Αλλά όποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι αυτοί οι υψηλόβαθμοι πολιτικοί έχουν πραγματική εξουσία στις εθνικές ή διεθνείς υποθέσεις και ότι με την αντικατάστασή τους με άλλους πολιτικούς θα λυθούν τα οικονομικά ή κοινωνικά προβλήματα, δεν ζει στην πραγματικότητα όσον αφορά το ποιος ελέγχει τις υποθέσεις αυτού του κόσμου.
Το χρήμα, ή η οικονομική εξουσία, κυβερνά τον κόσμο, και από την έναρξη της βιομηχανικής εποχής που ξεκίνησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή η ομάδα των ανθρώπων στην κορυφή που καταλαμβάνουν την ηγεσία των τραπεζών, των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των μεγάλων εταιρειών έχει συρρικνωθεί δραματικά, και έχει έρθει η ώρα να κάνουν την τελική τους κίνηση, να καταλάβουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και να εφαρμόσουν μια Νέα Παγκόσμια Τάξη, όπου κάθε ομοιότητα με την ατομική ελευθερία και τις αρχές της δημοκρατίας σαρώνεται εντελώς για τον ολοκληρωτισμό και την τυραννία.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, αυτοί οι Εταιρικοί Παγκοσμιοποιητές έχουν το δικό τους ξεχωριστό νομικό σύστημα που τους εμποδίζει να αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη, οι κορυφαίες τράπεζές τους απασχολούν τόσους μηχανικούς λογισμικού για να κατασκοπεύουν τους υπαλλήλους τους, όσους απασχολούν η Google και η Microsoft, και έχουν ξεφύγει με την παράνομη χειραγώγηση των αγορών για τόσο πολύ καιρό τώρα, που τώρα βρίσκονται στη διαδικασία να καταργήσουν εντελώς τη Wall Street και να εφαρμόσουν ένα νέο εθνικό χρηματιστήριο που ονομάζεται MEMX, όπου οι άνθρωποι θα εργάζονται εξ αποστάσεως αντί για το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης στην πόλη της Νέας Υόρκης.
Η τεχνολογία, και ορίζω ως "τεχνολογία" εδώ την έλευση του PC (προσωπικός υπολογιστής) και τη δημόσια χρήση του Διαδικτύου (το οποίο αναπτύχθηκε από τον στρατό) τη δεκαετία του 1980 και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι σε γενικές γραμμές αυτό που τους επέτρεψε να αποκτήσουν τόση μεγάλη δύναμη, αλλά αυτή η τεχνολογία μπορεί επίσης να είναι η αχίλλειος πτέρνα και η πτώση τους - αλλά αυτό είναι ένα θέμα για μια άλλη μέρα και ένα άλλο άρθρο.
Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού γνωρίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), όπου συγκεντρώνονται πολλοί από αυτούς τους παγκοσμιοποιητές, αλλά ο Brandon Smith δημοσίευσε σήμερα ένα άρθρο που εκθέτει έναν άλλο οργανισμό που είναι λιγότερο γνωστός, αλλά πιθανώς ακόμη πιο επιδραστικός, το "Συμβούλιο για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό" (“Council For Inclusive Capitalism.”).
Αυτή δεν είναι μια οργάνωση που θέλετε να αγνοείτε, αν θέλετε να καταπολεμήσετε την Παγκοσμιοποίηση και τα σχέδιά τους για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων.
--> Τι είναι το "Συμβούλιο για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό"; Είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων
από τον Brandon Smithμ Alt-Market.us
Η ιδέα ότι υπάρχει μια ατζέντα για μια παγκόσμια κυβέρνηση μεταξύ των οικονομικών και πολιτικών ελίτ του κόσμου έχει από καιρό χαρακτηριστεί ως "θεωρία συνωμοσίας" μέσα στα κυρίαρχα και καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Και δυστυχώς, ακόμη και όταν μπορείς να πείσεις τους ανθρώπους να δουν και να αποδεχτούν τις αποδείξεις ότι τα τραπεζικά ιδρύματα και ορισμένοι πολιτικοί συνεργάζονται για τους δικούς τους σκοπούς, πολλοί άνθρωποι ΑΚΟΜΑ δεν θα δεχτούν την ιδέα ότι ο απώτερος στόχος αυτών των εξουσιαστών είναι η μονοκοσμική αυτοκρατορία. Απλά δεν μπορούν να καταλάβουν κάτι τέτοιο.
