Η συνεισφορα του Διαδικτυακου βηματος ... Η αναστασις της Α-ληθειας

ΓΡΑΦΕΙ Ο "ΙΑΣΩΝ"

«Η καθαρή και απλή διαβεβαίωση απαλλαγμένη απο κάθε συλλογισμό και κάθε απόδειξη, συνιστά ένα σίγουρο μέσο για να εισδύση μια ιδέα μέσα στο πνεύμα των μαζών...Ο Ναπολέων έλεγε ότι δεν υπάρχει παρά μόνο μία σοβαρή μορφή ρητορικής.
Η επανάληψη.Το πράγμα που διαβεβαιώνεται, φθάνει με την επανάληψη να εγκατασταθεί μέσα στα πνεύματα, σε σημείο που γίνεται αποδεκτό, ως μία αποδεδειγμένη ''αλήθεια''..» .( '' Η ψυχολογία του όχλου'' σελίς 112, του Gustave Le Bon (1841-1931))

Μ' αυτόν τον πολύ απλό τρόπο ή χούντα του μικροφώνου και της εικόνας, τα παντοδύναμα και ανηλεή ΜΕΜ, κανιβαλίζουν-θυσιάζουν -παραμορφώνουν την είδησι και διαμορφώνουν μια άλλη εικονική πραγματικότητα, «διανθισμένη» με δηλητηριώδη καθοδηγητικά, παραπλανητικά σχόλια.Κάθε μέρα η ίδια παραπαιδεία προσφέρεται απο τα « μαντράσσα» των ΜΕΜ, που επαναλαμβάνουν και αναπαράγουν τις ίδιες απολιθωμένες δογματικές θέσεις και «θεμελιώδεις μύθους». Μια παραμορφωτική «διδαχή» που από την επανάληψη και την επιμελημένη σύγχυση, ταύτιση του γεγονότος–σχολίου, εμπεδώνεται σαν η αλήθεια και ταυτόχρονα παρουσιάζεται σαν θέληση και άποψη όλων μας.

Μερικοί θεμελιώδεις «μύθοι» που καθημερινώς εκπέμπουν τα καλοπληρωμένα ΜΕΜ, σε αγαστή συνεργασία της πληθώρας των παρα-δια-νοουμένων και υφιστάμεθα όλοι μας, χωρίς αντίλογο λόγω ανυπαρξίας ουσιαστικώς πνευματικής ηγετιδος τάξης?

Προοδευτικοί είναι οι αριστεροί. Κανείς νεο-μυθο-δημοσιογράφος δεν δίνει απάντηση στο ερώτημα, πως θα είμεθα σήμερα και τί πρόοδο θα είχε επιτύχει η χώρα μας οπουδήποτε, αν στον πόλεμο των ανταρτών του Μοσχαναθρεμμένου ΚΚΕ με σημαία το σφυροδρέπανο εναντίον του Ελληνικού στρατού με σημαία την Ελληνική, κέρδιζαν οι οπαδοί της Ρωσικής σοβιετίας και των Γκούλανγκς. Ούτε βεβαίως συζήτηση να γίνεται, για ποιό «δημοκρατικό» λόγο θα έπρεπε, το 5-10% των Ελλήνων του ΚΚΕ, άν ησαν ποτέ έστω και τόσο, με τα όπλα και την βία, τους φόνους και το παιδομάζωμα, να κυβερνήση το υπόλοιπο 90% των Ελλήνων.

