Ποιος ο ρόλος ενός πρέσβη
* Οι διπλωμάτες έχουν υποχρέωση να λένε τη γνώμη τους
Πολύς θόρυβος δημιουργήθηκε από τη δημοσίευση της απόρρητης έκθεσης του έλληνα πρέσβη στην Αγκυρα για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων κατά το 2001 με την καταγγελία ότι οι εκτιμήσεις της έκθεσης βρίσκονται σε πλήρη απόκλιση από την ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική.
Ουσιαστικά κατηγορείται ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου ότι επιλέγει την πολιτική του διαλόγου τη στιγμή που η Τουρκία όχι μόνο συνεχίζει τη γνωστή αδιάλλακτη στάση της αλλά εντείνει τις προκλητικές ενέργειές της.
Ο θόρυβος αυτός αποτελεί ίσως την καλύτερη απόδειξη για το πώς σοβαρότατα θέματα της εξωτερικής πολιτικής μπορούν να γίνουν αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης και αυθαίρετων σχολίων που δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα μέσα σ΄ένα κλίμα έντονου λαϊκισμού. Πρώτον, πρέπει να επισημανθεί ότι το κείμενο που διέρρευσε («Ριζοσπάστης», 21.3.2002) δεν είναι η ετήσια έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα αλλά η διαβιβαστική επιστολή του έλληνα πρέσβη κ. Ι. Κοραντή προς το υπουργείο Εξωτερικών η οποία συνοδεύει την έκθεση.
Η επιστολή αυτή είναι ένα κείμενο δύο σελίδων του οποίου δημοσιεύθηκαν ορισμένα αποσπάσματα. Η έκθεση που ακολουθεί - και της οποίας έχει γνώση «Το Βήμα» - αποτελείται από 89 σελίδες που καταγράφουν με κάθε λεπτομέρεια όχι μόνο τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα αλλά κυρίως τις διεθνείς σχέσεις της Τουρκίας καθώς και την εσωτερική πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας. Την έκθεση δεν συνέταξε μόνος του ο κ. Κοραντής αλλά με έξι συνεργάτες του στην πρεσβεία, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται κατά κεφάλαιο.
Δεύτερον, πουθενά ο έλληνας πρέσβης στη διαβιβαστική επιστολή του δεν καταφέρεται εναντίον του ελληνοτουρκικού διαλόγου, όπως ισχυρίστηκαν ορισμένοι, με προφανή σκοπό να φανεί ότι υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ αυτού και του υπουργού Εξωτερικών. Αντίθετα, στην τελευταία παράγραφο της επιστολής του αναφέρει επί λέξει: «Τούτων λεχθέντων, είναι σαφές ότι η χώρα μας δεν έχει επιλογή παρά να αναζητήσει ένα modus vivendi με τον ογκώδη γείτονά της, που είναι επικίνδυνος, κυρίως διότι αποτελεί έναν αναχρονισμό, ως νοοτροπία, ως οργάνωση και ως φιλοσοφία. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να εμμείνουμε στην πολιτική μας "εξευρωπαϊσμού" της Τουρκίας, έχοντας ταυτοχρόνως κατά νουν ότι ούτε αυτή είναι τόσο ισχυρή όσο νομίζουμε ούτε εμείς τόσο ανίσχυροι όσο νομίζει».
Αυτή η πολιτική για τον «εξευρωπαϊσμό» της Τουρκίας είναι άλλωστε η πολιτική που ακολουθείται εδώ και καιρό από την ελληνική κυβέρνηση και μέσα στην πολιτική αυτή εντάσσεται και ο ελληνοτουρκικός διάλογος, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα τα οποία τελικά θα έχει. Είναι όμως απαράδεκτο, για λόγους καθαρά αντιπολιτευτικούς, να δημιουργείται θόρυβος επειδή ένας έλληνας πρέσβης λέει τη γνώμη του, ως οφείλει να πράξει λόγω της θέσεώς του. Ετήσιες εκθέσεις υποβάλλουν όλες οι πρεσβείες με βάση τον κανονισμό του υπουργείου Εξωτερικών για να έχει πλήρη ενημέρωση η Κεντρική Υπηρεσία.
Οι εκθέσεις αυτές δεν έχουν στόχο να δουν το φως της δημοσιότητας και να αποτελέσουν το αντικείμενο θετικών ή αρνητικών σχολίων αλλά να συμβάλουν μαζί με πολλές άλλες παραμέτρους στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής, την ευθύνη της οποίας έχει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Αλίμονο αν τεθεί φίμωτρο στους πρέσβεις ή υποχρεωθούν απλώς να συμφωνούν και να χειροκροτούν τους εκάστοτε υπουργούς. Τότε δεν θα έχει κανένα νόημα η ύπαρξη της διπλωματικής υπηρεσίας. Ο υπουργός άλλωστε δεν είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τις εισηγήσεις των διπλωμάτων, οι διπλωμάτες όμως έχουν υποχρέωση να λένε τη γνώμη τους, χωρίς αυτή να γίνεται αντικείμενο κακόβουλων επικρίσεων στο πεδίο της κομματικής αντιπαράθεσης.
αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Τεταρτη 15/7/09
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.