Ένας επώδυνος “ακρωτηριασμός” Γράφει ο ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

Στα δύσκολα πρώτα χρόνια της παρουσίας του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, μετά τη σαρωτική ήττα στις εκλογές του 2004, λίγα στελέχη μπορούσαν να διεκδικήσουν τον χαρακτηρισμό «έμπιστοι». Ανάμεσά τους, εκείνος που βρισκόταν πιο κοντά από κάθε άλλον στον τότε Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ήταν ο Χάρης Παμπούκης.

Η νομική κατάρτιση του πρώην πλέον αναπληρωτή Υπουργού Ανάπτυξης, και οι στενές σχέσεις εμπιστοσύνης που καλλιέργησε επί σειρά ετών με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον μετέτρεψαν περίπου σε alter ego. Πολλοί μάλιστα, που γνωρίζουν τα παρασκήνια του πολιτικού ρεπορτάζ, θυμούνται με νόημα ότι σε κρίσιμες στιγμές της περιόδου 2004-2009, ο Χάρης Παμπούκης ήταν εκείνος που συνομιλούσε με τον τότε διευθυντή του Κώστα Καραμανλή, Γιάννη Αγγέλου, όταν οι δυο πολιτικοί αρχηγοί αναζητούσαν πλαίσιο συνεννόησης.

Η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009, έφερε τον Χάρη Παμπούκη σε θέση Υπουργού Επικρατείας, δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου. Πήρε πάνω του την προετοιμασία μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, που θα έδιναν στην Κυβέρνηση τη δυνατότητα να διαφύγει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Σχέδια που δεν προχώρησαν, είτε επειδή κόλλησαν στη γραφειοκρατία, είτε επειδή υπέκυψαν στην απουσία πολιτικής βούλησης.

Στον ανασχηματισμό του Ιουνίου, ο Χάρης Παμπούκης μετακινήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Σε ρόλο αναπληρωτή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Η πολιτική υποβάθμιση ήταν προφανής, ο ίδιος όμως ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει να στηρίζει την προσπάθεια του Πρωθυπουργού.

Από το ξεκίνημα της παρουσίας του στο καινούριο του πόστο ωστόσο, διαπίστωσε τα μεγάλα, βαθιά και δομικά προβλήματα. Ενημέρωσε εγκαίρως το Μαξίμου. Και πριν από μερικές μέρες,γνωστοποίησε και δημοσίως τις μέχρι πρότινος ανεπίσημες διαπιστώσεις του: Τάχθηκε υπέρ της επανασύστασης του υπουργείου Ναυτιλίας, προκαλώντας την αντίδραση του Χρήστου Παπουτσή, Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δεν τον κάλυψε, και πολλοί άλλοι, «άσπονδοι φίλοι» του, βρήκαν την ευκαιρία να του επιτεθούν. Η παραίτηση φάνταζε πλέον μονόδρομος.

Στον πολιτικό απολογισμό των εξελίξεων, είναι προφανές ότι ο Γιώργος Παπανδρέου χάνει ακόμη ένα στέλεχος που υπήρξε «δικός του άνθρωπος», κυρίως στις δύσκολες στιγμές της πολιτικής διαδρομής του σημερινού Πρωθυπουργού. Η παραίτηση Παμπούκη έρχεται να προστεθεί στη σταδιακή απομάκρυνση από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων δυο ακραιφνών «νέο-παπανδρεϊκών», του Γιάννη Ραγκούση και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, καθώς και στη «θυσία των κηπουρών», όπως περιγράφηκε η έκπτωση από την εξουσία στελεχών με απευθείας αναφορά στον Γιώργο Παπανδρέου, όπως η Τίνα Μπιρμπίλη, ο Δημήτρης Δρούτσας, ο Γιάννης Πανάρετος, ο Σπύρος Κουβέλης.

Με την περίπτωση Παμπούκη ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το διαζύγιο του Γιώργου Παπανδρέου με τον άλλοτε εξ απορρήτων του, συνιστά επί της ουσίας πολιτικό «ακρωτηριασμό» του παπανδρεϊσμού. Με φόντο στο παρόν της κυβερνητικής καθημερινότητας, και έμφαση στο μέλλον, και τη διαμόρφωση ισορροπιών εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ.