Πέρα από τον πόνο και την οργή για τους αδικοχαμένους στα Τέμπη, χρειαζόμαστε περισυλλογή και αναστοχασμό. Οφείλουμε ένα βουβό κοίταγμα στον καθρέφτη για να δούμε όλα αυτά που αρνιόμασταν να δούμε. Για να δούμε όλα αυτά που συμβαίνουν στη δημόσια σφαίρα. Όχι για τα κουτσομπολιά, που τα κανάλια τα έχουν βαφτίσει «πολιτικές εξελίξεις», όχι για την προπαγάνδα, όχι για το τι είπε ο κάθε Άδωνις στο γυαλί, αλλά...για την ουσία των πραγμάτων. Για τις χρόνιες παθογένειες που αφορούν και επηρεάζουν την καθημερινότητα μας. Ναι αυτές τις παθογένειες που απέχουν έτη φωτός από την εικόνα που μας παρουσιάζουν οι κυβερνώντες και τα ελεγχόμενα από αυτούς Μέσα.
Αυτό το συλλογικό μας ταρακούνημα, αυτό το σοκ που μας προκάλεσε αυτή η προαναγγελθείσα τραγωδία, αυτό το κοίταγμα στον συλλογικό μας καθρέφτη της δημόσιας ζωής, πρέπει να λειτουργήσει καταλυτικά ώστε ο τόπος να αλλάξει σελίδα. Πρέπει η οργή να μετουσιωθεί σε διεκδίκηση του αυτονόητου και το μαχαίρι να φτάσει πράγματι στο κόκκαλο. Δεν πρέπει η λήθη, καθώς εύλογα η ζωή συνεχίζεται, να αφήσει τους πραγματικούς υπεύθυνους των κατ΄ εξακολούθηση εγκλημάτων να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.