Αντίσταση έκαναν οι «μπαρουτοκαπνισμένοι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ» που αιματοκύλισαν την Ελλάδα και της στέρησαν την δυνατότητα να δικαιώση τον αλύτρωτο Ελληνισμό της Β. Ηπείρου, όταν οι νικητές- σύμμαχοι μοίραζαν τον κόσμο. Ούτε βεβαίως έχουν την ειλικρίνεια τα ΜΕΜ , όπως άλλωστε και τα ψευδεπίγραφα με τον τίτλο «Ιστορία» μαθητικά βιβλία της Γ' Λυκείου, να αποκαλύψουν το φρικιαστικό γεγονός των αμέτρητων θυμάτων της κομμουνιστικής θηριωδίας τις μαύρες μέρες που συνεχίσθησαν με την απελευθέρωση από τις ορδές των διεστραμμένων ανταρτών που γέμισαν τις πηγάδες με αθώους «ταξικούς» εχθρούς κάθε ηλικίας και τάξεως. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, πρώτος μεταπολεμικός Πρωθυπουργός, ο επικαλούμενος και γέρος της Δημοκρατίας , που τον θυμούνται οι «προοδευτικοί» μας μονον οταν τους βολεύει, σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» την εποχή εκείνη, δηλώνει «.. Πρέπει κάποτε να μάθωμεν ακριβώς και ημείς και η συμμαχική κοινή γνώμη και η ιστορία, πόσους Γερμανούς και πόσους Ελληνας έχει φονεύσει ο ΕΛΑΣ».

Υπαίτιοι, για όλα τα δεινά του κόσμου είναι οι Αμερικάνοι. Ακόμη ίσως και για την τριχόπτωση. Κανείς δημοσιογράφος δεν έχει την τόλμη να υπενθυμίσει, πόσοι Αμερικανοί στρατιώτες πολέμησαν και πέθαναν στην Ευρώπη κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και ότι σήμερα θα μιλούσαμε σίγουρα γερμανικά αντι της αγγλικής, (για ρωσικά ούτε να το συζητάμε) αν ο πακτωλός των πόρων της Αμερικής δεν βοηθούσε τις ουσιαστικώς ηττημένες και κατακτημένες Ευρωπαικές χώρες από την πειθαρχημένη γερμανική μηχανή. Χωρίς βεβαίως να μειώσουμε την συμμετοχή του ερυθρού στρατού, που στην ουσία όμως δεν απελευθέρωσε, αλλά κυριολεκτικώς κατέκτησε βάσει των σχεδίων του αιμοσταγούς «πατερούλη» Στάλιν, την ανατολική ευρώπη και παρέμεινε δυνάστης έως την πτώσι του κομμουνιστικού καθεστώτος και την αυτο-κατάλυσι της Σοβιετικής τυραννίας επί Γκορμπατσώφ.

Στην Ελλάδα, με πρώτο βιολί τα ΜΕΜ, όλοι και αν δεν είμεθα, φαίνεται ότι είμεθα, φιλικά διακείμενοι προς τον Σαντάμ, τους ταλιμπάν, τον Mπιν Λάντεν και εν γένει κάθε τρομοκράτη η κομμουνιστή δικτάτορα.Ετσι ο ο στυγνός μαρξιστής δικτάτωρ Φιντελ Κάστρο, με νονό τα ΜΕΜ ανηγορεύθη σε «ηγέτη» της Κούβας. Ενω την ίδια στιγμή εκλεγμένοι πολιτικοί, παρουσιάζονται ως αρνητές της Δημοκρατίας «στολίζονται» με τον αγγυλωτό σταυρό και διαπομπεύονται, διότι δεν είναι φίλα προκείμενοι στα εντόπια και μη μαρξιστο-κομμουνιστικά κόμματα.

Οι ημεδαποί τρομοκράτες και αναρχικοί, είναι «πολιτικοί επαναστάτες» εναντίον του «διεφθαρμένου και αδίκου συστήματος» , σύγχρονοι «ευγενικοί Ρομπέν των δασών», με τα «χαιδευτικά» ρόπαλά των.Τα εγκλήματα των, η βία, η εγγενής κακότης και η αρρωστημένη σκέψις τους, όπως αφειδώς τα ΜΕΜ την παρέχουν σε κάθε ευκαιρία, παρουσιάζονται ως ηρωικές εξαγνιστικές πράξεις απονομής ιδιοτύπου δικαίου με την πειθώ των δολοφονικών όπλων.Η Αστυνομία? «Βάρβαρη και αδιάφορη, ανίκανη» συλλήβδην.Αν μεν δράσει, Τα ΜΕΜ ωρύονται, γιατί να δράσει, ως έδρασε. Και άν δε δεν δράσει ( διότι τα ΜΕΜ επιτρέπουν μόνο να «αυτοκτονεί» τα μέλη της) γιατί να μήν δράσει.

