Αρχαία πέτρα, που βρέθηκε στην Αμερική, με γραφή των Μάγια, δείχνει ομοιότητες με την μινωική γραφή, του δίσκου της Φαιστού και των Αζτέκων! Του Γιώργου Λεκάκη

 

Τον Ιούλιο του 1970, ο Νορβηγός εθνογράφος Thor Heyerdahl (1914-2002) ξανα-απασχολούσε τα ΜΜΕ: Το 1947, είχε διασχίσει 5.000 μίλια από την Νότιο Αμερική έως τα νησιά Tuamotu μόνο με μια σχεδία, για να αποδείξει πως οι άνθρωποι στην αρχαιότητα μπορούσαν να κάνουν μεγάλα θαλάσσια ταξίδια.Απέδειξε ότι μπορούσαν με μια σχεδία να ταξιδεύσουν από το Περού στην Πολυνησία....

όπως διηγούνταν γηγενείς θρύλοι και αρχαιολογικά στοιχεία.Απεδείχθη πως η διάπλευση του Ειρηνικού, από την Αμερική, με μια απλή σχεδία ήταν δυνατή αιώνες πριν τους θαλασσοπόρους του Μεσαίωνα...

Το 1969 ο Heyerdahl έκτισε νέο σκάφος από πάπυρους (παπυρέλα) από την λίμνη Τάνα Αιθιοπίας και προσπάθησε να διασχίσει τον Ατλαντικό Ωκεανό, από το Μαρόκο. Το σκάφος Ρα έσπασε μετά από ιστιοπλοΐα πάνω από 6.400 χλμ., περίπου 160 χλμ. πριν τον στόχο του. Τον Ιούλιο του 1970, λοιπόν, ο Heyerdahl ξανα-επιχείρησε τον διάπλου του Ατλαντικού, με μια βάρκα φτιαγμένη από παπύρους/καλάμια, από την λίμνη Titicaca της Βολιβίας. Το σκάφος Ra 2 διέπλευσε τον Ατλαντικό, από το Μαρόκο, αυτή την φορά με μεγάλη επιτυχία! Απεδείχθη πως η διάπλευση του Ατλαντικού, από την Αφρική, με μια απλή σχεδία ήταν εξ ίσου δυνατή αιώνες πριν τον Κολόμβο…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ταξίδι με σχεδία 65.000 χρόνων!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ναυτικά ταξίδια 260.000 χρόνων στην Ελλάδα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Χ. Τζάλα "Το Κερύνεια II, η τριήρης Ολυμπιάς, την παπυρέλα: Τρεις διαφορετικές προσπάθειες στην ναυτική πειραματική αρχαιολογία", στο Αρχαιοναυτικά, σελ. 239-247.
https://doi.org/10.4000/archaeonautica.398

Το 1966, ο Manfred Metcalf, ένας πολιτικός υπάλληλος από το Fort Benning της Γεωργίας των ΗΠΑ, μάζευε πέτρες για ένα μπάρμπεκιου, όταν βρήκε μια πέτρα από ψαμμίτη η οποία του φάνηκε διαφορετική από τις άλλες. Πάνω στην πέτρα αυτή ήταν σκαλισμένος ένας ήλιος καθώς και άλλα σύμβολα (8 συνολικά).

Η πέτρα αυτή είναι γνωστή έκτοτε ως Metcalf stone.

Την πέτρα αυτή εξέτασε ο δρ. Joseph Mahan, διευθυντής του τμήματος ερευνών του Μουσείου Τέχνης του Columbus, ο οποίος ειδικευόταν στους Ινδιάνους Yuchi. Ο Joseph Mahan ήταν ειδικός στην αρχαιολογία και την εθνολογία των Αμερικανών ιθαγενών. Όταν η πέτρα του Metcalf ήλθε στα χέρια του, μελετούσε ιδιαίτερα την φυλή των Yuchi. Πίστευε πως οι Yuchi ήταν φυλετικά και γλωσσολογικά διαφορετικοί από τους υπόλοιπους Ινδιάνους. “Ανασκαφές που έγιναν στο Fort Benning πριν τέσσερα χρόνια αποκάλυψαν μια σκαλισμένη πέτρα, η οποία κάποιοι εθνολόγοι πιστεύουν πως συνδέει την φυλή Ινδιάνων Yuchi με τον Μινωικό πολιτισμό της Κρήτης, που άνθισε πριν από 3.500 χρόνια” ανέφερε το UPI. 

