Όπλα και κομμουνιστικοί μέθοδοι που δεν περιλαμβάνονται στις προθήκες του «φεστιβάλ» ταξικής αγάπης του ΚΚΕ
ΓΡΑΦΕΙ Ο: "ΙΑΣΩΝ"
Τι θα δούμε...( αντιγράφω απο τον μελίρρυτο Ριζοσπαααστη)
Ριζοσπάστης 20/9/2008
« Όπλα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, μπαζούκας, όλμοι, ρουκέτες. Υλικά ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, που ανακαλύφθηκαν στο Γράμμο από συντρόφους που μετείχαν σε αποστολές για την ανακάλυψη στοιχείων, ντοκουμέντων, υλικών... Για να διατηρείται άσβεστη η μνήμη της κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα...»
Τί ΔΕΝ !! θα δούμε..
α) Εθνικοί Αγώνες 1910-1959 Σέργιος Γυαλίστρας
«Ο συμμοριτοπολεμος , εν συγκρισει προς τους αλλους απελευθερωτικους αγωνες μας, διέπεται από πλείστας ιδιομορφίας..Από απόψεως εκτελέσεως ήρξατο εκ μέρους ξενοκινήτων συμμοριτων εκδηλούμενος υπό την ειδεχθεστέραν μορφήν της ανθρωπίνης θηριωδίας, δια δολοφονιών, ατομικών ή ομαδικών, με τα απλούστερα φονικά μέσα, τα «κονσερβοκούτια» ..Διήλθε δια του σταδίου του κλεφτοπολέμου όστις διδασκεται εις τα πολεμικάς Ακαδημίας ,,,( Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον ΕΣΤΙΑΣ 1963, Σελίς 266)
β) Εφημερίς Εστία 26/02/2008
Η Τραγωδία των Ομήρων
Οι συνομιλίες της συνθηκολογήσεως των στασιαστών του Δεκεμβριανού κινήματος κατέληξαν στην συμφωνία της Βαρκιζης, όπως απεκλήθη, διότι έγιναν στη γνωστή βίλα του Π.Κανελοπουλου στο ομώνυμο παραθαλάσσιο προάστιο πριν 63 χρόνια, την 12ην Φεβρουαρίου 1945. Βεβαίως τα θέματα που κατ'εξοχήν επειγοντο να διευθετήσουν οι κομμουνιστές ήσαν οι όροι της αμνηστίας των ηγετών των και η εκ νέου συμμετοχή των στην κυβερνησι..Ο Θ.Παπακωνσταντίνου στο τεκμηριωμένο ιστορικό έργο του
«Η Ανατομία της Επαναστάσεως» εαυτών εξιστορεί τα εξής. «..Επήρε πολλά και έδωσε ελάχιστα το ΚΚΕ κατά την αναγκαστικήν εκείνην συναλλαγήν.Του εδόθησαν, υπό την αιγίδα της συμμάχου Μ.Βρεταννίας, όλα όσα εζήτησεν, πλην της γενικής αμνηστίας: Ελευθερία προπαγάνδας του κομμουνισμού, άρσις του στρατιωτικού νόμου, ατιμωρησία των ηγετών της επαναστάσεως (η οποία εχαρακτηρίσθη πολιτικόν αδίκημα)...Δεν χρειάζονται εικασίαι και αναλύσεις δια να αντιληφθή κανείς τι εσήμαινε δια το ΚΚΕ η συμφωνία της Βάρκιζας. Το διεκήρυξεν επανειλημμένως έκτοτε κατά τρόπον κυνικόν και είς όλους τους τόνους η κομμουνιστκή ηγεσία. ''Εκδήλωση σύμπτυξης και ανακατάταξης των δυνάμεων ' την χαρακτηρίζει εις την 12ην ολομέλειαν (1 Ιουλίου 1945) ο Ζαχαριάδης...Ακόμη ωμότερος το 1948-1949.''Για μας η συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε μία υποχώρηση που θα μας επέτρεπε να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας για να ξαπολήσουμε μια καινούργια επίθεση''….» (Σελίς 188,183) .Το αυτό επιβεβαιώνει στην Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, σελίς 98, ο Σπ. Β. Μαρκεζίνης. «.. Ούτε ο Αντιβασιλεύς ούτε η Κυβέρνηση, πλην του Σοφιανόπουλου, είχαν αντιληφθή τί συνέβη στην Βάρκιζα.Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν ενδιαφέρετο για μια πραγματική συνθήκη ειρήνης, αλλά για μια ανακωχή, που θα επέτρεπε την προετοιμασία του τρίτου γύρου..»
