31 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Οι δεκαετίες που ακολούθησαν την Μεταπολίτευση, στιγματίσθηκαν από την λυσσαλέα προσπάθεια των «διανοουμένων» της Αριστεράς να επιβάλουν την πνευματική δικτατορία τους σε κάθε τομέα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής.

ΓΡΑΦΕΙ Ο: "ΦΙΛΕΛΛΗΝ"

Χωρίς να συναντήσουν κανένα εμπόδιο από εκείνους που θα έπρεπε να ορθώσουν γενναία το ανάστημα απέναντί τους, οι αυτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί» δεν άφησαν ζωτικό χώρο σε κανέναν από τους αντιπάλους τους να αρθρώσουν λόγο.

Η ένοχη «Δεξιά» του αυταρχικού Καραμανλισμού παρέδωσε την Παιδεία και τον Πολιτισμό, βορά στα μαρξιστικά τσακάλια, τα οποία πλέον επιχείρησαν να ελέγξουν την παραγωγή ιδεών σε εθνικό επίπεδο.

Από τα πρώτα χρόνια της ολετήριας Μεταπολιτεύσεως, οι κόκκινες ορδές των μουσάτων με τα αμπέχονα και το κουλτουριάρικο ύφος, επέβαλαν μία στυγνή δικτατορία στον χώρο των γραμμάτων, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να ποδηγετήσουν τις ιδεολογικοπολιτικές εξελίξεις στη χώρα.

Από την καταστροφική επέλαση της πασοκικής λαίλαπας της δεκαετίας του '80, μέχρι τα «πειθήνια» 45άρια της «17 Νοέμβρη», από τους μαρξιστές καθηγητάδες με την κούφια ρητορεία τους, μέχρι τις ακροαριστερές συμμορίες των παρακρατικών απλύτων των Εξαρχείων (οι οποίες μέχρι σήμερα ζουν και βασιλεύουν), η Αριστερά, σε όλες τις διακλαδώσεις και εκδοχές της, πέταξε το προσωπείο της «ανεκτικής», «ψύχραιμης», «ανθρωπιστικής», «ανοικτόμυαλης», «δημο κρατικής» κ.ο.κ. παράταξης, που «διαλέγεται», «φέρεται έντιμα», «σέβεται τον αντίλογο» κ.λπ. και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική ήταν, είναι και θα είναι πάντα.

Σιωπηλοί μάρτυρες αυτής της ασφυκτικής καταστάσεως, παρίστανται μέχρι σήμερα οι λεγόμενοι «εθνικόφρονες», που έφθασαν στο σημείο, όχι απλώς να απολογούνται στον κάθε θαυμαστή του Στάλιν, του Φλωράκη και του Βελουχιώτη, αλλά να μιλούν εκστασιασμένοι για την «ένδοξη ιστορία» του ΚΚΕ ή να καταθέτουν στεφάνια στα μνημεία της Αριστεράς και να αναφέρονται με θαυμασμό στους «πατριωτικούς αγώνες» του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ ή του «Δημοκρατικού Στρατού» (δηλ. των εγκληματικών κομμουνιστικών συμμοριών που αιματοκύλισαν επί 5 χρόνια την Πατρίδα μας για να αποκόψουν τμήματα της εθνικής επικρατείας και να τα παραδώσουν στον σλαβικό επεκτατισμό!).
Όλοι αυτοί οι «κύριοι» που σε κάθε ευκαιρία γλύφουν την Αριστερά, όντες στεγασμένοι στην «φιλελεύθερη παράταξη» της ΝΔ, δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία απολύτως αντίρρηση να συνομιλούν με τα θρασίμια του πεθαμένου μπολσεβικισμού. Απεναντίας, τραβάνε μεγάλο ζόρι με τους Εθνικιστές, τους οποίους πρώτοι εκείνοι συκοφαντούν. Είναι οι ίδιοι που με θράσος παρευρίσκονται στα αντικομμουνιστικά μνημόσυνα του Μελιγαλά ή του Βίτσι-Γράμμου (προς άγραν ψήφων), ενώ ταυτοχρόνως κατηγορούν τους Εθνικιστές ότι «αμαυρώνουν» τις «θρησκευτικές τελετές» κ.ο.κ.

Δηλαδή και γονυκλισίες στο σφυροδρέπανο και «τιμή» στα θύματα των Φλωράκηδων Ωραία λογική!Αποτελεί ιστορικό παράδοξο, πρωτοφανές στα παγκόσμια δεδομένα, η Ιστορία στον τόπο αυτό να μην έχει γραφεί από τους νικητές, αλλά από τους ηττημένους! Φθάσαμε στο σημείο, στη συνείδηση πολλών νέων ανθρώπων, ιστορικές φυσιογνωμίες όπως ο Μεταξάς, ο Γρίβας και ο Πλαστήρας να αντιμετωπίζονται περιφρονητικά ως «αντικοινοβουλευτικοί», ενώ οι Βελουχιώτης, Σαράφης, Ιωαννίδης, ως εξόχως δημοκρατικοί!

Εκεί έφθασε η ιστορική παραποίηση!

Όχι αδίκως, διερωτάται κανείς αν είμαστε η τελευταία κομμουνιστική χώρα του κόσμου Κι αυτό, διότι είμαστε η μόνη χώρα σε ολόκληρη την υφήλιο, που, παρότι εφαρμόζεται μια σκληρή καπιταλιστική διακυβέρνηση, το να είσαι κομμουνιστής, αναρχικός ή γενικά «προοδευτικός», σε καθιστά πολίτη πρώτης κατηγορίας!

Πρέπει όμως να αντιληφθούμε ότι, για την κατάσταση αυτή, ο λεγόμενος «εθνικός χώρος» δεν είναι άμοιρος ευθυνών! Αναλώμενος επί δεκαετίες σε μία στείρα παρελθοντολογία και μία κούφια συνθηματολογία περί συμμοριτοπολέμου ή περί αποφυλακίσεως των Απριλιανών, αμέλησε συστηματικά να αντιμετωπίσει την διεθνιστική Αριστερά με σύγχρονο πολιτικό λόγο και ορθώς τεκμηριωμένα επιχειρήματα.
Αποτέλεσμα; Τα περιτρίμματα του μαρξισμού, παρότι εκλογικά δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το ένα δέκατο του λαού, να κυριαρχούν πλήρως στα ΜΜΕ και στην Παιδεία, μεταφέροντας σε κάθε ευκαιρία την αντεθνική τους εμπάθεια στις δημοκρατικές μάζες.

"ΦΙΛΕΛΛΗΝ"