ΓιάννηςΣαρλάς: Εύχομαι καλό και φωτεινό μήνα σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες!

 

Είθε, να ξαναβρούμε την χαμένη μας αυτοπεποίθηση, ως στοιχείο…προαπαιτούμενο για να ξαναβρούμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια! Έστω και στο παρά πέντε. Έστω και τον τελευταίο μήνα του χρόνου. Τίποτε δεν τελειώνει, εάν δεν βγει στην σκηνή να τραγουδήσει η…χοντρή κυρία, λένε οι Αμερικανοί και εν προκειμένω δεν έχουν άδικο. Πίστη στον εαυτό μας, εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας κι όραμα είναι τα μόνα συστατικά, που χρειάζονται, ούτως ώστε το τελευταίο να μετουσιωθεί σε πράξη! Η φυλετική μας μνήμη, ήδη ενυπάρχει στα κύτταρά μας και μας το…τραγουδάει κι αυτή ομοίως, άλλοτε γλυκά κι απαλά κι άλλοτε δυνατά και γοερά, ανάλογα με την επικινδυνότητα των βιωματικών μας καταστάσεων αλλά και τον βαθμό της ύπνωσης, που μας…δέρνει!

Ως εκ τούτου, αφού διαθέτουμε το γονιδιακό υπόβαθρο των προγόνων μας για να μετατρέψουμε τα όνειρά μας σε τρισδιάστατη πραγματικότητα, είναι…κρίμα κι άδικο να μην το πράττουμε! Κάποτε, δραπέτευσε ο δούλος του κυνικού φιλοσόφου Διογένους και αρκετοί τον παρότρυναν να τον αναζητήσει κι όταν τον βρει, να τον αναγκάσει να γυρίσει κοντά του. Τότε ο Διογένης μειδιώντας, τους απήντησε, ως εξής: «Είναι γελοίο ο δούλος μου να μπορεί να ζει χωρίς τον Διογένη και ο Διογένης να μην μπορεί να κάνει χωρίς τον δούλο του!!». Συνεπώς, δεν χρειάζεται κάτι άλλο, από το να πιστέψουμε, ότι είμαστε ΚΡΑΤΑΙΟΙ, ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ κι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ πέραν πάσης εξαρτήσεως, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε θαύματα! Ίσως χρειάζεται απλά μια σπίθα…

Το 1945, χρειάστηκαν μόνο 2 βόμβες για να μεταλλαχθεί το πλέον μιλιταριστικό έθνος του νεοτέρου κόσμου, η Ιαπωνία, στο πλέον ειρηνόφιλο. Εύχομαι, μέσα απ’ την καρδιά μου, να πυρπολήσουμε τις ψυχές μας με τις…ημέτερες, εσωτερικές βόμβες, μετατρεπόμενοι στο ατρόμητο έθνος των Ελλήνων του παρελθόντος, για να μην χρειαστεί να πέσουν οι πραγματικές βόμβες κι αλλάξουμε θέλοντας και μή, με το…στανιό!! Ας αφυπνισθούμε πριν είναι αργά…

Τα σέβη μου.