Όμως, το πρώτο θέμα που ετέθη εκ μέρους του Προέδρου της επιτροπής ( Ι.Σοφιανοπουλου) στην εισηγητική του ομιλία κατά την διάσκεψιν της Βαρκιζης, ήτο η απελευθέρωσις των ομήρων, που είχαν απαχθεί από τους αντάρτες του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ/ΕΑΜ κατόπιν της διαταγής που εξέδωσε η κεντρική επιτροπή του ΕΛΑΣ, ολίγον προ της αναχωρήσεως των κομμουνιστών εκ της περιμέτρου των Αθηνών. « Η απόδοσις των Ομήρων» λέγει ο Ι.Σοφιανόπουλος απευθυνόμενος προς τα μέλη της επιτροπής « τους οποίους κατά χιλιάδας συνέλαβε και απήγαγεν ο ΕΛΑΣ είναι ζήτημα τιμής διά την Κυβέρνησι και ανθρωπισμού δια τους στασιαστάς, οι οποίοι θα έπρεπε να είχον υπ'όψιν των, ότι αθώοι πολίται δεν είναι δυνατόν να απαγάγωνται ως αγέλη , πότε εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και πότε εις τα βουνά και εις τα χαράδρας μέσα εις μιαν κόλασιν πείνης ταλαιπωρίας κακουχιών βασάνων και θανατικών εκτελέσεων μολονότι εις ουδέν έπταισαν, εκτός εάν ως πταίσμα θεωρηθή ότι είχον αντίθετα πολιτικά φρονήματα προς τους στασιαστάς,...» Να ενθυμίσωμεν ότι ο Ι.Σοφιανόπουλος ήτο φιλοαριστερός πολιτικός ο οποίος το 1936 συμμετείχε στο Λαϊκό Μέτωπο του ΚΚΕ ενώ είχε διατελέσει διευθυντής του γραφείου τύπου του Ελευθερίου Βενιζέλου και συνεπώς οι λόγοι του δυσκόλως θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν ακόμη και από τους σημερινούς «προοδευτικούς» του ΚΚΕ.
Αναντιρρήτως η απαγωγή των ομήρων υπήρξε το αποκορύφωμα της κομμουνιστικής ανανδρίας.Χιλιάδες άνθρωποι, νέοι, γέροι, γυναίκες, ακόμη και μικρά παιδιά, εσύροντο κατα φάλλαγγες απελπισμένοι έως θανάτου..Κατά την εξαντλητικήν πορείαν προχωρούσαν μέσα στα χιόνια και τις λάσπες, πολλοί αν όχι οι περισσότεροι ανυπόδητοι, άλλοι χωρίς χειμερινά ενδύματα που είχαν αφαιρεθεί απο τούς βασανιστές τους, πεινασμένοι και φοβισμένοι μέσα το διαπεραστικό δεκεμβριανό κρύο. Όπου σταματούσαν ο εξευτελισμός της ανθρωπίνης υποστάσεως τους περίμενε .Μεταξύ των ομήρων διακεκριμένοι καθηγητές και επίλεκτα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Η Κα Λέλα Μεταξά, σύζυγος του Εθνικού Κυβερνήτου, Ιωάννη Μεταξά, ο βιομήχανος Γ.Ησαίας, ο δικηγόρος Κορωναίος, οι καθηγηταί Κ.Παπαιωάννου (Φυσικομαθητικής) και Δ.Χονδρός (Φυσικός) του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο αρχιμουσικός της Λυρικής Λεωνίδας Ζώρας ο πρύτανις του ΕΜΠ Ι. Θεοφανοπούλος, ο εισαγγελεύς Κουτρουμπούσης, ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ευλόγιος Κουρίλας, ( που συνέγραψε το συγκλονιστικό πόνημα –μαρτυρία «Δεκεμβριανή Τραγωδία των Ομήρων») και αμέτρητοι άλλοι., που δεν γαλήνεψαν ποτέ. Παντοτινά αγνοούμενοι, σε αγνωστους τάφους.
