της πάλης των τάξεων και της αρχής της δικτατορίας του προλεταριάτου. Η ερμηνεία και των δύο αρχών νομιμοποίησε την «εξάλειψη» ανθρώπων που θεωρούνταν επιζήμιοι στην οικοδόμηση μια νέας κοινωνίας και, κατά συνέπεια, εχθροί των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων. Ένας τεράστιος αριθμός των θυμάτων σε κάθε χώρα αφορούσε πολίτες τους. Αυτή ήταν ιδιαίτερα η περίπτωση της πρώην ΕΣΣΔ που κατά πολύ ξεπέρασαν τους άλλους λαούς σε αριθμό θυμάτων.
4. Η Συνέλευση αναγνωρίζει πως παρά τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων, κάποια Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα έχουν συμβάλλει στην επίτευξη της δημοκρατίας.
5. Την πτώση των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη δεν έχει ακολουθήσει σε όλες τις περιπτώσεις μια διεθνής έρευνα πάνω στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αυτά. Επιπλέον, οι πρωτεργάτες αυτών των εγκλημάτων δεν έχουν υποχρεωθεί σε δίκη από τη διεθνή κοινότητα όπως ήταν η περίπτωση με τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα του Εθνικού Σοσιαλισμού (Ναζισμού).
6. Κατά συνέπεια, η δημόσια συνείδηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα είναι πολύ πενιχρή. Κομμουνιστικά κόμματα είναι νόμιμα και δραστήρια σε ορισμένες χώρες, ακόμα και αν σε ορισμένες περιπτώσεις δεν έχουν πάρει αποστάσεις από τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα στο παρελθόν.
ΑπάντησηΔιαγραφή7. Η Συνέλευση είναι πεισμένη πως η συνείδηση της ιστορίας είναι μιας από της προϋποθέσεις για την αποφυγή παρομοίων εγκλημάτων στο μέλλον. Ακόμα, η ηθική εκτίμηση και καταδίκη εγκλημάτων που διαπράχθηκαν παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των νέων γενεών. Η καθαρή θέση της διεθνούς κοινότητας πάνω στο παρελθόν μπορεί να αποτελέσει μια αναφορά για τις μελλοντικές τους πράξεις.
8. Επιπρόσθετα, η Συνέλευση πιστεύει πως αυτά τα θύματα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα τα οποία είναι ακόμα ζωντανά ή οι οικογένειές τους, δικαιούνται συμπάθεια, κατανόηση και αναγνώριση για τα βάσανά τους.
9. Ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένες χώρες του κόσμου και εγκλήματα συνεχίζουν να διαπράττονται. Η αίσθηση των εθνικών συμφερόντων δεν θα πρέπει να αποτρέψει χώρες από επαρκή κριτική των σημερινών ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων. Η Συνέλευση καταδικάζει ισχυρά όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
10. Οι συζητήσεις και οι καταδίκες που έχουν λάβει χώρα μέχρι σήμερα σε εθνικό επίπεδο σε κάποιες χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν μπορούν να δώσουν άφεση στην διεθνή κοινότητα από το να πάρει μια καθαρή θέση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα. Έχει μια ηθική υποχρέωση να το πράξει δίχως καθυστέρηση.
.....
ΙΙ. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή14. Τα κομμουνιστικά καθεστώτα, όπως αυτά που διερευνούνται σε αυτή την έκθεση μπορούν να οριστούν με βάση ένα αριθμό χαρακτηριστικών, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένα την εξουσία ενός μοναδικού μαζικού κόμματος δεσμευμένο, τουλάχιστον στο φραστικό επίπεδο, στην κομμουνιστική ιδεολογία. Η εξουσία είναι συγκεντρωμένη μέσα σε μια μικρή ομάδα κομματικών ηγετών που δεν λογοδοτούν ή περιορίζονται από το κράτος δικαίου.
15. Το κόμμα ελέγχει το κράτος σε τέτοιο βαθμό που τα όρια μεταξύ των δύο είναι θολά. Ακόμα, επεκτείνει τον έλεγχό του στον πληθυσμό και σε κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής σε ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο.
16. Το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι είναι ανύπαρκτο, ο πολιτικός πλουραλισμός είναι καταργημένος και κάθε γνώμη όπως και κάθε απόπειρα ανεξάρτητης αυτοοργάνωσης τιμωρούνται αυστηρά.