Ρατσισμός για τους «προοδευτικούς» διαμορφωτές της κοινής γνώμης θεωρείται η αυθόρμητη αντίδραση (το αξιοθαύμαστο του γονιδίου και η είδησις εγκειται μάλλον στο πως τούτο συμβαίνει ακόμα) της κοινωνίας μαθητών και γονέων να μη αποδέχονται αδιαμαρτύρητα σημαιοφόρο μη Ελληνα, έστω και Αλβανό, ενώ την ίδια στιγμή τα ίδια αυτά «προοδευτικά και δημοκρατικά» ΜΕΜ τηρούν σιγήν ιχθύος και ποιούν την νήσσαν για τις διώξεις του Ελληνικού στοιχείου στην Β. Ηπειρο, ως κι εάν ανθρώπινα δικαιώματα έχουν μόνον οι εδώ προσωρινοί μετανάστες και όχι η προαιώνιος Ελληνική μειονότης στην Αλβανία. Το πρόβλημά ομως των ΜΕΜ είναι, μη τυχόν και ο Ελληνας διατηρήση την Εθνική Υπερηφάνεια, ζητώτας το αυτοτονόητο, να φέρει ο ίδιος την Σημαία στις Εθνικές Εορτές. ( Ιδετε συνομωσια σιωπης για την Ελληνιδα Διδασκαλισσα Χαρα Νικολοπουλου, ή για την διμιουργια κομματων μεταναστων!!!)

Ρατσισμός επίσης για τα ΜΕΜ είναι, η θεώρηση ότι, η ομοφυλοφυλία είναι βιασμός της φύσης και αρρωστημένη κατάσταση, που ο παθών είναι αξιολύπητος και χρήζει μάλλον θεραπείας, παρά της διαφημίσεως που πλουσιοπάροχα τυγχάνει σήμερα.Διότι δεν υπάρχει ούτε πρωινή ούτε απογευματινή εκπομπή που να μην διαθέτει και ένα τέτοιον περήφανον και χαριτωμένον που ντε και καλά θέλει να μας πείση προκλητικά, ότι έχει χάσει τουλάχιστον την τσίπα του. ( θα έλεγαν οι χωρικοί μας) Εμείς όμως όλοι μας πρέπει να δεχθούμε αδιαμαρτύρητα το αφύσικο και ανώμαλο του κιναιδισμού και σοδομισμού σαν φυσικό. ( Προσφατες δηλωσεις του Σπανουδακη πως επιτυγανει καποιος στην ελλαδα, Παλαιοτερς του Χατζηδακη, "στην Ελλαδα για να επιτυχης πρεπει να εισαι ή που.(σ)της ή κομμουνιστης, και εγω δεν υπηρξα ποτε κομμουνιστης"!!!!)

Στην Ελλάδα, ο μικρός και συρικνούμενος επιχειρηματικός κόσμος, όσος επεβίωσε με τα χίλια ζόρια μετά την λαίλαπα της πράσινης επιδρομής των επαγγελματιών τρωκτικών του σοσιαλιστικού κινήματος, που ακολούθησε την ερασιτεχνική σοσιαλ-μανή πολιτεία του Κ. Καραμανλή του Α΄ και εξακολουθεί να τρέφει αρκετές χιλιάδες Ελλήνων, τελεί υπο απηνή διωγμόν. Τα «κυρήγματα» των ΜΕΜ στη συγκεκριμένη περίπτωση, συνεισφέρουν καθημερινώς και συντηρούν την εικόνα του εκμεταλλευτή επιχειρηματία που αδικεί τους εργαζομένους, δεν πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές, εξαπατά την εφορία και καταληστεύει το κράτος.

