Η (κρύα) εκδίκηση του Γ. Κωστόπουλου…

Το φθινόπωρο του 2008, η Alpha Bank φαινόταν εύκολος στόχος εξαγοράς ακόμη και από τράπεζες μικρότερης εμβέλειας. Μέχρι τον Ιούνιο του 2010, όμως, ο Γ. Κωστόπουλος είχε ξαναπάρει στα χέρια του τα ηνία της τράπεζας, την επανέφερε στην κορυφή της… τροφικής αλυσίδας του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και σήμερα όλοι αντιλαμβάνονται, ότι η εκδίκηση του παραδοσιακού τραπεζίτη ήταν και σε αυτή την περίπτωση ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…

Στη φουρτούνα της κρίσης, ο κ. Κωστόπουλος απέδειξε ότι δικαίως θεωρείται ικανός καπετάνιος και χθες επισφράγισε την επιτυχή διαχείριση, δηλώνοντας κάτι, που ελάχιστοι τραπεζίτες μπορούν να πουν αυτή την περίοδο: ότι η Alpha δεν θα χρειασθεί να πάρει κεφαλαιακές ενισχύσεις από τα 10 δις. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Δηλαδή, ο κίνδυνος κρατικοποίησης έχει απομακρυνθεί οριστικά για την Alpha.

«Τα κεφάλαια αυτά θα χρησιμοποιηθούν από όσες τράπεζες τα χρειαστούν», δήλωσε με νόημα ο κ. Κωστόπουλος, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί, ότι άλλες τράπεζες, που τα τελευταία χρόνια είχαν αναδυθεί ως ισχυρές δυνάμεις, υποσκελίζοντας ακόμη και την Alpha σε μερίδια αγοράς, μπορεί σήμερα να διατρέχουν τον κίνδυνο κρατικοποίησης, αφού σύντομα θα μπουν στη μεγάλη περιπέτεια της αναζήτησης νέων κεφαλαίων.

Πώς κατάφερε η Alpha, όμως, να βρεθεί στον «αφρό» του τραπεζικού συστήματος, την ώρα που άλλες μεγάλες τράπεζες της χώρας κλυδωνίζονται; Η απάντηση, όπως τονίζουν στελέχη της αγοράς, είναι απλή και δίνεται με δύο λέξεις: «συντηρητική διαχείριση». Ειδικότερα,

Όπως τόνισε χθες ο κ. Κωστόπουλος, η Alpha δεν μπήκε στον πειρασμό, όπως άλλες μεγάλες ελληνικές τράπεζες, να «φορτωθεί» με μεγάλης αξίας ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, που σήμερα αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή κινδύνων για το τραπεζικό σύστημα της χώρας. Όπως τόνισε το «αφεντικό» της Alpha στη χθεσινή γενική συνέλευση, η αξία (ονομαστική) των ομολόγων του χαρτοφυλακίου της φθάνει τα 4,5 δις. ευρώ.

Σύμφωνα με στοιχεία χθεσινής έκθεσης της BNP Paribas, όπου υπολογίζει την έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στα «επίφοβα» ελληνικά και πορτογαλικά ομόλογα, η Alpha έχει το χαμηλότερο βαθμό έκθεσης (6% του ενεργητικού) από τις άλλες μεγάλες ελληνικές τράπεζες.

Η Alpha «φιγουράρει» και σε σχετική λίστα της Morgan Stanley, όπου αποτυπώνεται ο βαθμός έκθεσης των ευρωπαϊκών τραπεζών σε «ελληνικό κίνδυνο», ως η ασφαλέστερη ελληνική τράπεζα: η αξία των ομολόγων του χαρτοφυλακίου της φθάνει το 94% των βασικών κεφαλαίων, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για τις άλλες μεγάλες ελληνικές τράπεζες ξεπερνούν και το 300% των βασικών κεφαλαίων.

Πέραν των συντηρητικών ανοιγμάτων στα ομόλογα, η διοίκηση της Alpha απέφυγε να βασίσει τη χρηματοδότησή της σε αμφισβητούμενες τιτλοποιήσεις στοιχείων ενεργητικού, που έχουν αφήσει τεράστια «τοξικά» υπολείμματα σε άλλες ελληνικές τράπεζες, λόγω της κατακόρυφης υποβάθμισης αυτών των τίτλων. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η Alpha κατάφερε να διατηρήσει τη δύναμή της στις καταθέσεις, με μικρότερες απώλειες από άλλες τράπεζες, ενώ φαίνεται ότι έκανε αποτελεσματική χρήση των κρατικών ενισχύσεων ρευστότητας (ομόλογα και εγγυήσεις).

Το σημαντικότερο, ίσως, ήταν ότι η Alpha κατάφερε να αντλήσει έγκαιρα νέα κεφάλαια από την αγορά το περασμένο καλοκαίρι, με μια μεγάλη αύξηση κεφαλαίου, που ολοκληρώθηκε λίγους μήνες πριν αποκαλυφθεί η άθλια δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, εξαιτίας της οποίας το Χρηματιστήριο είναι πλέον «κλειστό» για τις ελληνικές τράπεζες. Επιπλέον, η Alpha απέφυγε τις ακρότητες στο άνοιγμά της στη λιανική τραπεζική (νοικοκυριά και μικροί επιχειρηματίες) και το δανειακό της χαρτοφυλάκιο δημιουργεί μικρότερες πιέσεις στην κεφαλαιακή επάρκεια, συγκριτικά με άλλες μεγάλες τράπεζες.

Με αυτές τις «οχυρώσεις» στη διάρκεια της κρίσης, η Alpha έχει καταφέρει σήμερα αυτό, που οι περισσότερες ελληνικές τράπεζες θα ήθελαν να εξασφαλίσουν: ότι, δηλαδή, δεν θα κινδυνεύσει να κρατικοποιηθεί, ούτε να γίνει εύκολος στόχος επιθετικής εξαγοράς. Σε μια περίοδο απόλυτης αβεβαιότητας για το μέλλον, αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του κ. Κωστόπουλου…