17. Για να επιβάλλει τον έλεγχό του πάνω στην δημόσια ζωή και για να προλάβει κάθε ενέργεια πέρα από τον έλεγχό του, τέτοια κομμουνιστικά καθεστώτα επεκτείνουν τις αστυνομικές δυνάμεις σε ένα πρωτοφανές βαθμό, εγκαθιδρύουν δίκτυα πληροφοριοδοτών και ενθαρρύνουν την καταγγελία. Το μέγεθος των αστυνομικών σχηματισμών, ο αριθμός των μυστικών πληροφοριοδοτών παραλλάσσουν σε διαφορετικές εποχές και χώρες, αλλά πάντα υπερβαίνουν κατά πολύ τους αριθμούς σε κάθε δημοκρατική χώρα.
18. Τα ΜΜΕ είναι μονοπώλιο ή ελέγχονται από το κράτος. Αυστηρή προληπτική λογοκρισία εφαρμόζεται ως κανόνας. Κατά συνέπεια, το δικαίωμα στην πληροφόρηση παραβιάζεται και η ελευθεροτυπία είναι ανύπαρκτη.
19. Η εθνικοποίηση της οικονομίας που είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της κομμουνιστικής εξουσίας απορρέει ευθέως από την ιδεολογία και βάζει περιορισμούς στην ατομική ιδιοκτησία και την ατομική οικονομική δραστηριότητα. Ως συνέπεια οι πολίτες είναι πιο ευάλωτοι απέναντι στο κράτος το οποίο είναι ο μονοπωλιακός εργοδότης και η μόνη πηγή εισοδήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή20. Η κομμουνιστική εξουσία διήρκησε 80 χρόνια στην χώρα στην οποία για πρώτη φορά δημιουργήθηκε, συγκεκριμένα στη Ρωσία τότε μετονομασμένη ως Σοβιετική Ένωση. Σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη ήταν περίπου 45 χρόνια. Έξω από την Ευρώπη κομμουνιστικά κόμματα κυβερνούν για πάνω από 50 χρόνια στην Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και το Βιετνάμ και πάνω από 40 στην Κούβα και 30 στο Λάος. Κομμουνιστικές κυβερνήσεις βασίλεψαν για κάποιο διάστημα σε διαφορετικές Αφρικάνικες, Ασιατικές και Νοτιοαμερικάνικες χώρες κάτω από την τότε Σοβιετική επιρροή.
21. Πάνω από 20 χώρες σε 4 ηπείρους μπορούν να καταταχθούν ως κομμουνιστικές ή υπό κομμουνιστική διακυβέρνηση για κάποια χρονική περίοδο. Εκτός από τη Σοβιετική Ένωση και τους 6 Ευρωπαϊκούς δορυφόρους της, η λίστα περιλαμβάνει το Αφγανιστάν, την Αλβανία, την Αγκόλα, την Μπενίν, την Καμπότζη, την Κίνα, το Κογκό, την Κούβα, την Αιθιοπία, τη Βόρεια Κορέα, το Λάος, την Μογγολία, την Μοζαμβίκη, το Βιετνάμ, τη Νότια Υεμένη και τη Γιουγκοσλαβία.
22. Ο αριθμός του πληθυσμού που ζούσε υπό κομμουνιστική εξουσία μέτραγε πάνω από 1 δισεκατομμύριο πριν το 1989.
23. Η μακροβιότητα και η γεωγραφική επέκταση υποδηλώνουν διαφορές και τροποποιήσεις στην πράξη των κομμουνιστικών εξουσιών σε διαφορετικές χώρες, κουλτούρες και εποχές. Το κομμουνιστικό καθεστώς εξελίχθηκε, ως αποτέλεσμα της εσωτερικής του δυναμικής ή απαντώντας στις διεθνείς περιστάσεις. Είναι δύσκολο να συγκρίνουμε τις κομμουνιστικές εξουσίες στη Ρωσία το 1930, στην Ουγγαρία το 1960 ή στην Πολωνία το 1980.
