Ψέματα, ψέματα, ψέματα... Γράφει ο Γρηγόρης Ρώντας Συγγραφέας - Δημοσιογράφος

Τα αποκαλυπτήρια των αληθών προθέσεων του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, παίρνουν τώρα τη μορφή χιονοστοιβάδας. Τα ορατά αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής έχουν αρχίσει να κλονίζουν, ακόμα κι εκείνους τους «υποδειγματικούς» ...πολίτες που φέρονται ότι σταματούσαν παλαιότερα τον πρωθυπουργό στον δρόμο και του δήλωναν ότι ...«για την πατρίδα και τον μισθό μου να θυσιάσω». Ακόμα κι εκείνοι έχουν τώρα αρχίσει ν’ αντιλαμβάνονται ότι τελικά οδεύει η ίδια η πατρίδα στο θυσιαστήριο των δανειστών μας. Πωλείται Πατρίς για καμπόσα δις. «Πωλείται όπως είν’ επιπλωμένη, με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένη. Πωλείται και την δίνουν όσο-όσο...». Ένα άλλο παλιό σουξέ, επικαιροποιημένο στις μέρες μας όπως τα «επικαιροποιημένα» μνημόνια, είναι το «ψέματα, ψέματα». Ο σοσια-ληστής Ντομινίκ Στρος Καν «έδωσε» τον πρόεδρο της Σοσιαληστρικής Διεθνούς Γ. Παπανδρέου στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη, εντελώς στεγνά. Ο Τζορτζ-Τζέφρυ είχε ζητήσει την επέμβαση του Δ.Ν.Τ. από τον Δεκέμβριο του 2009, ενώ στην Ελλάδα δήλωναν κι αυτός και τα φερέφωνά του, ότι αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας μιά τέτοια επιλογή. Με αληθινή βδελυγμία, αλλ’ εν κρυπτώ, απέρριπτε λίγο αργότερα τις δελεαστικότατες και άκρως συμφέρουσες προτάσεις δανεισμού και επενδύσεων από Κινέζους, Ρώσους, Άραβες και τον διεθνούς κύρους αμερικανικό, χρηματοπιστωτικό οργανισμό Hayman, που εδρεύει στη Βοστώνη. (Οι δύο επιστολές προσφορών δανεισμού της Ελλάδας που εστάλησαν στο γραφείο του Γ.Α.Π. από το εν λόγω fund, με προτεινόμενο επιτόκιο 1,25%, δημοσιεύθηκαν παλαιότερα στην «Εβδόμη»). Ανάμεσα στα πολλά, που ηθελημένα ή αθέλητα αγνοεί ο πρωθυπουργός μας, βρίσκεται και η αλήθεια του ρητού: «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Αλήθεια που ισχύει και για τον πράσινο ήλιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάτω από τις κοφτερές ακτίνες του οποίου διεξάγεται ένας αδυσώπητος «συντροφικός» αλληλοσπαραγμός, μεταξύ των ακραιφνών μνημονιακών και των εχόντων πιο ανεπτυγμένο το ένστικτο της προσωπικής τους πολιτικής –και όχι μόνο- αυτοσυντήρησης. Το σύνθημα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» κερδίζει συνέχεια νέους οπαδούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο και επιτείνει τις φυγόκεντρες τάσεις από την επίσημη γραμμή –που και αυτή δεν χαράσσεται μόνο από έναν. Αυτό που στην ξύλινη κομματική γλώσσα εν Ελλάδι αποκαλείται «εσωστρέφεια» και σε απλά ελληνικά «κεραμιδαριό» το εξέφρασε καθυστερημένα, πλην εύγλωττα, ο επιβιώσας σε όλα τα ΠΑ.ΣΟ.