Πλέον η σχιζοφρένεια δεν με ενοχλεί.

ΓΡΑΦΕΙ Ο : "ΕΛ-ΙΕΝ"

Δεν είναι ότι θεραπεύτηκα εγώ, ο κόσμος τρελάθηκε και ισορροπήσαμε.
Αυτό που συνεχίζει και με τρελαίνει όμως είναι ο στρουθοκαμηλισμός.
Όλα τα είδωλα γύρω μας καταρρέουν, οι θεσμοί απαξιώνονται, το σύστημα κράσαρε και το χάλι δεν κρύβεται άλλο.
Τώρα περισσότερο απο ποτέ, όλοι κάνουν τις τρελές. Μιλούσα με έναν φίλο κύπριο για το πόσο έχουν συνειδητοποιήσει τελικά οι ομοεθνείς ΜΑΣ ότι ουσιαστικά ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝΕ κατόπιν συμφωνίας. Λίγο πολύ μου είπε πως όλοι το ξέρουν, αλλα εφόσον ματσωθήκανε στη πορεία δεν τρέχει και τόσο πλέον. Του είπα πως καταντήσανε πουτανάκια.
Τότε ξύπνησε το αθάνατο πνεύμα μέσα του και τα πήρε λέγοντας μου πως καλύτερα έτσι παρα φτωχή μπανανία σαν εμάς.
Η γενιά του ξέχασε ήδη πως ήμασταν αδέρφια, τώρα είμαστε οι φτωχοί ξάδερφοι που κάποτε οι οικογένειες μας ζούσανε μαζί.
Αυτοί είναι πλέον μια κομψή αποικία, ΜΙΣΟ νησάκι στρουθοκαμήλων που ευημερούν με το κεφάλι χωμένο στην άμμο.
Νιώθει επίσης προστατευμένος απο τον καπιταλισμό, και τον δικαιολογώ καθώς έχουν φάει πιο πολύ προπαγάνδα απο εμάς.
Η αλήθεια είναι πως καταρρέουμε πρώτοι επειδή είμαστε πιο κοντά στο κέντρο, η ανάδραση ξεκινάει από εδώ.
Το νησί της Αφροδίτης λόγω θέσης είναι σαν την νύμφη ανάμεσα στους σατύρους.
Κινδυνεύουν αλλά δεν το καταλαβαίνουν γιατι πιάσανε καλά τα ξόρκια του Κίσσινγκερ.
Ο εθνικισμός είναι πατριωτισμός χωρίς κρίση και/ή λογική.
Αυτή είναι η αρχέγονη τακτική της δύσης, σε αποχαυνώνει και σε πείθει πως είσαι ανεξάρτητος σε βαθμό που είσαι από απλό βαρίδι έως επικίνδυνος για τους δίπλα σου.
Αυτοί που τραβάνε τα σκοινάκια σου, βέβαια, επωφελούνται καθώς έχουν τη πρόγνωση και τη γλιτώνουν συνήθως.
Τελικά όμως είναι σαν να παίζεις ζογκλερικά με φωτιές, δεν παίζει να μη καείς.
Θεωρώ ακριβή την αναλογία καρκινικών κυττάρων που πείθουν άλλα υγιή να μεταλλαχθούν, ούτε αυτά κατανοούν πως θα προκαλέσουν τα έσχατα.
Καλύτερα σχιζοφρενής λοιπόν, τελευταία κάνω και πολύ ποιοτικές συζητήσεις.
"ΕΛ-ΙΕΝ"