Πλεον χαρακτηριστική είναι η περίπτωσις της πολυπληθεστέρας φάλαγγος των ομήρων πού απεκλήθη ειρωνικώς από τους Ελασίτας «6η φάλαγγα επίλεκτων προσωπικοτήτων» διότι απετελείτο απο καθηγητάς πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, πρώην στρατηγούς, διαννοουμένους και ανωτέρους υπαλλήλους κατά το πλείστον ηλικιωμένων και ασθενικών.Οι περισσότεροι με κατεστραμμένα υποδήματα ή ξυπόλυτοι, ράκη οικτρά ανθρωπίνης εμφανίσεως, πέρασαν την τρομερή χαράδρα της Κάζας (Κιθαιρών) με τα χιόνια, μαζί με άλλους που είχαν προηγηθή μέχρι τα απαίσια Κρόρα, κόμβο συγκεντρώσεως των νέων ομήρων, για να συνεχίζουν οι νέες ομάδες καθημερινώς προς Λειβαδιά. . Ανάμεσα των 13 προσωπικότητες οι Σπ.Τρικούπης πρώην πρόεδρος της Βουλής , Στέλιος Κορυζής πολιτικός μηχανικός αδελφός του πρώην Πρωθυπουργού, Ιωάννης Θεοφανόπουλος πρύτανις του ΕΜΠ, οι στρατηγοί Κατσιγιαννάκης και Ιλιάκης πρώην γενικός διοικητής Κρήτης, ο αεροπαγίτης Γ Κερασιώτης, ο διευθυντής φυλάκων Θ.Παπαευσταθίου, ο μεταλειολόγος Γ.Δημουλίτσας, ο προέδρος της κοινότητος Εκάλης Αποστολίδης, ο διευθυντής ταμείου Νομικών Σ.Σταυρόπουλος στρατηγός Κορτζάς, ο Ανδρούλης και ο Δ. Ρώτας οι οποίοι, όταν η φάλαγξ επλησίασε εις την Λειβαδιά και πλησίον της Αράχωβης, ωδηγήθησαν εις την θέσιν Άγιος Τρύφωνας απεγυμνώθησαν των ενδυμάτων των και εξετελέσθησαν δια τυφεκισμού.O μετέπειτα καθηγητής του ΕΜΠ Νικόλαος Θεοφανοπουλος, υιός του εκτελεσθέντος πρυτάνεως παρέστη στην εκταφή των πτωμάτων τα οποία ευρέθησαν απογυμνωμένα.
Επί του προκειμένου όμως υπάρχει και η έκθεσις Σερ Ουώλτερ Σιτρίν, της Επιτροπής Ερεύνης Εργατικών Ενώσεων, η οποία ήρχετο δήθεν δια να ενημερωθεί επί των ζητημάτων των Ελληνικών Εργατικών Ενώσεων. Αλλά δεν υπήρχεν αμφιβολία ότι θα ανεζήτει περιπτώσεις ολισθημάτων των Βρεταννών στην Ελλάδα. Αντί τούτων όμως ιδού τι επιβεβαίωσε (άρθρα 42, 43 της εκθέσεως): «42.Είχομεν δύο ευκαιρίας κατά την διάρκειαν της επισκεψέως μας να συναντηθώμεν με ομήρους , μόλις απελευθερωθέντας απο τον ΕΛΑΣ. Με την πρώτην ομάδα συνηντήθημεν εις τα Αθήνας. Η κατάστασις αυτών των ανθρώπων ήτο αξιοθρήνητος .Κανείς απο αυτούς δεν είχεν υποδήματα και ήσαν πολύ ελαφρά ενδεδυμένοι ή έφερον παλαιά ράκη ενδυμάτων.Όλοι διηγούντο φρικτάς ιστορίας κακομεταχειρίσεως της οποίας έτυχον απο τους φρουρούς του ΕΛΑΣ...
