Ο άνθρωπος φθίνει, αποδομείται. Βιολογικά βρίσκεται εξαρτημένος από ένα πλήθος βοηθημάτων άνευ των οποίων δεν είναι δυνατή η συνέχεια της ζωής του. Τα ρούχα, που κάποτε τον προστάτευσαν από το κρύο, έγιναν πυρηνική ενέργεια και δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί ούτε από αυτήν, μια που έχει ανάγκη τον ηλεκτρισμό και το πετρέλαιο τελειώνει. Ο πολιτισμένος άνθρωπος που βρίσκεται στις εσχατιές της φύσης και ζει από τα σκουπίδια και τα πτητικά αέρια της σήψης ως και από τη διάσπαση του ελάχιστου σωματίδιου της ύλης, μοιάζει σαν ένας έρπων τρωγλοδύτης που έφτασε στα ακραία όρια της αναζήτησης του άπιαστου ονείρου μιας ζωής που καταλήγει σε κατάθλιψη, αναλογιζόμενος σε μια κρίσιμη στιγμή το μέλλον του. Έφτασε στο σημείο να μη μπορεί να εκφραστεί, χάνοντας το λόγο ως τρόπο έκφρασης κι αιτία. Ο άνθρωπος, το πιο ιδεαλιστικά μεγαλόσχημο ον στη γη, αποδεικνύεται ανεπαρκής, αδύναμος να επιβιώσει χωρίς τα βοηθήματα τα οποία κατέληξαν δεύτερη φύση του. Κι ενώ φαινομενικά ανάγεται πολιτιστικά, σε δυνατότητες ουσίας σβύνει. Η φθορά, αποτέλεσμα της εξάρτισης, μεταλλαγής, προσαρμοστικότητας και της πανίσχυρης οικονομίας κλίμακας, αποδομεί το έμφρον ον των ιδεών και των βοηθημάτων.
Πήραμε τη ζωή μας λάθος και δεν αλλάζουμε ζωή, μπορούμε να πούμε ...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.