Οι σύγχρονοι «Δράκοι, Ιππότες και Πριγκήπισες» και τα αγνοούμενα τρις! Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Διαβάζοντας  κανείς ένα σχολιογραφικό δημοσίευμα στο  nonews-NEWS .blogspot. com, βασισμένο σε στοιχεία από το  Bloomberg,  με τίτλο «Boυτηγμένοι στα χρέη οι μεγάλοι του G7»,  είναι μάλλον εύκολο να κάνει δυο –σχεδόν ταυτόχρονους- συνειρμούς : 
Εδώ όλες οι οικονομικά ισχυρές χώρες του κόσμου χρωστάνε « της Μιχαλούς» η μια στην άλλη και όλες μαζί, στους Μεγάλους Υποθηκοφύλακες  του κόσμου, η μικρή, φτωχιά και αδύναμη Ελλαδίτσα τους…μάρανε  με το δικό της «μικρό» σε σύγκριση «κύκλο χρέους»;
Το «μικρό» -σε σύγκριση- Ελληνικό χρέος και η διαφαινόμενη  «σπρωξιά» στην Ελλάδα προς την έξοδο από  την Ευρωζώνη, μήπως σημαίνει πράγματι ότι η «ελληνική περιπέτεια» είναι απλώς και μόνο η αρχή για την παγίωση της νέας πραγματικότητας;
Διαβάστε τι λέει το Bloomberg : « Αναχρηματοδότηση κρατικών τίτλων 7,6 τρισεκατομμυρίων  δολαρίων για το 2012 καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις της G7, όταν παράλληλα καταγράφεται...
σημαντική αύξηση στο κόστος δανεισμού για τις περισσότερες χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg, στην σχετική κατάταξη την πρωτιά κατέχει η Ιαπωνία η οποία για το 2012 καλείται να αναχρηματοδοτήσει χρέη 3 τρισ. δολ. Ακολουθούν οι ΗΠΑ με ληξιπρόθεσμα χρέη 2,8 τρισ. δολ για το 2012. Τρίτη στη λίστα είναι η Ιταλία της οποίας οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις για το 2012 υπολογίζονται στα 428 δισ. ευρώ. Η Γαλλία καλείται να αναχρηματοδοτήσει τίτλους 367 δισ. δολ. και η Γερμανία 285 δισ. δολ. Η Ρωσία βρίσκεται στην καλύτερη θέση και τελευταία στην σχετική κατάταξη, με ληξιπρόθεσμους τίτλους για το 2012 μόλις 13 δισ. δολ. Παράλληλα με τα παραπάνω σημειώνεται ότι οι οικονομικοί αναλυτές – σύμφωνα με δημοσκόπηση του Bloomberg – προβλέπουν ότι η απόδοση του 10ετούς Treasury θα αυξηθεί στα τέλη του έτους στο 2,6%(από 1,88%). Επίσης, προβλέπεται ότι το κόστος 10ετούς δανεισμού για την Ιαπωνία θα αυξηθεί στο 1,35% και για την Γερμανία στο 2,5%.».
Αρχικός συλλογισμός  που θα μπορούσε να τον κάνει ο οποιοσδήποτε από εμάς ,που ΔΕΝ είμαστε οικονομολόγοι ή τραπεζίτες  και η «μονεταριστική» μας γνώση δεν ξεπερνά τη γνώση της καθημερινότητας : Υπάρχουν αυτά τα τρισεκατομμύρια δολάρια; Που υπάρχουν; Ποιος τα έχει;  Ποιος τα εκδίδει; Ποιος τα  δανείζει;  Πού  τα έχει «φυλαγμένα»; Πως τα μεταφέρει;
Δευτερεύων συλλογισμός :  Αφού όλες οι οικονομικά ισχυρές χώρες χρωστάνε τόσα πολλά λεφτά, που ΑΚΡΙΒΩΣ έχουν πάει αυτά τα λεφτά ΑΦΟΥ οι χώρες αυτές τα δανείστηκαν; Που ξοδεύτηκαν; Που επενδύθηκαν; Και για ποιο σκοπό;
Τρίτος συλλογισμός: Μήπως όλη αυτή η ιστορία  περί χρέους, αναχρηματοδότησης, ανάπτυξης, επιτοκίων,  CDS, ομολόγων, αξιών δεν  είναι  παρά «παραμύθια για μικρά παιδιά»  τα οποία ουδέποτε   μαθαίνουν και δεν  καταλαβαίνουν – αλλά και δεν τους νοιάζει τελικά- ούτε  ποιος είναι ο « δράκος» ούτε που είναι το «κάστρο» του, ούτε ποιος είναι ο « Ιππότης με την αστραφτερή πανοπλία» που έρχεται να ελευθερώσει την «Όμορφη Πριγκήπισσα»; 
Και τελευταίος συλλογισμός: Μήπως ΑΥΤΑ, τα σύγχρονα παραμύθια δεν έχουν άλλο στόχο απ΄ αυτόν που είχαν τα «παλιά παραμύθια», να φοβηθούν τα παιδιά με το  «Δράκο», να ευχαριστηθούν με τον « Ιππότη»  και τελικά να τους πάρει ο ύπνος  στη μακαριότητά τους;
Εγώ πάντως, εσχάτως,  «κάτι» έχω αρχίσει  να …ψυλλιάζομαι.