Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, Νικόλαος: «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός». Γράφει ο Γρηγόρης Ρώντας

Ελλήνων προμαχούντες Κερατιώτες Οβριοκάστρω, χρυσοφόρων ρύπων εστόρεσαν δύναμιν. Ας με συγχωρήσει ο Σιμωνίδης ο Κείος για την μετά 2.500 χρόνια παράφραση τού εις μνήμην Μαραθωνομάχων επιγράμματός του. Ας με συγχωρήσει και ο Σεβασμιώτατος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, γιατί τον θεωρούσα «εκσυγχρονιστή» και μόνον επί τω ακούσματι της λέξεως «εκσυγχρονισμός» -και των παραγώγων της- βγάζω φλύκταινες, από την εποχή του Σημίτη ως τα σήμερα. Η υποδειγματική, όμως, για ποιμενάρχη παρέμβασή του στο δράμα της Κερατέας συνιστά έναν υπέροχο «αναχρονισμό», κάρφο στους οφθαλμούς των πιστών της επελαύνουσας Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, και του παλαιόθεν γνωστού και δυσώνυμου, κερασφόρου ηγέτη της. Του οποίου εξαποδώ τα κοστουμαρισμένα φρικιά κοάζουν από την εποχή του σφόδρα ενοχλητικού για τους «εκσυγχρονιστές», μακαριστού Χριστοδούλου, ότι η Εκκλησία δέον να περιοριστεί στο λατρευτικό και φιλανθρωπικό της έργο κι ότι οι ιερωμένοι πρέπει, σε αντίθεση με κάθε άλλον πολίτη, να στερούνται του δικαιώματος παρεμβατικού λόγου και έργου επί παντός ζητήματος που ταλανίζει μέρος ή το όλον του χριστεπώνυμου ελληνικού λαού, αλλά και της παγκόσμιας ανθρωπότητας. Οι δημοτικοί άρχοντες του καλλικράτειου Δήμου Λαυρεωτικής, ορθά και σοφά πράττοντες ζήτησαν την παρέμβαση του οικείου Μητροπολίτη στην από κάθε άποψη διαστροφική κυβερνητική εμμονή για χωματερή στην Κερατέα. Και ο Έλλην Ιεράρχης έλαμψε, ανακαλώντας στις μνήμες μας ότι πάντοτε σε καιρούς χαλεπούς ακτινοβολούσε το ράσο, συνέγειρε, οδηγούσε, προμαχούσε, ματωνόταν. Είχαν άλλωστε πυκνώσει, σαν απειλητικά μαύρα σύννεφα, οι φήμες ότι μεθοδεύεται προβοκάτσια με νεκρό ή νεκρούς, πολίτες ή αστυνομικούς, στην Κερατέα. Και ο Σεβασμιώτατος Νικόλαος έκρινε ότι δεν του ήταν αρκετή η πρότερη απερίφραστη και έμπρακτη τοποθέτησή του στο πλευρό των αγωνιζομένων κατοίκων. Τη Μεγάλη Δευτέρα συναντήθηκε με τον υπουργό Προστασίας (;) του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή, συνοδευόμενος από τον Δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους της Λαυρεωτικής και ζήτησε το αυτονόητο για έναν Ελληνορθόδοξο ιερωμένο: Να αποχωρήσουν τα προπολεμικά μηχανήματα των εργολάβων από το Οβριόκαστρο καθώς και οι αστυνομικές δυνάμεις που καταδικάστηκαν να τα προστατεύουν, ώστε κάτοικοι και αστυνομικοί, αμφότεροι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, να μετέχουν μετά των οικογενειών τους στην κατάνυξη της Εβδομάδος των Παθών και να συνεορτάσουν εν ειρήνη την Ανάσταση του Κυρίου ημών και την λαμπροτέρα των Ελλήνων εορτή, τη Λαμπρή. Όπερ και εγένετο αυθημερόν. Οι εντεταλμένοι δεσμοφύλακές μας δεν είναι βλάκες, αν και δεν παίρνω όρκο για όλους. Αν οι Μνημονιο-φύλακες ήταν βλάκες, η σωτηρία της Ελλάδος θα ήταν σχετικά εύκολη υπόθεση για τους Έλληνες. Έτσι, το πράσινο πρακτορείο της «Δικομματισμός Ε.