Πανδημία COVID: από τη «σωτήρια» διαχείριση, στην κοινωνική σταύρωση των επόμενων κρίσεων --984 FM -Κωνσταντίνος Φαρσαλινός. ΗΧΗΤΙΚΟ

 

Δραματική χαρακτήρισε τη θνησιμότητα των διασωληνωμένων ασθενών COVID ο ερευνητής Δημόσιας Υγείας και συνεργάτης στα Πανεπιστήμια Πατρών και Δυτικής Αττικής Κωνσταντίνος Φαρσαλινός , σχολιάζοντας... στον 98.4 τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης για τους θανάτους εντός και εκτός ΜΕΘ στην Ελλάδα. Παρόλο που ανέφερε πως η μελέτη δεν προσφέρει αξιόπιστα δεδομένα για τους θανάτους από COVID, αφού στην Ελλάδα δεν καταγράφονται οι θάνατοι σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, χαρακτήρισε ως πρωτοφανές να καταγράφεται τόσο υψηλή θνησιμότητα, κυρίως στην επαρχία αλλά και στους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Απέρριψε τα επιχειρήματα όσων προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τα ευρήματα της μελέτης, ενώ ταυτόχρονα σημείωσε την αδιαφάνεια που επικρατεί από την αρχή της πανδημίας, με τον αποκλεισμό της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας από την πρόσβαση στα δεδομένα. Έτσι, δεν γνωρίζουμε ακόμη τα αίτια της τόσο υψηλής θνησιμότητας, όπως για παράδειγμα την επίπτωση ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων μεταξύ των ασθενών που διασωληνώθηκαν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδοθούν ευθύνες για το τραγικό αποτέλεσμα.

Επεσήμανε το καθεστώς ακαταδίωκτου και την έλλειψη λογοδοσίας για όσους έλαβαν αποφάσεις που αφορούσαν εκατομμύρια πολίτες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, χαρακτηρίζοντάς τα ως μη συμβατά με τα ήθη και τις αξίες δυτικών δημοκρατικών χωρών. Σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να υπάρχει εξιλέωση για όσους συμμετείχαν στο αφήγημα τρομοκράτησης των πολιτών, που οδήγησε στο φαινόμενο της COVID ψύχωσης, και στο σχεδιασμό των καταστροφικών μέτρων διαχείρισης της πανδημίας. Ένας σχεδιασμός που έφερε την Ελλάδα στις πρώτες 20 χώρες παγκοσμίως σε θνησιμότητα από COVID, με σημαντική υπερβάλλουσα ολική θνησιμότητα, με σοβαρές βλάβες στην κοινωνική, ψυχική και σωματική υγεία των πολιτών λόγω της διαχείρισης και με δανεισμό δισεκατομμυρίων που αντί να οδηγήσει σε ενίσχυση κατέληξε στην κατάρρευση του συστήματος υγείας και των νοσοκομείων. Επεσήμανε την αντίθεση με χώρες όπως η Σουηδία, που με πιο λογική διαχείριση είχε όχι μόνο λιγότερους θανάτους COVID αλλά και χαμηλότερη ολική θνησιμότητα από το αναμενόμενο.

Τέλος, αναφέρθηκε στη σημερινή ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, χαρακτηρίζοντας τη στρατηγική διαχείρισης και επικοινωνίας ως συνέχεια του κλίματος της πανδημίας, με ακραία στοχοποίηση όσων διαμαρτύρονται και με μετατροπή των πολιτών σε επαίτες και εξαρτημένους από τα επιδόματα των κυβερνήσεων για την επιβίωσή τους. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση υποδούλωσης, υπακοής και μεταμόρφωσης της κοινωνίας σε ανθρωποφάρμα, κάτι που θα οδηγήσει σε δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και πιθανές κοινωνικές συγκρούσεις.