Το πιθανότερο (;) σενάριο διάσωσης. Γράφει Ο ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

… μέχρι το επόμενο, φυσικά. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα με τις ισορροπίες που διαμορφώνονται στο εσωτερικό της ευρωζώνης, καθώς εισερχόμαστε στην τελική ευθεία για την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, την Πέμπτη. Εκεί όπου, όπως θα έλεγαν και οι Αμερικανοί, η κατάσταση περιγράφεται ως… do or die.

Επειδή λοιπόν κανείς δεν θέλει να «πεθάνει» η Ελλάδα, μιας και μια τέτοια ακραία εξέλιξη θα προκαλούσε απρόβλεπτους κλυδωνισμούς στην ευρωζώνη, και γενικότερα στην παγκόσμια οικονομία, οι Financial Times και το πρακτορείο Reuters επικαλούνται πηγές που τους οδηγούν σε συγκεκριμένο «οδικό χάρτη» για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Αθήνας.

Το πρώτο βήμα, σύμφωνα με τους Financial Times, θα είναι η τηλεδιάσκεψη μεταξύ των Βρυξελλών και των χωρών της ευρωζώνης, μεθαύριο Τετάρτη, δηλαδή μια μέρα πριν από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, προκειμένου να οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις για το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας.

Όσο για το πρακτορείο Reuters, το οποίο επικαλείται πηγές από τη γερμανική ασφαλιστική εταιρεία Allianz, που έχει στην ιδιοκτησία της το μεγαλύτερο ταμείο του κόσμου σε επενδύσεις ομολόγων, το σχέδιο που προωθείται περιλαμβάνει τη διαγραφή του ελληνικού χρέους το οποίο βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών, σε επίπεδο 25% έως 30%, σε εθελοντική βάση πάντοτε.

Σύμφωνα με τη συλλογιστική των ανθρώπων της Allianz, που φαίνεται να μην απέχει πολύ από τις σκέψεις της Άνγκελα Μέρκελ και του Βερολίνου, η Ελλάδα θα πρέπει να δανειοδοτηθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προκειμένου να καταφέρει να εγγυηθεί τα νέα ομόλογα. Το «αγκάθι» του σχεδίου φαίνεται να βρίσκεται στο ύψος του επιτοκίου δανεισμού για τη χώρα μας, που αναμένεται να κυμανθεί στα επίπεδα του 5%-6%, αρκετά πιο πάνω από το ψυχολογικό όριο του 3% με το οποίο θα ήταν ευχαριστημένη η Κυβέρνηση.

Οι Financial Times από την πλευρά τους, επισημαίνουν ότι στην παρούσα φάση διεξάγονται δυο παράλληλες διαπραγματεύσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μια μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης, προκειμένου να υπερβούν τις διαφορές προσέγγισης και αντίληψης για το ελληνικό πρόβλημα, και η άλλη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ιδιωτών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, στους οποίους ασκούνται… διακριτικές πιέσεις.

Όλα τα παραπάνω βέβαια αποτελούν ακόμη εν εξελίξει διεργασίες. Μιας και, όπως μας απέδειξαν οι τελευταίοι μήνες, μέχρι και την τελευταία στιγμή, οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόβλημα συνεχίζονται… απτόητες.