24. Ωστόσο, παρά τη διαφορετικότητα, μπορεί κανείς να καθορίσει κοινά χαρακτηριστικά του ιστορικού κομμουνιστικού καθεστώτος ανεξάρτητα από χώρα, κουλτούρα ή χρόνο. Ένα από τα πιο προφανή χαρακτηριστικά είναι η κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ΙΙΙ. ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή25. Η κομμουνιστική εξουσία έχει νωρίς εξαρχής χαρακτηριστεί από τη μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να επιτύχουν και να διατηρήσουν την εξουσία, τα κομμουνιστικά καθεστώτα πήραν πιο πέρα από τις ατομικές δολοφονίες και τις τοπικές σφαγές και ενσωμάτωσαν το έγκλημα στο σύστημα εξουσίας. Είναι αλήθεια πως αρκετά χρόνια μετά την εγκαθίδρυση του καθεστώτος στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, και μετά από δεκάδες χρόνια στην Σοβιετική Ένωση και την Κίνα, ο τρόμος έχασε λίγο από την αρχική του ισχύ. Ωστόσο η «ανάμνηση του τρόμου» έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στις κοινωνίες, η ενδεχόμενη απειλή υποκατέστησε τις πραγματικές ωμότητες. Ακόμα, αν εμφανιζόταν ανάγκη, τα καθεστώτα κατέφυγαν στον τρόμο όπως φαίνεται από την Τσεχοσλαβακία το 1968, την Πολωνία το 1971, 1976 και 1981 ή την Κίνα το 1989. Αυτός ο κανόνας ισχύει για όλα τα ιστορικά και τρέχοντα κομμουνιστικά καθεστώτα ανεξάρτητα χώρας.
26. Σύμφωνα με προσεκτικούς υπολογισμούς (ακριβή στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα) ο αριθμός των ατόμων που σκοτώθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, κατανεμημένα κατά χώρες ή περιοχές μπορεί να δοθεί ως εξής:
- Σοβιετική Ένωση: 20 εκατομμύρια θύματα
- Κίνα: 65 εκατομμύρια
- Βόρειος Κορέα: 2 εκατομμύρια
- Καμπότζη: 2 εκατομμύρια
- Ανατολική Ευρώπη: 1 εκατομμύριο
- Λατινική Αμερική: 150.000
- Αφρική: 1,7 εκατομμύρια
- Αφγανιστάν 1,5 εκατομμύρια
Αυτοί οι αριθμοί περιλαμβάνουν μια ποικιλία καταστάσεων: ατομικές και ομαδικές εκτελέσεις, θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, θύματα πείνας και εκτοπίσεων.
27. Τα παραπάνω νούμερα είναι ντοκουμεντιαρισμένα, και αν είναι μόνο εκτιμήσεις αυτό γίνεται γιατί υπάρχει έδαφος να υποψιασθούμε πως θα πρέπει να είναι πολύ υψηλότερα.
28. Το σημαντικό χαρακτηριστικό των κομμουνιστικών εγκλημάτων ήταν η καταστολή ενάντια σε ολόκληρες κατηγορίες αθώων ανθρώπων των οποίων το μοναδικό «έγκλημα» ήταν το ότι ανήκαν σε αυτές τις κατηγορίες. Με αυτό τον τρόπο, στο όνομα της ιδεολογίας, τα καθεστώτα δολοφόνησαν δεκάδες εκατομμυρίων πλουσίων αγροτών (κουλάκοι), ευγενείς, αστούς, Κοζάκους, Ουκρανούς και άλλες ομάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφή29. Αυτά τα εγκλήματα είναι ευθεία αποτελέσματα της θεωρίας της πάλης των τάξεων που επέβαλε την «εκκαθάριση» ανθρώπων που δεν θεωρούνταν χρήσιμοι στην οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας. Ένας τεράστιος αριθμός των θυμάτων ήταν υπήκοοι των χωρών.
30. Στα τέλη της δεκαετίας του 20, στη Σοβιετική Ένωση, η GPU (πρώην Czecka) εισήγαγε ποσοστώσεις: κάθε περιοχή ήταν υποχρεωμένη να παραδώσει ένα ορισμένο αριθμό «ταξικών εχθρών». Τα νούμερα καθοριζόταν κεντρικά από την ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος. Έτσι οι τοπικές αρχές όφειλαν να συλλάβουν, να εκτοπίσουν και να εκτελέσουν συγκεκριμένους αριθμούς ατόμων. Αν αποτύγχαναν να το πράξουν υπόκειταν οι ίδιοι σε δίωξη.
31. Από την άποψη του αριθμού θυμάτων, η λίστα των πιο σημαντικών κομμουνιστικών εγκλημάτων περιλαμβάνει τα παρακάτω:
- Ατομικές και ομαδικές εκτελέσεις ανθρώπων που θεωρούνταν πολιτικοί αντίπαλοι, χωρίς ή με αυθαίρετες δίκες, αιματηρές καταστολές διαδηλώσεων και απεργιών, θανάτωση ομήρων και αιχμαλώτων πολέμου στη Ρωσία το 1918-22. Έλλειψη πρόσβασης σε αρχεία (καθώς και έλλειψη οποιοδήποτε ντοκουμέντων για αναρίθμητες εκτελέσεις) κάνει αδύνατο το να δοθούν ακριβή αριθμοί, αλλά ο αριθμός των θυμάτων αποτιμάται σε δεκάδες χιλιάδες.
- Θάνατος από πείνα περίπου 5 εκατομμυρίων ατόμων ως αποτέλεσμα επιτάξεων, ιδιαίτερα στην Ουκρανία το 1921-1923. Ο λιμός χρησιμοποιήθηκε ως πολιτικό όπλο από αρκετά κομμουνιστικά καθεστώτα και όχι μόνο στη Σοβιετική Ένωση.
- Εξόντωση 300.000-500.000 Κοζάκων μεταξύ 1919 και 1920.
- Δεκάδες χιλιάδες χάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εδώ ξανά, έλλειψη πρόσβασης σε αρχεία κάνει την έρευνα αδύνατη.
- 690.000 άτομα καταδικάστηκαν αυθαίρετα σε θάνατο και εκτελέστηκαν ως αποτέλεσμα του «διωγμού» στο κομμουνιστικό κόμμα το 1937-1938. Χιλιάδες άλλων εκτοπίστηκαν ή τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα. Συνολικά μεταξύ 1ης Οκτώβρη 1936 και 1ης Νοέμβρη 1938 περίπου 1.565.000 συνελήφθηκαν και από αυτούς 668.305 εκτελέστηκαν. Σύμφωνα με πολλούς μελετητές αυτά τα νούμερα είναι υποτιμημένα και θα πρέπει να επαληθευτούν όταν όλα τα αρχεία γίνουν προσβάσιμα.
- εκατομμύρια εκτοπίστηκαν το 1930-1932.
- Χιλιάδες απλοί άνθρωποι στην Σοβιετική Ένωση κατηγορήθηκαν για σχέσεις με τους «εχθρούς» και εκτελέστηκαν την περίοδο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Για παράδειγμα το 1937 περίπου 144.000 άνθρωποι συνελήφθησαν και από αυτούς 110.000 εκτελέσθηκαν αφού κατηγορήθηκαν για επαφές με Πολωνούς πολίτες που ζούσαν στην Σοβιετική Ένωση. Επίσης το 1937, 42.000 εκτελέσθηκαν στη βάση ότι είχαν σχέσεις με Γερμανούς εργάτες στην ΕΣΣΔ.
- 6 εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν της πείνας ως αποτέλεσμα μιας εσκεμμένης κρατικής πολιτικής το 1932-1933.
- Δολοφονίες και εκτοπίσεις εκατοντάδων χιλιάδων Πολωνών, Ουκρανών, Λιθουανών, Εσθονών, Μολδαβών και κατοίκων της Βεσσαραβίας το 1941 και 1944-45.
- Εκτόπιση των Γερμανών του Βόλγα το 1941, των Τατάρων της Κριμαίας το 1943, Τσετσένων και Ινγκούς το 1944.
- Εκτόπιση και εξόντωση του ενός τετάρτου του πληθυσμού στην Καμπότζη το 1975-1978.
- Εκατομμύρια θυμμάτων των εγκληματικών πολιτικών του Μάο Τσε Τουγκ στην Κίνα του του Κιμ Ιρ Σέν στη Βόρειο Κορέα. Εδώ ξανά έλλειψη ντοκουμέντων δεν επιτρέπει ακριβή στοιχεία να δοθούν.
- Πολυάριθμα θύματα σε άλλα μέρη του κόσμου, Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική σε χώρες που αυτοαποκαλούνται κομμουνιστικές και έχουν ευθεία αναφορά στην κομμουνιστική ιδεολογία.
