Αισθάνομαι την υποχρέωση να
«τραβήξω» συμβολικά τα αυτιά των Πολιτικών μας ανδρών και γυναικών και μαζί των
γνωστών και λιγότερο γνωστών δημοσιογράφων και ων καναλαρχών των ΜΜΕ καθώς τους
βλέπω να διαπληκτίζονται, να αντιδικούν, να επιχειρηματολογούν και να μετρούν
ποσοστα «ενοχικών» ελλείψεων, παραλείψεων και καθυστερήσεων για το πολύνεκρο δυστύχημα
στα Τέμπη... Από τα χαράματα της 1ης Μαρτίου
μέχρι αυτή τη στιγμή, καθώς ολάκερη η Ελλάδα βιώνει αυτές τις δραματικές και
ανυπόφορα οδυνηρές ώρες και ημέρες για 57 οικογένειες που θρηνούν νεκρούς και
για όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες που συμμετέχουνοι στον πόνο τους ΔΕΝ
σταμάτησαν να βγαίνουν στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα οι Πολιτικοί μας και να
λειτουργούν ως αναλυτές, εισαγγελείς και δικαστές εκφραζοντας τις προσωπικές
τους εκτιμήσεις οι δημοσιογράφοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης...»
Με το τραίνο αυτό είχα κατεβεί
στην Αθήνα λίγες μέρες πριν συμβεί το κακό...
ΚΑΜΙΑ Κτβέρνηση τα τελευταία 20 χρόνια ΔΕΝ
μας είχε πει ότι ταξιδεύουμε «στα τυφλά» και καθόμαστε στις θέσεις των βαγονιών
άνετοι ως θύματα ενός θανατηφόρου ατυχήματος που «περιμένει να συμβεί»
ΔΕΝ προτείνω την απόκρυψη γεγονότων και τον σκόπιμυ αποκλεισμό
ειδήσεων.
Αλλά ΔΕΝ αντέχω άλλο την «εργαλειοποίηση»
της θανατηφόρου σύγκρουσης των 2 Συρμών από τα ΜΜΕ που είχαν πλέο»ν εξαντλήσει
τα θέματα «βιασμού» μιας 12χρονης και των «περίεργων» θανάτων τριών μικρών
παιδιών...
Καθώς οι οικογένειες θάβουν τις
σωρούς ή τις στάχτες των παιδιών τους επιτέλους σταματείστε κυρίες και κύριοι Πολιτικοί
τις κοκορομαχίες επιμερισμού ποσοστών ευθύνης και εσείς Δημοσιογράφοι την
«ανθρωποφαγία»...
Κλείνω επισημαίνοντας: «Αιδώς
Αργείοι...»
Αναρτήσεις
Τι ''αιδώς Αργείοι'' και λοιπά τσιτάτα των σοφών προγόνων μας αναπαράγετε κύριε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την στιγμή που βαπτίζετε -γραπτώς μάλιστα- την ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ που στοίχισε το θάνατο 100+(και όχι μόνον 57) ΝΕΩΝ συνανθρώπων μας ως ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ,χάνετε την οποιαδήποτε έξωθι καλή μαρτυρία.
Ο καθωσπρεπισμός και η'' political correctness'' μας μάρανε σ'αυτό το αίσχιστο χαμαιτυπείο-οίκο ανοχής, που αποκαλούμε χώρα...