43. Εις την Λειβαδιάν είδομεν μίαν άλλην ομάδα ομήρων , οι οποίοι μόλις είχον έλθει απο τα βουνά. Απετελείτο από γέροντας , γυναίκας και κορίτσια.Η κατάστασις των ήτο ανυπολόγιστα τραγική. Υπεχρεώθησαν να βαδίσωσι απο τας Αθήνας εις τα βουνά 150 μίλια πεζοί, τελείως ανυπόδητοι επι των χιόνων και ενδεδυμένοι ελαφρά. Όσοι δεν ηδύνατο να βαδίσωσι τους κακομετεχειρίζοντο σκληρά και άλλους τους εξετέλουν καθ οδόν...Από όλους είχαν αφαιρέσει τα υποδήματα και τον βαρύ ρουχισμόν με μια σαδιστικήν διάθεσιν οι ελασίτες ... Αντελήφθημεν επιτοπίως ερευνώντες την αλήθειαν , οτι ο ΕΛΑΣ είχε διαπράξει σωρείαν εγκλημάτων»
Το προαφερθεν βιβλίο του Μητροπολίτου Ευλογίου Κουρίλα συνομήρου των επιλέκτων, που διεσώθη της ομηρίας δραπετεύων, εξεδόθη το 1945. Στον πρόλογο του γράφει μεταξύ άλλων τα εξής
«..Και μετά την κατατρόπωσιν αυτών και την γενικήν αποδοκιμασίαν δια τα φρικώδη εγκλήματα και των αγρίων σφαγών δεν αισχύνονται,...αλλά επιτίθενται εναντίον της αστικής τάξεως , εναντίον του καθεστωτος..Απεναντι τούτων τι κάμνει το αντίπαλον στρατόπεδον?...καθευδει υπό μανδραγόρα και πάντες μοιρολατρικώς οικτίρομε την κατάστασιν αλλά ουδέν πράττομεν.. Αλλά καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν. ..αναγκάζομαι ενταύθα να παρενείρω τινα αυτών... ινα αποδείξω πόσον ρευστός ειναι ο χαρακτήρ των Ελλήνων και πόση κατάπτωσις παρατηρείται εις εν τέταρτον μόνον του αιώνος , σύμπτωμα ουχί ευοίωνον δια το μέλλον της φυλής..»
Για την αντιγραφη
ΙΑΣΩΝ
Ριζοσπάστης 20/9/2008
« Όπλα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, μπαζούκας, όλμοι, ρουκέτες. Υλικά ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, που ανακαλύφθηκαν στο Γράμμο από συντρόφους που μετείχαν σε αποστολές για την ανακάλυψη στοιχείων, ντοκουμέντων, υλικών... Για να διατηρείται άσβεστη η μνήμη της κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα...»
Τί ΔΕΝ !! θα δούμε..
α) Εθνικοί Αγώνες 1910-1959 Σέργιος Γυαλίστρας
«Ο συμμοριτοπολεμος , εν συγκρισει προς τους αλλους απελευθερωτικους αγωνες μας, διέπεται από πλείστας ιδιομορφίας..Από απόψεως εκτελέσεως ήρξατο εκ μέρους ξενοκινήτων συμμοριτων εκδηλούμενος υπό την ειδεχθεστέραν μορφήν της ανθρωπίνης θηριωδίας, δια δολοφονιών, ατομικών ή ομαδικών, με τα απλούστερα φονικά μέσα, τα «κονσερβοκούτια» ..Διήλθε δια του σταδίου του κλεφτοπολέμου όστις διδασκεται εις τα πολεμικάς Ακαδημίας ,,,( Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον ΕΣΤΙΑΣ 1963, Σελίς 266)
β) Εφημερίς Εστία 26/02/2008
Η Τραγωδία των Ομήρων
Οι συνομιλίες της συνθηκολογήσεως των στασιαστών του Δεκεμβριανού κινήματος κατέληξαν στην συμφωνία της Βαρκιζης, όπως απεκλήθη, διότι έγιναν στη γνωστή βίλα του Π.Κανελοπουλου στο ομώνυμο παραθαλάσσιο προάστιο πριν 63 χρόνια, την 12ην Φεβρουαρίου 1945. Βεβαίως τα θέματα που κατ'εξοχήν επειγοντο να διευθετήσουν οι κομμουνιστές ήσαν οι όροι της αμνηστίας των ηγετών των και η εκ νέου συμμετοχή των στην κυβερνησι..Ο Θ.Παπακωνσταντίνου στο τεκμηριωμένο ιστορικό έργο του