Αυτή ή λίστα σε καμία περίπτωση δεν εξαντλείται εδώ. Δεν υπάρχει πρακτικά χώρα ή περιοχή υπό κομμουνιστική διοίκηση που είναι σε θέση να δημιουργήσει τη δική της λίστα πόνου.
32. Στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργήθηκαν από το πρώτο κομμουνιστικό καθεστώς ήδη από το Σεπτέμβρη του 1918 και έγιναν ένα από τα πιο ντροπιαστικά σύμβολα των κομμουνιστικών καθεστώτων. Το 1921, υπήρχαν ήδη 107 στρατόπεδα συγκέντρωσης με πάνω από 50.000 κρατούμενους. Η εξαιρετικά υψηλή θνησιμότητα σε αυτά τα στρατόπεδα μπορεί να δειχθεί από την κατάσταση στο στρατόπεδο της Κροστάνδης: από τους 6.500 κρατούμενους που τοποθετήθηκαν το Μάρτη του 1921 μόνο 1.500 ήταν ζωντανοί ένα χρόνο μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφή33. Το 1940 ο αριθμός των κρατουμένων έφτανε τα 2.350.000 σε 53 συμπλέγματα στρατοπέδων συγκέντρωσης, 425 ειδικές αποικίες, 50 αποικίες ανηλίκων και 90 σπίτια νεογέννητων.
34. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40 υπήρχαν κατά μέσο όρο 2,5 εκατομμύρια κρατούμενοι σε στρατόπεδα κάθε στιγμή. Υπό το φώς του ρυθμού θνησιμότητας αυτό σήμαινε πως ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που είχαν τοποθετηθεί σε στρατόπεδα ήταν πολύ υψηλότερος.
35. Συνολικά μεταξύ 15 και 20 εκατομμυρίων ανθρώπων πέρασαν από στρατόπεδα μεταξύ 1930 και 1953.
36. Στρατόπεδα συγκέντρωσης επίσης δημιουργήθηκαν σε άλλα κομμουνιστικά καθεστώτα, αξιοσημείωτα στην Κίνα, τη Βόρειο Κορέα, Καμπότζη και Βιετνάμ.
37. Η εισβολή από την Σοβιετικό Στρατό σε αρκετές χώρες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ακολουθήθηκε συστηματικά από μαζικό τρόμο, συλλήψεις εκτοπίσεις και δολοφονίες. Μεταξύ των χωρών που επηρεάστηκαν περισσότερο ήταν η Πολωνία (εκτίμηση για 440.000 θύματα το 1939, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας των Πολωνών αξιωματικών αιχμαλώτων πολέμου στο Κατύν το 1940, Εσθονία (175.000 θύματα περιλαμβανομένης της δολοφονίας 800 αξιωματικών, που αριθμεί το 17,5 % του συνολικού πληθυσμού), η Λιθουανία, Λετονία (119.000 θύματα), Μπεσαραβία και Βόρεια Βουκοβίνα.
38. Εκτόπιση ολόκληρων εθνών ήταν ένα σύνηθες πολιτικό μέτρο ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τo 1940-41 περίπου 330.000 Πολωνοί πολίτες που ζούσαν στις περιοχές που κατέλαβε ο Σοβιετικός Στρατός εκτοπίστηκαν στην Ανατολική Σοβιετική Ένωση, κυρίως στο Καζακστάν. 900.000 Γερμανοί από την περιοχή του Βόλγα εκτοπίστηκαν το φθινόπωρο του 1941. 93.00 Καλμούκοι εκτοπίστηκαν το Δεκέμβρη του 1943. 521.00 Τσετσένοι και Ινγουσέτοι εκτοπίστηκαν το Φλεβάρη του 1944. 180.000 Τάταροι της Κριμαίας εκτοπίστηκαν το 1944. Η λίστα δεν ήταν πλήρης δίχως να αναφέρουμε τους Λετονούς, Λιθουανούς, Εσθονούς, Έλληνες, Βούλγαρους, Αρμένιους της Κριμαίας, Τούρκους και Κούρδους από τον Καύκασο.
39. Οι εκτοπίσεις επίσης αφορούσας στους πολιτικούς αντιπάλους. Από το 1920 οι πολιτικοί αντίπαλοι στη Ρωσία εκτοπίζονταν στα νησιά Σολόβσκι. Το 1927 το στρατόπεδο που οικοδομήθηκε στο Σολόβσκι περιείχε 13.000 κρατούμενους από 48 διαφορετικές εθνότητες.
