Φεστιβάλ μίσους στα σύνορα με χορηγό την κυρία Μπερίσα ΜΙΛΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΓΙΑ "ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ"

Την περασμένη εβδομάδα και τα δύο κόμματα με στήριξη όχι μόνο από εθνικιστές και Κοσσοβάρους αλλά και έμμεση στήριξη από τον ίδιο τον κ. Μπερίσα (καθώς επίσημος υποστηρικτής ήταν η σύζυγος του Αλβανού πρωθυπουργού και το υπουργείο Πολιτισμού) διοργάνωσαν στους Αγ.Σαράντα το «4ο Φεστιβάλ Τραγουδιού και χορού για την «Τσαμουριά». Μετά το τριήμερο φεστιβάλ το κόμμα PDU οργάνωσε πορεία με πούλμαν και αυτοκίνητα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, όπου είχε στηθεί εξέδρα για την εκδήλωση για... «θύματα της ελληνικής γενοκτονίας»!

Ο αρχηγός του κόμματος Σ.Ιντρίζι σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα δήλωσε ότι «ορκίζεται στους τάφους των θυμάτων ότι η «Τσαμουριά» είναι δική μας και πολύ σύντομα θα επιστρέψουμε στην «Τσαμουριά» μας...».

Ακόμη πιο γλαφυρός ήταν ο άλλος βουλευτής του κόμματος. ο Ντασαμίρ Ταχίρι, που δήλωσε στους συγκεντρωμένους: «Αδέλφια, σας υπόσχομαι ότι έπειτα από έναν χρόνο εμείς όλοι μαζί θα γιορτάσουμε στην Ηγουμενίτσα όπως οι πρόγονοί μας».

Οι ακραίοι αυτοί Αλβανοί εθνικιστές παρουσίασαν και συγκεκριμένο κατάλογο «απαιτήσεων» προς την Ελλάδα:

«Την αναγνώριση γενοκτονίας εις βάρος των τσάμηδων, αποζημίωση στους συγγενείς των θυμάτων, ανέγερση μνημείων στην «Τσαμουριά» στη μνήμη των θυμάτων, επιστροφή περιουσιών και δικαίωμα επιστροφής των «Τσάμηδων» και αναγνώριση μειονοτικών δικαιωμάτων στους ορθόδοξους τσάμηδες που έχουν απομείνει στα εδάφη τους στην Ελλάδα».

Τα όσα δηλώνει και απαιτεί το PDU ή το άλλο κόμμα, το PDI και η Οργάνωση «Τσαμουριά» που θεωρούν ως κομμάτι του αλβανικού εθνικού κορμού, όχι μόνο τη Βόρειο Ηπειρο αλλά και το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής Ηπείρου μέχρι την Πρέβεζα, θα μπορούσαν να θεωρηθούν γραφικά, αν και υπενθυμίζεται ότι ουδέποτε η αλβανική πολιτική ηγεσία, τουλάχιστον από το 1992 και μετά, δεν αποκήρυξε τον αλυτρωτισμό εις βάρος της Ελλάδας με όχημα το «τσάμικο».

Ενα ακόμη στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η δρομολογημένη κατάργηση των θεωρήσεων για τους Αλβανούς πολίτες που ταξιδεύουν στις χώρες Σένγκεν,κάτι που αναμένεται να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες κινήσεις των ακραίων Αλβανών εθνικιστών σε ελληνικό έδαφος.

Δεν είναι επίσης αμελητέο το γεγονός ότι ο κ. Μπερίσα όχι μόνο δεν αποτρέπει τέτοιες κινήσεις αλλά σιωπηρά φαίνεται να τις υποθάλπει για λόγους και εσωτερικών ισορροπιών και για λόγους προσωπικής στρατηγικής, καθώς επιδιώκει να συνδέσει την πρωθυπουργία του με την ευρωατλαντική ενσωμάτωση της Αλβανίας αλλά και την προώθηση της εθνικής ολοκλήρωσης των Αλβανών.

Οι εξελίξεις αυτές θα πρέπει να αφυπνίσουν το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο της Ε.Ε. η Αθήνα οφείλει να θέσει όλα αυτά τα ζητήματα και να απαιτήσει την επίσημη αποκήρυξη και οριστική εγκατάλειψη του αλυτρωτισμού αυτού του είδους, ως βασική προϋπόθεση για τις ομαλές ελληνοαλβανικές και ευρωαλβανικές σχέσεις.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