Σύγχρονοι τρόποι πάλης και αγώνα Απέναντι στον παραλογισμό και τον αποπροσανατολισμό από το «κρυφτούλι» της εξουσίας .

Οι στάσεις εργασίας των μέσων μαζικής μεταφοράς και το κλείσιμο κεντρικών οδών λειτουργούν όχι μόνο AΝΤΕργατικά , αλλά και ΑΝΤΙκοινωνικά .

Με λίγα λόγια , στο τρόλεϊ , στο λεωφορείο , και στο τρένο δεν πρόκειται να συναντήσετε ούτε εφοπλιστή , ούτε βιομήχανο , ούτε υπουργό , ούτε βουλευτή , παρά μόνο παρά μόνο εργατόκοσμο , υπαλλήλους , φοιτητές , μετανάστες , συνταξιούχους , φτωχούς ανθρώπους που υπολογίζουν και μετρούν το κάθε κέρμα , το κάθε ευρώ . Γιατί να τους στερούμε το λεωφορείο και να πληρώνουν ταξί ;

Γιατί να στρέφουμε τον αγώνα μας στους ίδιους μας τους εαυτούς ;

Κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός

Νέοι τρόποι δράσης και αγώνα πρέπει να προκύψουν για να μπορέσει ο εργαζόμενος να απαλλαγεί από τους ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ της ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τους κομματάρχες του Π.Α.ΜΕ , όπου οι μεν εκτελώντας προσυμφωνημένες εντολές σε κάθε αντεργατικό νομοσχέδιο το μόνο που κάνουν είναι να συγκεντρώνουν το ένα χιλιοστό των εργαζομένων σε μια τυπική πορεία , με προσχεδιασμένα συνθήματα , οριοθετημένες αντιδράσεις , σε στημένα σημεία τηλεοπτικών πλάνων και με μόνο αποτέλεσμα την απογοήτευση των υπολοίπων εκατομμυρίων εργαζομένων όπου μας πείθουν να θεωρούμε σαν φυσική και κοινωνική νομοτέλεια τα όποια «μηδαμινά» κέρδη από τον στημένο αγώνα τους και τις απεργίες παρωδίες τους .

Το δε Π.Α.ΜΕ όχι μόνο συμβάλει στην διάσπαση της ταξικής ενότητας καθώς με κομματικό κριτήριο και μόνο σε θεωρεί απεργό ή απεργοσπάστη , όχι μόνο αλλοιώνει τη δομή των εργατικών συνομοσπονδιών όπου οι μόνες που μπορούν και έχουν δικαίωμα να προκηρύξουν απεργία , αλλά ουσιαστικά διασπά την ταξική και εργατική συνείδηση διχάζοντας σε … κόκκινους εργαζόμενους και σε … όλους τους άλλους , όπου τους απαγορεύει να διαδηλώσουν μαζί ή ακόμα χειρότερα εάν θελήσουν να διαδηλώσουν μαζί τους υποχρεώνει να κρατούν την κομματική σημαία του Π.Α.ΜΕ.

Και στις δύο περιπτώσεις πέρα από την ταλαιπωρία του πραγματικά εργαζόμενου , το μόνο που πετυχαίνεται , είναι να μας παραπλανούν με τον «θόρυβο» που κάνουν ότι αγωνίζονται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης , ενώ στην ουσία συναινούν και συνυπογράφουν τις εντολές του κεφαλαίου και της εργοδοσίας .

Να τους κάνουμε τη Ζωή Δύσκολη

Το 80% των Υπουργών , βουλευτών , βιομηχάνων , και πάσης φύσεως οφσοράκιδων καρχαριών κατοικούν σε συγκεκριμένες γειτονιές και συνοικίες . Η Εκάλη για παράδειγμα … έχει τρεις εισόδους , ας πάμε να τις κλείσουμε ! Ας τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη στα ίδια τους τα σπίτια . Ας τους ταλαιπωρήσουμε εκεί που τους πονάει. Μέσο διαδικτύου , σε αυτοοργάνωση στις τοπικές κοινωνίες , με μοίρασμα τρικάκια ας κινητοποιηθούν οι πρώτες αγανακτισμένες ομάδες απολυμένων πολιτών , να πάνε να διαμαρτυρηθούν έξω από τα σπίτια τους . Με ντουντούκες και με τους απλήρωτους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ στο χέρι ας τους καλέσουμε να δώσουν τα κλεμμένα πίσω . Κλέψανε , πήραν μίζες και χτίσανε βίλες , πισίνες και κάνανε περιουσία και έχουν το θράσος να ζητάνε από μας να βάλουμε πίσω αυτά που έκλεψαν εκείνοι .

Να είμαστε παρόν εκεί που είναι και εκείνοι . Να κλείσουμε τις εισόδους των πολιτικών τους γραφείων , να είμαστε παρόν στις δεξιώσεις τους και στα εστιατόρια όπου ένα γεύμα τους κοστίζει όσο ένα δικό μας μηνιάτικο . Να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη .

Ο Νίκος Καζαντζάκης είχε γράψει : «Ήμουνα στεναχωρημένος που δεν είχα παπούτσια μέχρι που είδα κάποιον χωρίς πόδια» Ας τους το δώσουμε να το καταλάβουν και να φέρουν πίσω τα κλεμμένα .

Μας έθεσαν σε κατ’ οίκον εξευτελισμό , ας τους θέσουμε σε κατ’ οίκον περιορισμό !! Ας τους πάρουμε με τις πέτρες πριν μας πάρουν εκείνοι τις ζωές .

Η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει αδέρφια , γιατί πάντα και πάντα θα αναγεννάτε από τις στάχτες τις .

Τέτηγας