«Η Ανατομία της Επαναστάσεως» εαυτών εξιστορεί τα εξής. «..Επήρε πολλά και έδωσε ελάχιστα το ΚΚΕ κατά την αναγκαστικήν εκείνην συναλλαγήν.Του εδόθησαν, υπό την αιγίδα της συμμάχου Μ.Βρεταννίας, όλα όσα εζήτησεν, πλην της γενικής αμνηστίας: Ελευθερία προπαγάνδας του κομμουνισμού, άρσις του στρατιωτικού νόμου, ατιμωρησία των ηγετών της επαναστάσεως (η οποία εχαρακτηρίσθη πολιτικόν αδίκημα)...Δεν χρειάζονται εικασίαι και αναλύσεις δια να αντιληφθή κανείς τι εσήμαινε δια το ΚΚΕ η συμφωνία της Βάρκιζας. Το διεκήρυξεν επανειλημμένως έκτοτε κατά τρόπον κυνικόν και είς όλους τους τόνους η κομμουνιστκή ηγεσία. ''Εκδήλωση σύμπτυξης και ανακατάταξης των δυνάμεων ' την χαρακτηρίζει εις την 12ην ολομέλειαν (1 Ιουλίου 1945) ο Ζαχαριάδης...Ακόμη ωμότερος το 1948-1949.''Για μας η συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε μία υποχώρηση που θα μας επέτρεπε να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας για να ξαπολήσουμε μια καινούργια επίθεση''….» (Σελίς 188,183) .Το αυτό επιβεβαιώνει στην Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, σελίς 98, ο Σπ. Β. Μαρκεζίνης. «.. Ούτε ο Αντιβασιλεύς ούτε η Κυβέρνηση, πλην του Σοφιανόπουλου, είχαν αντιληφθή τί συνέβη στην Βάρκιζα.Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν ενδιαφέρετο για μια πραγματική συνθήκη ειρήνης, αλλά για μια ανακωχή, που θα επέτρεπε την προετοιμασία του τρίτου γύρου..»
Όμως, το πρώτο θέμα που ετέθη εκ μέρους του Προέδρου της επιτροπής ( Ι.Σοφιανοπουλου) στην εισηγητική του ομιλία κατά την διάσκεψιν της Βαρκιζης, ήτο η απελευθέρωσις των ομήρων, που είχαν απαχθεί από τους αντάρτες του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ/ΕΑΜ κατόπιν της διαταγής που εξέδωσε η κεντρική επιτροπή του ΕΛΑΣ, ολίγον προ της αναχωρήσεως των κομμουνιστών εκ της περιμέτρου των Αθηνών. « Η απόδοσις των Ομήρων» λέγει ο Ι.Σοφιανόπουλος απευθυνόμενος προς τα μέλη της επιτροπής « τους οποίους κατά χιλιάδας συνέλαβε και απήγαγεν ο ΕΛΑΣ είναι ζήτημα τιμής διά την Κυβέρνησι και ανθρωπισμού δια τους στασιαστάς, οι οποίοι θα έπρεπε να είχον υπ'όψιν των, ότι αθώοι πολίται δεν είναι δυνατόν να απαγάγωνται ως αγέλη , πότε εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και πότε εις τα βουνά και εις τα χαράδρας μέσα εις μιαν κόλασιν πείνης ταλαιπωρίας κακουχιών βασάνων και θανατικών εκτελέσεων μολονότι εις ουδέν έπταισαν, εκτός εάν ως πταίσμα θεωρηθή ότι είχον αντίθετα πολιτικά φρονήματα προς τους στασιαστάς,...» Να ενθυμίσωμεν ότι ο Ι.