Διαβάστε και την δική μου ιστορία.Στην Θεσσαλονίκη μετά απο την κλοπή πορτοφολιού του αδελφού μου σε λεωφορείο αποφάσισα κατακαλόκαιρο και σε ώρα αιχμής να γεμίσω πορτοφόλι με κομμένα κομμάτια απο εφημερίδα και να το δέσω, γεμάτο μέχρι σκασμού, στο βάθος της κωλοτσέπης με σπάγγο μήκους 3.00 μ περίπου.
Ταξίδευα απο γεμάτο λεωφορείο σε γεμάτο λεωφορείο επι τουλάχιστον τρείς ώρες, μέχρις ότου "τσίμπησε".
Μία Βουλγάρα το είχε τραβήξει - ήταν φυσικά προκλητικά εύκολο στην κωλοτσέπη του μπλού τζήν - και χωρίς να πάρει χαμπάρι τον σπάγγο σπεύδει μέσα στον κόσμο να το δώση σε μία δεύτερη συμπατριώτισά της, που το έβαλε στο μπουφάν και κάποια στιγμή κατάλαβε ότι, ήταν αργά πλέον να κρυφθεί, αφού δέν υπήρχε άλλο μήκος σπάγγου.
Ούτε βέβαια έκλεινε και το φερμουάρ του μπουφάν της.
Φώναξα στον οδηγό, που δέν άνοιξε τις πόρτες στην στάση Κυρίλου και Μεθοδίου και σε λίγο έγινε το σώσε.
Δέν είχα την χαρά να δώσω και εγώ το μερίδιό μου, γιατί δέν έφθανα μέχρι τις δύο Βουλγάρες.
Αλλά όταν οι πόρτες άνοιξαν, η μία αιμόφυρτη έπεσε στο πεζοδρόμιο, ενώ ή άλλη, η πρώτη, άρχισε να τρέχει μέχρις ότου κάποιος χωροφύλακας πιο κάτω την συνέλαβε καθ'υπόδειξιν επιβάτου, που βρίσκονταν και αυτός στο λεωφορείο.
Τέτοιες ιστορίες διδάσκουν αλλά και περιορίζονται σε αριθμό, όταν γίνονται πρωτοσέλιδα. Διαφορετικά πολλαπλασιάζονται
ΠΕΛΙΑΣ
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη παρασκευη 13/3/09
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.