40. Τα πιο βίαια εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων όπως οι μαζικές δολοφονίες και γενοκτονία, βασανισμός, δουλική εργασία, και άλλες μορφές μαζικού φυσικού τρόμου συνεχίστηκαν στη Σοβιετική Ένωση και σε μικρότερη έκταση σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έως το θάνατο του Στάλιν.
41. Από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ο τρόμος στα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κράτη μειώθηκε σημαντικά αλλά επιλεκτική δίωξη διάφορων ομάδων και ατόμων συνεχίστηκε. Περιελάμβανε παρακολούθηση από την αστυνομία, συλλήψεις, φυλάκιση, πρόστιμα, αναγκαστική ψυχιατρική θεραπεία, διάφορους περιορισμούς της ελευθερίας κίνησης, διακρίσεις στην εργασία που συχνά οδηγούσαν στην φτώχεια και στον επαγγελματικό αποκλεισμό, δημόσια ταπείνωση και συκοφαντία. Τα μετασταλινικά Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά καθεστώτα εκμεταλλεύθηκαν την ευρεία διάδοση φόβου για ενδεχόμενες διώξεις που ήταν έντονα χαραγμένες στην συλλογική μνήμη. Ωστόσο μακροπρόθεσμα η ανάμνηση του περασμένου φόβου σταδιακά αδυνάτισε έχοντας μικρότερη επίδραση στις νέες γενιές.
ΑπάντησηΔιαγραφή42. Ωστόσο, ακόμα και κατά τη διάρκεια αυτών των σχετικά ήρεμων περιόδων, τα κομμουνιστικά καθεστώτα ήταν ικανά να καταφύγουν σε μαζική βία αν ήταν αναγκαίο, όπως δείχνουν τα γεγονότα στην Ουγγαρία του 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968, ή στην Πολωνία το 1956, το 1968, το 1970 και το 1981.
43. Η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Σοβιετική Ένωση και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες διευκόλυνε την πρόσβαση σε ορισμένα αρχεία που τεκμηριώνουν τα κομμουνιστικά εγκλήματα. Πρίν το 1990 αυτά τα αρχεία ήταν πλήρως απροσπέλαστα. Τα ντοκουμέντα που μπορούν να βρεθούν εκεί συνιστούν μια σημαντική πηγή πληροφόρησης για τους μηχανισμούς εξουσίας και λήψης αποφάσεων, και συμπληρώνουν την ιστορική γνώση για τη λειτουργία του κομμουνιστικού συστήματος.
Οπως φαίνεται από τό παραπάνω μνημόνιο, τά εγκλήματα του Ναζισμού καί του Φασισμού ωχρειούν μπροστά σέ αυτά του Κομμουνισμού. Καί όμως αυτό τό μνημόνιο τό πολέμησαν οι εγχώριοι δημοκράτες της δεκάρας, οι προοδευτικοί, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι καί οι υπόλοιποι κατεστημένοι εξουσιαστές. Πώς κατάφεραν οι νοσταλγοί του μεγαλύτερου εγκληματία του 20ου αιώνα, νά επιβάλλουν τήν ιδεολογική τους λογική είναι απορίας άξιον. Γιατί όσοι γιορτάζουν τήν εδραίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μέ μνημόσυνο στόν Γράμμο καί τό Βίτσι είναι φασίστες, ενώ όσοι τελούν μνημόσυνα γιά τούς αντάρτες του ΕΛΑΣ, είναι οι δημοκράτες, είναι θέμα γιά διερεύνηση από ψυχιάτρους. Γιατί τό σύνολο των καναλιών μιλά μέ θαυμασμό καί μόνο, γιά αυτούς πού προσπάθησαν νά μάς κάνουν Αλβανία, ενώ κατηγορεί ως επάρατους καί φασίστες αυτούς πού μας ενέταξαν στό στρατόπεδο της Καπιταλιστικής Δύσης; Πως τά κόμματα της αριστεράς είναι προοδευτικά καί δημοκρατικά, ενώ η δεξιά είναι συντηρητική καί καθόλου φυσικά δημοκρατική; Γιατί γιά τόν βασιλιά Κωνσταντίνο υπάρχει μόνο χλεύη καί ειρωνεία, ενώ γιά τόν Λαμπράκη περισσεύουν τά εγκώμια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πυρηνικός φυσικός πού επέτρεψε στήν Σοβιετική Ενωση νά αποκτήσει πυρηνική βόμβα, Αντρέι Ζαχάρωφ, είχε χαρακτηρίσει τόν κομμουνισμό, ως τήν "κατάρα του αιώνα". Γι'αυτό θεωρώ χρέος μου νά υπενθυμίσω ή νά γνωστοποιήσω στούς Ελληνες, καί ευτυχώς πού υπάρχει τό Διαδίκτυο, ότι στήν Σοβιετική Ενωση καί στίς άλλες "σοσιαλιστικές" χώρες, της περιόδου (1945-1989) δέν υπήρξε τό παραμικρό ίχνος δημοκρατίας. Στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως τό δικαίωμα λόγου, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, τό δικαίωμα έκφρασης, ακόμα καί τό δικαίωμα της μετακίνησης ήταν ανύπαρκτα. Ολόκληρη η ιστορία των κομμουνιστικών κρατών χαρακτηρίζονταν από μαζικές εκκαθαρίσεις, από στημένες δίκες, από στρατόπεδα συγκέντρωσης (Γκουλάγκ), από ψυχιατρεία γιά τούς αντιφρονούντες καί από βασανιστήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό σύστημα πού υποτίθεται κατάργησε τίς αστικές τάξεις, ίδρυσε μία πανίσχυρη τάξη, τή Νομενκλατούρα η οποία διακρίνονταν σέ απληστία καί αρπακτικότητα. Η Νομενκλατούρα αφού άρπαξε τήν εξουσία, εδραιώθηκε καί πλούτισε μέ τόν ιδρώτα των σκλάβων πού τήν υπηρετούσαν στά ορυχεία της Σιβηρίας καί των υπόλοιπων εργαζομένων. Η σοβιετική αυτοκρατορία στηρίχτηκε στήν εκμετάλλευση, στήν έλλειψη ελευθερίας, στή βία καί στήν απάτη. Είμαι υποχρεωμένος νά γράψω ότι χάρη στήν πολιτική των ΗΠΑ, η Ευρώπη απαλλάχτηκε από τά τέρατα του Ναζισμού καί του Κομμουνισμού καί ειδικά γιά τό δεύτερο τέρας η ιστορία οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ στόν τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ενώσεως, τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. (Ελπίζω ο τωρινός ηγέτης της Ρωσσίας, Βλαδίμηρος Πούτιν νά μάς απαλλάξει από τό τέρας της Παγκοσμιοποίησης).
Δεχθήκαμε αβασάνιστα τή θεωρία ότι η εποχή μας είναι η εποχή πού πεθαίνει ο καπιταλισμός. Θελήσαμε εδώ καί τώρα νά θάψουμε τόν καπιταλισμό πού όμως αποδείχθηκε ακμαίος καί φυσικά απρόθυμος νά ταφεί ζωντανός. Μας χαρακτήρισε ο άκρατος υποκειμενισμός, ο αγοραίος καί αντεπιστημονικός επαναστατισμός πού μας έσπρωξε νά κόψουμε τόν καρπό πρίν ωριμάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία μας εκδικήθηκε. Αντί νά γεννηθεί ένας καινούργιος σοσιαλιστικός κόσμος, γεννήθηκε η σοβιετική αυτοκρατορία του ζόφου. Χίλιες φορές πιό επίφοβη καί επικίνδυνη από τήν παλιά ρωσική αυτοκρατορία, γιατί καλύπτει τό πρόσωπό της μέ τό πέπλο της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας. Κυρίαρχο στοιχείο σέ όλη τή διαδικασία ήταν καί παραμένει η βία. Από τίς δίκες της Μόσχας, τά Γκουλάγκ, τή βίαιη κολλεκτιβοποίηση καί τήν αμείλικτη εξόντωση εκατομμυρίων αγροτών καί τόν ορυμαγδό των τάνκς στούς δρόμους της Βουδαπέστης, της Πράγας, της Βαρσοβίας.