Π.Ε.» οσφράνθηκε το ανησυχητικό άρωμα λιβανιού και μπαρουτιού στον αέρα, ότι η Εκκλησία στην Ελλάδα παρά τους ασεβείς πόθους και κόπους των εγκαθέτων της Νέας Τάξης, είναι ακόμα υπολογίσιμη δύναμη και θα ήταν πολιτική αυτοκτονία στην παρούσα συγκυρία για την κυβέρνηση, εάν προκαλούσε με τον αυταρχισμό της, να υψωθούν τα λάβαρα με τον δικέφαλο αετό στην Κερατέα και όχι μόνον εκεί. Είπαμε, εντεταλμένοι είναι οι κρατούντες μας, βλάκες όχι, δυστυχώς. Βέβαια, κανονίστηκε συνάντηση της Δημοτικής Αρχής με τα συναρμόδια υπουργεία τις προσεχείς ημέρες ώστε να υπάρξει διάλογος περί εναλλακτικών λύσεων κλπ ...κλπ, αλλά η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση το έλαβε το μήνυμα «σπάστα και ξαναρίχτα» που λένε στις μπαρμπουτιέρες και το βλέπω εξαιρετικά χλωμό να ξαναεμφανιστούν μπουλντόζες και Μ.Α.Τ. στο Οβριόκαστρο. Η Κερατέα έδειξε κι άνοιξε τον δρόμο που αναγκαστικά θα πρέπει να βαδίσουμε όλοι οι Έλληνες, αν θέλουμε ν’ αποτινάξουμε τον ζυγό που μας επιβλήθηκε, αν θέλουμε να κρατήσουμε την Πατρίδα που μας παρέδωσαν με το αίμα τους οι πρόγονοί μας, αν δεν θέλουμε να διαγκωνιζόμαστε στο μέλλον με κάποιον Χασάν για το ποιός θα σερβίρει τον καλύτερο καφέ στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς επίδοξους ιδιοκτήτες της Ελλάδος, κάτω από μιάν Ακρόπολη όπου θ’ ανεμίζει μιά πολύχρωμη σημαία σαν bar code. Μαζί με την συγνώμη μου που σας είχα θεωρήσει ως τυπικό «εκσυγχρονιστή», Σεβασμιώτατε Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαε, καταθέτω την προς υμάς θερμότατη ευγνωμοσύνη μου και την πρότασή μου για μελλοντική ανέγερση Ιερού Ναού στο Οβριόκαστρο. Εκεί που επιχειρήθηκε να καθυβρισθεί και χλευασθεί η ζωή, εκεί να υψωθεί ως ευχαριστία, ναός αφιερωμένος στην Ζωοδόχο Πηγή Θεοτόκο. Έχω την χαρά να σου ευχηθώ Καλή Ανάσταση και Χαρούμενη Λαμπρή με την οικογένειά σου, κεφαλοθραύστη ΜΑΤατζή. Να πας ν’ ανάψεις ένα κερί και να ευχαριστήσεις τον Κύριο για την θεόσταλτη παρέμβαση του Έλληνα Ιεράρχη. Γεροί να ‘μαστε κι εμείς κι εσείς, γιατί φοβάμαι ότι θα υπάρξουν και στο εγγύς μέλλον ευκαιρίες να σπάμε οι μεν τα κεφάλια των δε και αντιστρόφως. Όμως η αληθινή μαγκιά δεν είναι να μου ‘ρχεσαι αρματωμένος σαν τον Ρόμποκοπ κι εγώ να σου πετάω μολότοφ. Η αληθινή μαγκιά είναι να συνειδητοποιήσουμε αμφότεροι το ποιοί και γιατί μας βάζουν τον ένα απέναντι στον άλλο. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα, τότε θέλει σπάσιμο και των δυό μας η κεφάλα. Και η δική σου η ξερή και η δική μου η πολύξερη θα αποδεικνύονται κλούβιες, όσο θα στεκόμαστε ανίκανοι κι εγώ κι εσύ, να δώσουμε τα χέρια και να προστρέξουμε μαζί στο κάλεσμα της Πατρίδας, που μας φωνάζει με αγωνία και μας χρειάζεται κι εσένα κι εμένα και όλους όσους την αγαπάμε.