Σοφιανόπουλος ήτο φιλοαριστερός πολιτικός ο οποίος το 1936 συμμετείχε στο Λαϊκό Μέτωπο του ΚΚΕ ενώ είχε διατελέσει διευθυντής του γραφείου τύπου του Ελευθερίου Βενιζέλου και συνεπώς οι λόγοι του δυσκόλως θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν ακόμη και από τους σημερινούς «προοδευτικούς» του ΚΚΕ.Αναντιρρήτως η απαγωγή των ομήρων υπήρξε το αποκορύφωμα της κομμουνιστικής ανανδρίας.Χιλιάδες άνθρωποι, νέοι, γέροι, γυναίκες, ακόμη και μικρά παιδιά, εσύροντο κατα φάλλαγγες απελπισμένοι έως θανάτου..Κατά την εξαντλητικήν πορείαν προχωρούσαν μέσα στα χιόνια και τις λάσπες, πολλοί αν όχι οι περισσότεροι ανυπόδητοι, άλλοι χωρίς χειμερινά ενδύματα που είχαν αφαιρεθεί απο τούς βασανιστές τους, πεινασμένοι και φοβισμένοι μέσα το διαπεραστικό δεκεμβριανό κρύο. Όπου σταματούσαν ο εξευτελισμός της ανθρωπίνης υποστάσεως τους περίμενε .Μεταξύ των ομήρων διακεκριμένοι καθηγητές και επίλεκτα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Η Κα Λέλα Μεταξά, σύζυγος του Εθνικού Κυβερνήτου, Ιωάννη Μεταξά, ο βιομήχανος Γ.Ησαίας, ο δικηγόρος Κορωναίος, οι καθηγηταί Κ.Παπαιωάννου (Φυσικομαθητικής) και Δ.Χονδρός (Φυσικός) του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο αρχιμουσικός της Λυρικής Λεωνίδας Ζώρας ο πρύτανις του ΕΜΠ Ι. Θεοφανοπούλος, ο εισαγγελεύς Κουτρουμπούσης, ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ευλόγιος Κουρίλας, ( που συνέγραψε το συγκλονιστικό πόνημα –μαρτυρία «Δεκεμβριανή Τραγωδία των Ομήρων») και αμέτρητοι άλλοι., που δεν γαλήνεψαν ποτέ. Παντοτινά αγνοούμενοι, σε αγνωστους τάφους.
Πλεον χαρακτηριστική είναι η περίπτωσις της πολυπληθεστέρας φάλαγγος των ομήρων πού απεκλήθη ειρωνικώς από τους Ελασίτας «6η φάλαγγα επίλεκτων προσωπικοτήτων» διότι απετελείτο απο καθηγητάς πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, πρώην στρατηγούς, διαννοουμένους και ανωτέρους υπαλλήλους κατά το πλείστον ηλικιωμένων και ασθενικών.Οι περισσότεροι με κατεστραμμένα υποδήματα ή ξυπόλυτοι, ράκη οικτρά ανθρωπίνης εμφανίσεως, πέρασαν την τρομερή χαράδρα της Κάζας (Κιθαιρών) με τα χιόνια, μαζί με άλλους που είχαν προηγηθή μέχρι τα απαίσια Κρόρα, κόμβο συγκεντρώσεως των νέων ομήρων, για να συνεχίζουν οι νέες ομάδες καθημερινώς προς Λειβαδιά. . Ανάμεσα των 13 προσωπικότητες οι Σπ.Τρικούπης πρώην πρόεδρος της Βουλής , Στέλιος Κορυζής πολιτικός μηχανικός αδελφός του πρώην Πρωθυπουργού, Ιωάννης Θεοφανόπουλος πρύτανις του ΕΜΠ, οι στρατηγοί Κατσιγιαννάκης και Ιλιάκης πρώην γενικός διοικητής Κρήτης, ο αεροπαγίτης Γ Κερασιώτης, ο διευθυντής φυλάκων Θ.Παπαευσταθίου, ο μεταλειολόγος Γ.Δημουλίτσας, ο προέδρος της κοινότητος Εκάλης Αποστολίδης, ο διευθυντής ταμείου Νομικών Σ.Σταυρόπουλος στρατηγός Κορτζάς, ο Ανδρούλης και ο Δ. Ρώτας οι οποίοι, όταν η φάλαγξ επλησίασε εις την Λειβαδιά και πλησίον της Αράχωβης, ωδηγήθησαν εις την θέσιν Άγιος Τρύφωνας απεγυμνώθησαν των ενδυμάτων των και εξετελέσθησαν δια τυφεκισμού.O μετέπειτα καθηγητής του ΕΜΠ Νικόλαος Θεοφανοπουλος, υιός του εκτελεσθέντος πρυτάνεως παρέστη στην εκταφή των πτωμάτων τα οποία ευρέθησαν απογυμνωμένα.