Η πέτρα αυτή δεν ήταν άλλη από την πέτρα του Metcalf.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τους ΙΝΔΙΑΝΟΥΣ, ΕΔΩ.

Ο Mahan μελέτησε τα σημάδια επάνω στην πέτρα και το 1968 έστειλε ένα αντίγραφό της στον καθηγητή Cyrus H. Gordon [1] του Πανεπιστημίου Brandeis. Ο τελευταίος συνέκρινε τα σημάδια αυτά με τους χαρακτήρες που χρησιμοποιούσαν οι Μινωίτες Κρήτες. Σε μια συνέντευξη στον William F. Dankenbring, ο Cyrus Gordon ισχυρίστηκε ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα ευρήματα, και άλλα, αντικατοπτρίζουν την διατλαντική επικοινωνία της Εποχής του Χαλκού, μεταξύ της Μεσογείου και του Νέου Κόσμου, γύρω στα μέσα της 2^ης χιλιετίας π.Χ.».

Ο Stanislav Segert (1921-2005), καθηγητής Σημιτικών Γλωσσών στο University College του Λος Άντζελες (ΗΠΑ), αναγνώρισε επίσης Γραμμική A.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΓΡΑΦΗ, ΕΔΩ.

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Pierre Honore, υπήρχαν ομοιότητες μεταξύ της γραφής των Μινωιτών και αυτής των Μάγια, όπως επίσης και ομοιότητες μεταξύ του δίσκου της Φαιστού και των ιερογλυφικών των Αζτέκων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης ΕΔΩ.

Κάποιοι μάλιστα επιχείρησαν να την διαβάσουν κιόλας και κατέληξαν πως μιλά για ένα αστρονομικό φαινόμενο, που συνέβη περί το 4000-1800 π.Χ.

«Για πολύ καιρό μερικοί από εμάς θεωρούμασταν τρελlοί που επιμέναμε πως υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των Μάγια και των Μινωιτών» έλεγε η Marion Ellet (1898-1996), δημοσιογράφος και κριτικός βιβλίων για τους New York Times, τον Σεπτέμβρη του 1970.

Όμως μετά την αναφορά του John Lear στο “Saturday Review”, η ιδέα μιας πιθανής σύνδεσης μεταξύ των δύο πολιτισμών δεν έμοιαζε τόσο παράξενη...

Σήμερα ακόμη συζητείται στην κλασσική αρχαιολογία αν η πέτρα είναι γνήσια ή φάρσα ή «γρατζουνιές (φυσικές ή σκόπιμες) ασαφείς, χωρίς νόημα», κλπ.

Πολλοί θεωρούν την πέτρα μέρος της Κακής Αρχαιολογίας...

άλλοι της Κρυμμένης / Απαγορευμένης Αρχαιολογίας,

και τέλος,

κάποιοι βλέπουν μια προσπάθεια εβραιολόγων καθηγητών να αποδείξουν μετά μανίας σημιτική παρουσία στην Αμερική, προ Κολόμβου...

Πάντως θα συζητείται για πολύ… όσο δεν εξετάζεται επισήμως…

ΠΗΓΗ: UPI, ersjdamoo, 24.9.2012. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 25.9.2012.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

---

[1] Ο Cyrus Herzl Gordon (1908-2001) ήταν Αμερικανός πολιτισμολόγος της Εγγύς Ανατολής και των αρχαίων γλωσσών. Εργάσθηκε και για την αποκρυπτογράφηση της μινωικής γραμμικής γραφής Α.

Το 1960, εδήλωσε ότι η εξέταση των μινωικών (κρητικών) κειμένων επιβεβαιώνουν ότι ο ελληνικός και οι εβραϊκοί πολιτισμοί προέρχονταν από μια κοινή σημιτική κληρονομιά!!! Ισχυρίστηκε ότι αυτός ο πολιτισμός εκτεινόταν στην Ανατολική Μεσόγειο, από την Ελλάδα έως την Παλαιστίνη κατά την μινωική εποχή. Γι’ αυτό βραβεύθηκε με πολλά εβραϊκά βραβεία.

Βλ. «The Common Background of Greek and Hebrew Civilizations», εκδ. Norton Library, Ν. Υόρκη, (προηγούμενος τίτλος «Before the Bible», εκδ. Harper & Row, Ν. Υόρκη, 1962/1965.