ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ

 Ο Ευγένιος Ντελακρουά ζωγραφίζει το ποίημα του Λόρδου Μπάιρον : ο Γκιαούρ μονομαχεί και εκδικείται τον Τούρκο Χασσάν για τον φόνο της αγαπημένης του....

. . .O Lord Byron γράφει το ποίημα του, The Giaour, και δημοσιεύεται στα Γαλλικά το 1824, σε παγκόσμια φήμη, καθώς τον ίδιο χρόνο ο ποιητής πεθαίνει στο Μεσολόγγι, αγωνιζόμενος για την Ελευθερία των Ελλήνων.

O μεγάλος Φιλέλληνας ζωγράφος Eugene Delacroix, ολοκληρώνει αυτόν τον πίνακα του το 1826, με στόχο να τον παρουσιάσει σε μεγάλη έκθεση στο Παρίσι, ως αφιέρωση στον «Ελληνικό Σκοπό».

Ο Γκιαούρ που νικάει τον Τούρκο, και του παίρνει το σπαθί του και το άλογό του, γίνεται μορφή έμβλημα του Φιλελληνικού Κινήματος.

(Σήμερα ο πίνακας βρίσκεται σε μουσείο του Σικάγο των Η.Π.Α.)

Πίσω από αυτά, υπάρχει μια αληθινή Ιστορία :

Ο Έλλην αγωνιστής Αγγελής Έγγελης, πολέμησε στο Καματερό κατά του Ομέρ Βρυώνη, στην πολιορκία των Αθηνών, και σε μάχη με τον ίδιο, τον έριξε από το άλογο και του απέσπασε το περιβόητο Βυζαντινό σπαθί του και το άλογό του, καθώς εκείνος διέφευγε τρέχοντας ηττημένος.

Η οικογένεια του ήρωα Εγγελή πρόσφερε το φημισμένο σπαθί στον Οδυσσέα Ανδρούτσο, κι εκείνος το δώρισε στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, κατά την επίσκεψή του στον Νικηταρά στο Ναύπλιο, το 1822. Κι απο εκείνη την στιγμή, ήταν το σπαθί του Κολοκοτρώνη.

Μετά το επεισόδιο αυτό, ο δειλός Ομέρ Βρυώνης (το κάθαρμα που σούβλισε τον αιχμάλωτο Αθανάσιο Διάκο), στις μάχες που ακολούθησαν παρέμενε πλέον πάντα στα μετώπισθεν.

Σήμερα το σπαθί αυτό βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο των Αθηνών.

(Όπως, επίσης, και το ξίφος του Λόρδου Μπάιρον)

Ο Αγγελής Έγγελης «...έπεσεν πρώτος κατά την αξιομνημόνευτον Έφοδον, εις την Τρίτην Πύλην της Ακροπόλεως, και επί καιρό έκειτο έμπροσθεν αυτής, αδυνάτου όντως να αρθεί εν μέσου των μαχών το ανδρείον εκείνον λείψανον, ούτε από τους Έλληνας ούτε από τον εχθρό που επροσπάθη να το αποσπάσει από των συντρόφων του... Αλλά, τέλος υπερίσχυσαν οι Έλληνες να τον παραλάβωσιν και να τον κηδεύσουν εντίμως καθώς έπρεπε εις γενναιότατον άνδραν...»

(Ιωάννης Σαντοριναίος, δήμαρχος Αθηναίων, Απομνημονεύματα)

Κι έτσι είχαμε μια σκηνή να επαναλαμβάνεται από την μακρά αρχαιότητα, από τις σελίδες της Ιλιάδος του Ομήρου.

Είναι η Αιωνιότητα που κραυγάζει: Τιμή στους Ήρωες για την Ελευθερία της Ελλάδος και των Ελλήνων, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Κι εμείς σηκώνουμε ένα ποτήρι στην μνήμη των καλλιτεχνών, του Λόρδου Μπάιρον και του Ευγενίου Ντελακρουά, με ευγνωμοσύνη προς τιμήν των απανταχού Φιλελλήνων.

Pantelis Giannoulakis