Επί του προκειμένου όμως υπάρχει και η έκθεσις Σερ Ουώλτερ Σιτρίν, της Επιτροπής Ερεύνης Εργατικών Ενώσεων, η οποία ήρχετο δήθεν δια να ενημερωθεί επί των ζητημάτων των Ελληνικών Εργατικών Ενώσεων. Αλλά δεν υπήρχεν αμφιβολία ότι θα ανεζήτει περιπτώσεις ολισθημάτων των Βρεταννών στην Ελλάδα. Αντί τούτων όμως ιδού τι επιβεβαίωσε (άρθρα 42, 43 της εκθέσεως): «42.Είχομεν δύο ευκαιρίας κατά την διάρκειαν της επισκεψέως μας να συναντηθώμεν με ομήρους , μόλις απελευθερωθέντας απο τον ΕΛΑΣ. Με την πρώτην ομάδα συνηντήθημεν εις τα Αθήνας. Η κατάστασις αυτών των ανθρώπων ήτο αξιοθρήνητος .Κανείς απο αυτούς δεν είχεν υποδήματα και ήσαν πολύ ελαφρά ενδεδυμένοι ή έφερον παλαιά ράκη ενδυμάτων.Όλοι διηγούντο φρικτάς ιστορίας κακομεταχειρίσεως της οποίας έτυχον απο τους φρουρούς του ΕΛΑΣ...
43. Εις την Λειβαδιάν είδομεν μίαν άλλην ομάδα ομήρων , οι οποίοι μόλις είχον έλθει απο τα βουνά. Απετελείτο από γέροντας , γυναίκας και κορίτσια.Η κατάστασις των ήτο ανυπολόγιστα τραγική. Υπεχρεώθησαν να βαδίσωσι απο τας Αθήνας εις τα βουνά 150 μίλια πεζοί, τελείως ανυπόδητοι επι των χιόνων και ενδεδυμένοι ελαφρά. Όσοι δεν ηδύνατο να βαδίσωσι τους κακομετεχειρίζοντο σκληρά και άλλους τους εξετέλουν καθ οδόν...Από όλους είχαν αφαιρέσει τα υποδήματα και τον βαρύ ρουχισμόν με μια σαδιστικήν διάθεσιν οι ελασίτες ... Αντελήφθημεν επιτοπίως ερευνώντες την αλήθειαν , οτι ο ΕΛΑΣ είχε διαπράξει σωρείαν εγκλημάτων»
Το προαφερθεν βιβλίο του Μητροπολίτου Ευλογίου Κουρίλα συνομήρου των επιλέκτων, που διεσώθη της ομηρίας δραπετεύων, εξεδόθη το 1945. Στον πρόλογο του γράφει μεταξύ άλλων τα εξής«..Και μετά την κατατρόπωσιν αυτών και την γενικήν αποδοκιμασίαν δια τα φρικώδη εγκλήματα και των αγρίων σφαγών δεν αισχύνονται,...αλλά επιτίθενται εναντίον της αστικής τάξεως , εναντίον του καθεστωτος..Απεναντι τούτων τι κάμνει το αντίπαλον στρατόπεδον?...καθευδει υπό μανδραγόρα και πάντες μοιρολατρικώς οικτίρομε την κατάστασιν αλλά ουδέν πράττομεν.. Αλλά καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν. ..αναγκάζομαι ενταύθα να παρενείρω τινα αυτών... ινα αποδείξω πόσον ρευστός ειναι ο χαρακτήρ των Ελλήνων και πόση κατάπτωσις παρατηρείται εις εν τέταρτον μόνον του αιώνος , σύμπτωμα ουχί ευοίωνον δια το μέλλον της φυλής..»
Για την αντιγραφη
ΙΑΣΩΝ
Αναρτήσεις
Σταλινικοί και δεξιοί "εκλεκτοί" παρέα πολέμησαν με ταξικές ναπάλμ τους απλούς Έλληνες που ξεφτίλησαν Άξονα και Αγγλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις καταλάβει μίστερ Ιάσωνα ότι σπέρνοντας διχαστικό μίσος, όπως ακριβώς και οι φασίστες αριστεροί, θα μείνεις ολομόναχος ανθρωποδιώχτης;