Αντιθέτως στην περίπτωση του Δημοσίου τομέως τα ΜΕΜ συνηγορούν για την διατήρηση της μονιμότητος των βασανιστών μας δημοσίων υπαλλήλων, καλοθρεμμένων, πολλές φορές ( αν οχι τις περισσοτερες) κομματικών εγκαθέκτων ή θέσεων εργασίας, που εξυπηρετούν πρακτικώς μόνο αυτούς που τις κατέχουν και βεβαίως κατηγορούν, συκοφαντούν, εκχυδαίζουν κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεως του ωκεάνιου δημοσίου, στις ΔΕΚΟ την Ο.Α και όπου αλλού η κοινή λογική, το δίκαιο και η πολύπαθος εμπειρία των πολιτών απαιτούν.Τελευταίως τα ΜΕΜ παρα λίγο να μας πείσουν, οτι ή αύξηση των ωρών εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ως εξηπηρετούσα τον μοναδικό λογον υπάρξεως οιασδήποτε αγοράς, τον καταναλωτή, ητο βαρύτατο «αμάρτημα» εις βάρος της εργατικής τάξεως και του ταξικού αγώνα. Ελεος!

Στην Ελλάδα των ΜΕΜ, τα συνδικάτα έχουν το δικαίωμα κυριολεκτικώς για ψύλλου πήδημα να εξαγγέλλουν εκβιαστική απεργία και όλοι να συμμετέχουν υποχρεωτικώς.. Αυτό σημαίνει «δημοκρατικός συνδικαλισμός ». Η δια της βίας συμμετοχή στην εκάστοτε κομματική απεργία, που εξαγγέλλεται από τους μονίμους υπαλλήλους των κομμάτων συνδικαλιστές, άνευ αποχρώντος λόγου μόνο για να αυτοεπιβεβαιωθούν στο κομματικώς γίγνεσθαι και να ταλαιπωρήσουν τον ιδιωτικό τομέα που συντηρεί το τεράστιο κομματικό κράτος κληρονομιά και άχθος αρούρης της διακυβερνήσεως των προηγουμένων δεκαετιών. Ενα κράτος υδροκέφαλο και απρόσωπο.Ανεύθυνο και απάνθρωπο.Καταβόθρα και της τελευταίας ικμάδος του φορολογουμένου ιδιώτη, που προσπαθεί στο τελευταίο κομμουνιστικό κράτος- οπερέτα, της Ευρώπης, να επιβιώση

Τα ΜΕΜ διαφημίζουν και παρουσιάζουν τις κομματικές αυτές εκβιαστικές απεργίες των όλίγων εκατοντάδων υπαλλήλων των κομμάτων, ως «σύννομες διεκδικήσεις και αγώνα των εργαζομένων που περιφρουρούν τα κεκτημένα δικαιώματα» και αλλοίμονο στους διαφωνούντες.Οι απεργοί, στον «Μεσαίωνα» των ΜΕΜ έχουν κατα μιά ανεξήγητη σύμπτωση πάντα δίκιο. Την ίδια ώρα κλείνουν τα μάτια και βουλώνουν τα αυτιά τους στην ταλαιπωρία, που υφίστανται οι «μέλισσες» για να θρέψουν τους «κηφήνες». Διότι ενώ ο ιδιωτικός τομέας δεν απεργεί αλλά συντηρεί με την εργασία του τους βασανιστές του, εφιαλτικώς βασανίζεται για να μεταβή στη εργασία του χωρίς τραίνα , χωρίς λεωφορεία και με δρόμους κλεισμένους από τους λίγους αυτούς αργόσχολους συνδικαλιστές της οκνηρίας και της αμπελοφιλοσοφίας, στην ασφάλεια της μονιμότητος που έχουν επιτύχει, πάντοτε εν ονόματι της Δημοκρατίας, που έγινε για να πληρώνει τις αργομισθίες τους.