Κ, Απόστολος Κακλαμάνης στη Βουλή: «Τρεις λαλούν και δυό χορεύουν». Με την οικονομία να βυθίζεται σε ολοένα βαθύτερη ύφεση, την αγοραστική δύναμη των πολιτών να συρρικνώνεται συνεχώς, την ανεργία να χτυπάει την πόρτα όλο και περισσότερων Ελλήνων και τις διατυμπανιζόμενες επενδύσεις να καλπάζουν προς το παρόν επί πράσινων αλόγων, είναι απολύτως φυσικό οι ενεδρεύουσες «αγορές» να ανεβάζουν συνεχώς τα spreads των ελληνικών ομολόγων και να πιέζουν χέρι-χέρι με την Άνκελα Μέρκελ για επίσπευση εκτέλεσης της αιχμάλωτης Ελλάδας. Εκείνη η προσφιλής ατάκα του κυβερνητικού θιάσου «όταν θα βγούμε στις αγορές», παραπέμπει αναπόφευκτα στο «όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι». Προς το παρόν, δεν βγαίνουμε βέβαια στις «αγορές», καλούμε όμως τις αγορές να μπούνε και να μας αγοράσουν κοψοχρονιά. Σε μιά απελπισμένη προσπάθεια κατευνασμού των αντιδράσεων που ξεσηκώνει η αδιέξοδη οικονομική πολιτική, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης οραματίσθηκε έσοδα 50 δις –έχοντας αρχίσει την «κολοκυθιά» του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων από τα 2 δις για «να μας κάνει» λίγο αργότερα 7 και μετά 15- για την επόμενη τριετία, από πωλήσεις κρατικών επιχειρήσεων και μακροχρόνιες –έως 40 έτη- μισθώσεις φιλέτων της Δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να απορρίπτει με οργή την προοπτική πώλησης δημόσιας γης, υποσχόμενος μάλιστα και απαγορευτική νομοθετική ρύθμιση και μακάρι σε αυτή του τη δέσμευση να μπορούσε ν’ αποδειχθεί ειλικρινής. Όμως, φευ, το Μνημόνιο που έχει υπογράψει με την Τρόϊκα, ορίζει ρητώς ότι το ελληνικό κράτος δεν δικαιούται ασυλίας για οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο, επομένως οι δανειστές μας, σε περίπτωση αδυναμίας εμπρόθεσμης καταβολής δόσεων και τοκοχρεωλυσίων των 110 δις, νομιμοποιούνται δια της υπογραφής «Ελλήνων» βουλευτών, να εκποιήσουν οτιδήποτε ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, ή και να πωλήσουν αυτό το δικαίωμά τους σε οιονδήποτε, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης. Ουδεμία, επομένως, αξία έχει η πρωθυπουργική δέσμευση περί μη εκποίησης δημόσιας γης. Ουδείς έγκυρος Έλληνας ή ξένος οικονομικός αναλυτής έχει τολμήσει να ισχυρισθεί ότι αυτή η ελληνική Οικονομία θα δυνηθεί να ανακάμψει και να φανεί συνεπής στις δανειακές υποχρεώσεις της μέσα στα ονειρικά κυβερνητικά χρονοδιαγράμματα της επόμενης τριετίας. Με κυβερνήσεις της συγκεκριμμένης ποιότητας, όπως η σημερινή, η επιμήκυνση του Μνημονίου, αδιαφόρως ευφυολογούντων τίτλων, θα συνεχιστεί για πολλές τετραετίες ακόμα κι όπως με ατράνταχτα στοιχεία μας «ζωγραφίζουν» διεθνείς αναλυτές, που δεν ανήκουν στους διαβόητους «οίκους αξιολόγησης», είναι ανθρωπίνως ακατόρθωτο να επιστρέψουμε στα προ του 2008 επίπεδα, νωρίτερα από το 2020, με την πιο αισιόδοξη πρόβλεψη. Εξίσου αδύνατο είναι και το να μειώσουμε το δημοσιονομικό μας έλλειμμα και το δημόσιο χρέος στα επίπεδα που ορίζει η Ο.Ν.Ε. –και τα τηρεί μόνο το Λουξεμβούργο σε όλη την Ε.Ε- πριν το 2035!!! Όταν πεις το πρώτο ψέμα, θα χρειαστεί να το καλύψεις μ’ ένα δεύτερο και μετά μ’ ένα τρίτο, μέχρι να θέσεις βαρυσήμαντη υποψηφιότητα για υπουργός στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.