Πίστευαν ο Λένιν καί οι στενοί συνεργάτες του, πως αρκεί νά έπαιρναν τήν εξουσία, αρκεί νά γκρέμιζαν τούς αστούς καί τότε θά απελευθέρωναν τίς παραγωγικές δυνάμεις καί θά διαμόρφωναν νέες, σοσιαλιστικές σχέσεις. Θά διαπαιδαγωγούσαν ταυτόχρονα τούς ανθρώπους καί θα τούς μεταμόρφωναν σέ ενθουσιώδεις καί ανιδιοτελείς οικοδόμους του σοσιαλισμού. Η πραγματικότητα διεύψευσε τραγικά τόν Λένιν. Σαν πελώριο κύμα η ανθρώπινη μικρότητα και η αρχομανία τόν σάρωσαν μαζί μέ τους λίγους αγνούς ιδεολόγους και άνοιξαν το δρόμο στόν Στάλιν και τους ομοίους του. Που αναρριχήθηκαν πατώντας επί πτωμάτων και στέριωσαν με την απάτη, τη βία και την τρομοκρατία, την καινούργια σοβιετική αυτοκρατορία.
Υπεράνω όλων το δόγμα. Κι αφού η πραγματικότητα αντιδρά και δεν υποτάσσεται στο δόγμα, η λύση είναι απλή: Να πετσοκόψουμε την πραγματικότητα και να την εξαναγκάσουμε να μπει στα καλούπια του δόγματος... Το έργο αυτό ανέλαβε να πραγματοποιήσει ο "ατσάλινος" Στάλιν. Και το πραγματοποίησε με "επαναστατική" συνέπεια και αδιαλλαξία. Tό ανθρώπινο κόστος είναι φοβερό. Από τό μαχαίρι του Στάλιν δέν γλύτωσαν ούτε οι πιό στενοί συνεργάτες του, όσοι διετήρησαν κάποια επαφή μέ την πραγματικότητα καί δίστασαν μπροστά στ όργιο της βίας καί της αυθαιρεσίας.
Ο Στάλιν πέτυχε τό σκοπό του, τό δόγμα υπερίσχυσε. Η ιστορία έχασε μία μάχη. Δέν έχασε όμως τόν πόλεμο. Κι εκδικήθηκε σκληρά. Αντί νά θριαμβεύσει ο σοσιαλισμός, θριάμβευσε ο γραφειοκρατικός καπιταλισμός. Αντί γιά τήν αταξική κοινωνία, άνθισε μία νέα ταξική κοινωνία όπου η άρχουσα, σκληρή καί ανελέητη τάξη λέγεται νομενκλατούρα...
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος οδήγησε στή διαμόρφωση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Εμείς οι κομμουνιστές μέ αγαλλίαση καί περηφάνεια είδαμε τό γεγονός αυτό ως μία δικαίωση των αγώνων καί των θυσιών μας, έμπρακτη απόδειξη της ορθότητας της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας καί της επικείμενης νίκης του σοσιαλισμού σ'όλο τόν κόσμο. Δέν μπορούσαμε νά καταλάβουμε πως όταν ο Στάλιν καταβρόχθιζε τόσες χώρες της Ανατολικής καί της Κεντρικής Ευρώπης, δέν δημιουργούσε τό σοσιαλιστικό στρατόπεδο αλλά τή σοβιετική αυτοκρατορία. Ότι οι χώρες αυτές έχαναν στήν πραγματικότητα τήν αυτοτέλεια καί τήν ανεξαρτησία τους καί μεταβάλλονταν σέ δορυφόρους της Μόσχας.
Τίποτα ωστόσο δέν μπορεί νά σώσει τή νομενκλατούρα. Ενα ωκεάνιο κύμα πού ξεκινά από τά βάθη των αιώνων, ένα κύμα γιά περισσότερη ελευθερία καί δημοκρατία καί προπάντος γιά περισσότερο σεβασμό στόν άνθρωπο, θά σαρώσει τή νομενκλατούρα, όπως σάρωσε καί σαρώνει τελικά κάθε δικτατορία, όπου γής. Η πτώση της είναι αναπόφευκτη.
Γκουλάγκ στήν Βορκούτα
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΕ ΧΛΩΡΟ ΚΛΑΡΙ ΑΡΓΥΡΗ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ένα.. Σχετικό με τον κ. Άδωνι vs Κανέλλης!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://area51gr.blogspot.com/2009/08/blog-post_8859.html
Τσίπρας:Aν ήταν το ΚΚΕ στην εξουσία θα σπάγαμε πέτρες στην εξορία
ΑπάντησηΔιαγραφή1.9.09
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