ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΙΛΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ?

Ποια δημοκρατία;

ΓΡΑΦΕΙ Ο: "ΠΑΠΑ ΗΛΙΑΣ ΥΦΑΝΤΗΣ"

Παγκόσμια μέρα της Δημοκρατίας η 15η Σεπτεμβρίου. Και δόξα και καύχημα για μας τους Έλληνες η Δημοκρατία:
«Εδώ σ' αυτόν τον τόπο, συνηθίζουμε να λέμε, γεννήθηκε το άριστο των πολιτευμάτων». Και δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά και οι εκπρόσωποι όλων των-υποτίθεται- ευνομούμενων πολιτειών. Που το θαύμασαν και το αντέγραψαν δια μέσου των αιώνων. ΄Όμως….
Αναλογιστήκαμε σοβαρά, αν υπήρξε και λειτούργησε ποτέ και πουθενά η αληθινή δημοκρατία;
Γιατί η αθηναϊκή δημοκρατία, που θεωρείται υπόδειγμα και μοντέλο, σίγουρα δεν ήταν αληθινή. Ήταν βέβαια άμεση. Αλλά στηριζόταν σε μια μικρή μειοψηφία. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν δούλοι. Και στερούνταν συνακόλουθα προς τα πολιτικά και τα ανθρώπινά τους δικαιώματα.
Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τη ρωμαϊκή δημοκρατία. Αλλά και για όλες τις σημερινές-κατ' ευφημισμόν λεγόμενες- δημοκρατίες. Όπου η ολιγαρχία του κατεστημένου με φανερούς και-κυρίως-κρυφούς μηχανισμούς πλαστογραφεί τη θέληση των πολιτών και φαλκιδεύει τα δικαιώματά τους. Έτσι ώστε να προωθείται ο πλούτος των ολίγων και φτώχεια των πολλών. Κι όμως…
Η αληθινή δημοκρατία δεν είναι ουτοπία. Λειτούργησε για μια και μοναδική φορά-πρώτη και τελευταία μέχρι τώρα-για όλον τον κόσμο, στην πρώτη χριστιανική κοινότητα.
Οι πρώτοι χριστιανοί, διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων, «είχαν μια ψυχή και μια καρδιά. Και κανένας δεν έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά. Καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του…».
Δημιουργήθηκαν στην πρώτη χριστιανική κοινωνία κάποια προβλήματα. Και οι χριστιανοί αποτάθηκαν στους αποστόλους, για να δώσουν λύσεις.
Κάμετε τους είπαν, οι Απόστολοι, εκλογές. Εκλέξτε ανθρώπους, που να έχουν φόβο Θεού, καλή φήμη και να είναι γνώστες των προβλημάτων. Σε αντίθεση μ' ο, τι κάνουμε, συνήθως, εμείς. Που εκλέγουμε, συχνά, ανθρώπους αθεόφοβους και δικτυωμένους με ύποπτα συμφέροντα, που ούτε μπορούν ούτε θέλουν να λύσουν τα προβλήματά μας. Αλλά αντίθετα τα περιπλέκουν και τα επιδεινώνουν…
Να η αληθινή δημοκρατία. Να η κοινωνία που έχει ως υπέρτατη αξία της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Και όχι τα προκρούστεια νομικά κατασκευάσματα, που κατακρεουργούν τον άνθρωπο στο όνομα απάνθρωπων συμφερόντων.
Ποιοι όμως θα έστεργαν μια τέτοια αληθινή δημοκρατία; Όταν πρώτοι-πρώτοι οι εκκλησιαστικοί άρχοντες-οι δεσποτάδες-πολύ περισσότερο απ' τους κοσμικούς φοβούνται και τρέμουν όχι απλώς την αληθινή, αλλά και την στοιχειώδη έστω δημοκρατία!…
ΠΑΠΑ ΗΛΙΑΣ ΥΦΑΝΤΗΣ