.ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ- ΕΚΤΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ...Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.

Ως άλλος Ηρώδης ο πρωθυπουργός, επέτρεψε την σφαγή αυτή στη δημόσια υγεία. Επέτρεψε σε αυτόν τον άτυχο, που η τσέπη του δεν αντέχει, να ανοίξει παρτίδες με τον Άγιο Πέτρο. 

 

Πέρασαν  τελικά, το κατάπτυστο νομοσχέδιο, για την δευτεροβάθμια περίθαλψη.

Βοηθούμενοι φυσικά, από τους υποτακτικούς τους. Αυτούς τους 156 βολεμένους, της κυβερνητικής παράταξης. Που τους πληρώνει ο λαός, απλά για να χειροκροτούν.... Και να φωνάζουν σε όλα ΝΑΙ. Κουνώντας μονίμως καταφατικά το κεφάλι τους. Σαν τα λούτρινα σκυλάκια που έχουν οι νταλικέρηδες στο ταμπλό τους. Το έκαναν λοιπόν και αυτό. Για να έχουν στην ιστορία, το πιο βαρύ βιογραφικό τους. Σαν πολιτικοί δολιοφθορείς, φεύγουν, αφήνοντας πίσω τους, μόνο καμμένη γη. Σε μια χώρα που δεν της άξιζε. Σε έναν λαό που τυφλά τους εμπιστεύθηκε. Όσοι τους ψήφισαν φυσικά. Γιατί εγώ κοψοχέρης ποτέ δεν έγινα. Δεν φθάνει οι ανάξιοι, που αντί να φτιάξουν υποδομές και να περισώσουν κάτι, να διορθώσουν τα στραβά, να ορθοποδήσουν την οικονομία, γέμισαν τον λαό με επιδόματα και ελεημοσύνες. Έναντι των αυτονόητων που θα έπρεπε να είχαν πράξει. Δεν φθάνει που μόνο όλεθρο σκόρπίσαν ολόγυρα τους. Αφήνοντας έναν ολόκληρο λαό στην ανέχεια και στην απόγνωση του... Βάλανε χθές χέρι και στην δευτεροβάθμια περίθαλψη. Στο υπέρτατο αγαθό που θα πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος. Όλα τα ζόμπι χθες παρόντα. Ψήφισαν τελικά και τα 156 πολιτικά παρτάλια, της κυβερνώσας παράταξης, την αρχή του τέλους της δημόσιας υγείας. Ψήφισαν το νομοσχέδιο "ταφόπλακα", για την δημόσια υγεία. Εν μέσω ισχυρών αντιδράσεων ακόμα κι από την ιατρική κοινότητα. Ποση πια προδοσία απέναντι σε έναν λαό που δεν του άξιζε... Η υγεία στην Ελλάδα, από την εποχή του Ιωάννη Μεταξά ! ακόμα, που δημιουργησε το ΙΚΑ, ήταν δωρεάν. Αρχές της δεκαετίας του' 80 με νόμο του, ο αξέχαστος Γιώργος Γεννηματάς, επισφράγισε αυτό το αγαθό, δημιουργώντας το Εθνικο Σύστημα Υγείας. Κάνοντας το ακόμα πιο ισχυρό. Κι ακόμα πιο φιλολαϊκό. Μέσα στις δομές και στην νοοτροπία, του νεοέλληνα φυσικά. Από κει και πέρα, λίγα χρόνια μετά, από την επόμενη κυβέρνηση που ήρθε, άρχισε το κάθετο κούρεμα. Κι όλες οι επόμενες μηδενός εξαιρουμένης, έβαλαν το χεράκι τους, ώστε αυτό το "δωρεάν" να γίνει όσο πιο διάτρητο μπορούσε να γίνει. Όλοι μας έχουμε εικόνα. Αφού και η απλή συνταγογράφιση είχε φθασει να έχει το τίμημα της. Πετώντας το "δωρεάν" στο πανέρι με τις μίζες των υπουργών. Που τα έπαιρναν τους ιδιώτες κλινικάρχες. Οι λιγοστές, έως και ντροπιαστικές, αμοιβές του επιστημονικού δυναμικού και ο εσκεμμένος ελειπής έλεγχος, καλλιέργησαν και το φακελάκι. Ενώ στην πιο πρόσφατη περίοδο, είδαμε και για την πιο άμεση προτεραιότητα, για ανθρώπους που κινδύνευαν τα ραντεβού να κλείνονται μήνες μετά. Παρόλα αυτά, μέχρι χθές, η υγεία στην Ελλάδα αποτελούσε μια κοινωνική κατάκτηση. Και παρολα της τα αγκάθια, ήταν δωρεάν. Δωρεάν τρόπος του λέγειν. Γιατί ο λαός με τους φόρους του την χρυσοπληρώνει. Από χθες όπου τα 156 "χορταρικά" της βουλής ψήφισαν το άθλιο νομοσχέδιο Γκάγκα, έπαψε πια να είναι δωρεάν. Και μπήκε στην φιλοσοφία του "Αν δεν έχεις πεθαίνεις". Αντί λοιπόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, να μαζέψει το μπάχαλο στην υγεία, να βάλει μια τάξη στα νοσοκομεία, με τους εξοντωτικούς φόρους που εισπράττει το από τους Έλληνες, ήρθε αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιο να τα σαρώσει όλα. Η κυβέρνηση σαν το τυράκι στη φάκα, όρθωσε ως άλλοθι την αύξηση των μισθών των γιατρών, επιτρέποντας τους, να έχουν και δικό τους, ιδιωτικό ιατρείο. Για να περάσει πίσω από το κερασάκι, τα επίμαχα άρθρα 7 και 10, όπου όλη η ιατρική κοινότητα και οι αντιπολιτευτικές πτέρυγες της βουλής, αυτά τα άρθρα ζητούσαν να αποσυρθούν. Το ΕΣΎ, θα το επαναλάβω για μια φορά ακόμα. Το πληρώνουμε με φόρους δυσβάσταχτους. Για να το έχουμε όταν βρεθούμε στη δύσκολη θέση. Στην ανάγκη. Αυτή, την υγεία και την παιδεία, τις πληρώνουμε, για να είναι δωρεάν για όλους μας. Αυτό είναι και το κύριο μέλημα, η υποχρέωση ενός κοινωνικού κράτους. Παιδεία δεν είχαμε που δεν είχαμε χρόνια. Από χθές η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενταφίασε και την υγεία. Όλοι μας λοιπόν, ποτέ, μα ποτέ να μην χρειαστούμε. Χτυπάω ξύλο. Εάν όμως τύχει και δεν έχουμε να πληρώσουμε, άντε γειά. Μα τι μίσος είναι πια αυτό, απέναντι στο πολίτη. Τι μίσος Θεέ μου. Όμως τους ξέρετε. Μην κάνω ξανά συστάσεις. Μιλάμε για ότι χειρότερο πέρασε στην ιστορία του έθνους μας. Τον Μάρτη, στις εκλογές, θυμηθείτε τους. Πίσω από τα χαδάκια και το ψεύτικο χαμόγελο με τα γουρλωμένα μάτια, κρύβεται το μίσος στον φτωχό συνάνθρωπο. Και η στήριξη μοναχά στους ζάμπλουτους, που ρουφάνε το αίμα του λαού, με το μπουρί της σόμπας.