Ουτε βεβαίως κατά τους «ιστορικούς» των ΜΕΜ, ελέχθη το ιστορικό ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940, από τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά στις 3 τα ξημερώματα. Για τους στρατευμένους εκφωνητές της παραπληροφόρησης και συνειδητούς παρα-μορφωτές της κοινής γνώμης, το ΟΧΙ, το είπε ο Ελληνικός Λαός.Ενώ είναι κοινώς αποδεκτό, ότι ή εκοιμάτο δικαίως ή διασκέδαζε εν ευθυμία, εκείνη την μεγαλειώδη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας που ο ιταλός Πρέσβυς Γράτσι ξυπνούσε τον Μεταξά για να λάβη την Ιστορική απάντηση.

Στη σημερινή Ελλάδα, του 21ου αιώνα, της παγκοσμιοποιήσεως και της πληροφορικής, του διαδικτύου και της γνώσεως, ο Εθνικός διάλογος για την παιδεία στραγγαλίζεται. Συντηρείται η αμάθεια. Η σοσιαλιστική ισότητα στην εξαθλίωση, η δημοκρατία της ήσσονος προσπαθείας, ο στρουθοκαμηλισμός και η απάρνηση της προόδου και της αμίλλης. Τα ΜΕΜ εχουν πάντα την μία και σωστή άποψη, για την «συνταγματικώς κατοχυρωμένη δημοσία εκπαίδευση», που προσπαθούν να πείσουν όλους μας, ότι «σώνει και καλά» είναι και δική μας, του «λαού» των. Ύπονομεύουν κάθε προσπάθεια για συζήτηση περι ελεύθερης ιδιωτικής παιδείας και λειτουργίας ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που χιλιάδες Ελληνες Φοιτητές σπουδάζουν δαπανηρώς σε ξένα πανεπιστήμια του Εξωτερικού ενώ η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία θέση της ουράς της γνώσεως και της έρευνας. Τα ΜΕΜ συμπράττουν με τους πολιτικούς πατρώνες τους αλλά και με το καθηγητικό κατεστημένο της σημερινής α-παιδείας και α-γνωσίας και υπερασπίζονται μετα πάθους την δημοσία εκπαίδευση στην Ελλάδα, φοβούμενοι το ξεστράβωμα των νεοελλήνων από την παλιομοδίτικη τσίμπλα του σοσιαλι-μαρξισμού και την πρόοδο που σημαίνει η απόκτηση ουσιαστικής αδογμάτιστης παιδείας, προυπόθεσις αναπτύξεως της ελευθερίας και της Δημοκρατίας, που αλοίμονο δεν έχουμε .

Η καταστροφή λοιπόν, που τα ΜΕΜ ( Μεσα Ενημερωσεως Μαζων) επέφεραν στο Ελλαδικό κράτος τα τελευταία χρόνια με την αποχαλίνωση της δημαγωγίας και την εκμαύλιση των πάντων, δεν έχει προηγούμενο..Η κοινωνία μας είναι στο στάδιο πλήρους ναρκώσεως της, λίγο πριν από την εγχείρηση λοβοτομής του Ελλαδικού Ελληνισμού.Διότι αυτή η κοινωνία με αυτά τα ΜΕΜ, φαίνεται, οτι έχει πάψει να σκέπτεται. Συνεπώς και να υπάρχη, ως σύνολο ατόμων με συνειδητοποιημένη ατομική προσωπικότητα και απόψεις ξεχωριστές, εκείνη του κάθε ατόμου—προσωπικότητας. Υπάρχει, λειτουργεί, βιώνει σαν μάζα, χειραγωγούμενη και καθοδηγούμενη τεχνηέντως με την διαβεβαίωση χωρίς απόδειξη, την επανάληψη χωρίς διάψευση και την μετάδοση χωρίς αντίλογο της μιάς και μόνον απόψεως.Των θεμελιωδών ψευδών των ΜΕΜ.Της, εκ κατασκευής, αποκαλουμένης «κοινής» , της μαζικώς συντεταγμένης συμπεριφοράς, που υπαγορεύουν και καθοδηγούν τα ΜΕΜ ανεπιστρεπτί στον «Μεσαίωνα».
ΙΑΣΩΝ