Οι άνθρωποι θα πουν ότι το κατεστημένο καθοδηγείται μόνο από την απληστία και ότι οι ενώσεις τους είναι εύθραυστες και βασίζονται μόνο στο ατομικό συμφέρον. Θα πουν ότι τα γεγονότα κρίσεων και οι μετατοπίσεις στις κοινωνικές και πολιτικές τάσεις είναι τυχαία και όχι προϊόν σκόπιμης μηχανικής. Θα πουν ότι οι ελιτιστές δεν θα μπορέσουν ποτέ να συνεργαστούν επειδή είναι πολύ ναρκισσιστές κ.λπ.
Όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης του κοινού για να αντιμετωπίσει τα στοιχεία που δεν μπορεί να αντικρούσει με άλλο τρόπο. Όταν τα γεγονότα γίνουν συγκεκριμένα και οι εξουσιαστές παραδεχτούν ανοιχτά τα σχέδιά τους, κάποιοι άνθρωποι θα επιστρέψουν στη συγκεχυμένη άρνηση. Δεν θέλουν να πιστέψουν ότι το οργανωμένο κακό σε τέτοια κλίμακα θα μπορούσε πράγματι να είναι πραγματικό. Αν αυτό συνέβαινε, τότε όλα όσα νόμιζαν ότι γνώριζαν για τον κόσμο θα μπορούσαν να είναι λάθος.
Για πολλά χρόνια η ατζέντα για την παγκόσμια διακυβέρνηση ψιθυριζόταν μόνο στους ελιτίστικους κύκλους, αλλά κάθε τόσο κάποιος από αυτούς μιλούσε δυνατά δημόσια γι' αυτήν. Ίσως από αλαζονεία ή ίσως επειδή αισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα να διευκολύνουν τον πληθυσμό να αποδεχτεί την πιθανότητα. Όποτε το ανέφεραν, το αποκαλούσαν "Νέα Τάξη Πραγμάτων".
Οι παγκόσμιοι ηγέτες, από τον George HW Bush μέχρι τον Barack Obama και από τον Joe Biden μέχρι τον Gordon Brown και τον Tony Blair και όχι μόνο, έβγαλαν ομιλίες μιλώντας για τη "Νέα Τάξη Πραγμάτων". Οι ελίτ του χρήματος και της πολιτικής, όπως ο George Soros και ο Henry Kissinger, έχουν αναφερθεί στη ΝΤΠ αδιάκοπα όλα αυτά τα χρόνια.
Μια από τις πιο αποκαλυπτικές αναφορές στην ατζέντα προέρχεται από τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης Clinton, Strobe Talbot, ο οποίος δήλωσε στο περιοδικό Time ότι:
Προσθέτει στο ίδιο άρθρο ένα λιγότερο γνωστό απόσπασμα:
Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί η ατζέντα, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από τον παγκοσμιοποιητή και μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Richard Gardner σε ένα άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs το 1974 με τίτλο "The Hard Road To World Order":
"Εν ολίγοις, το "σπίτι της παγκόσμιας τάξης" θα πρέπει να χτιστεί από κάτω προς τα πάνω και όχι από πάνω προς τα κάτω. Θα μοιάζει με μια μεγάλη "βροντερή, βουητή σύγχυση", για να χρησιμοποιήσουμε την περίφημη περιγραφή της πραγματικότητας από τον William James, αλλά μια παράκαμψη γύρω από την εθνική κυριαρχία, διαβρώνοντάς την κομμάτι-κομμάτι, θα επιτύχει πολύ περισσότερα από την παλιομοδίτικη κατά μέτωπο επίθεση".
Η " ΝΤΠ " έχει έκτοτε αλλάξει ονόματα πολλές φορές, καθώς το κοινό γίνεται όλο και πιο σοφό απέναντι στη συνωμοσία. Έχει ονομαστεί Πολυμερής Παγκόσμια Τάξη, 4η Βιομηχανική Επανάσταση, "Μεγάλη Επαναφορά" κ.λπ. Τα ονόματα αλλάζουν, αλλά το νόημα είναι πάντα το ίδιο.
Τα τελευταία δύο χρόνια, εν όψει εκτεταμένων παγκόσμιων γεγονότων κρίσης, η "νέα τάξη" για την οποία μιλούσαν οι καθεστωτικοί παγκοσμιοποιητές έφτασε, και μάλιστα σχεδόν χωρίς καμία φανφάρα ή αναφορά στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Οι απαρχές της παγκόσμιας κυβέρνησης υπάρχουν ήδη και ονομάζεται "Συμβούλιο για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό" (“Council For Inclusive Capitalism.”).
Τον τελευταίο καιρό, πολλοί αναλυτές, συμπεριλαμβανομένου και εμού, έχουν επικεντρωθεί ιδιαίτερα στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στο ρόλο του στην ατζέντα της παγκόσμιας κυβέρνησης. Κυρίως επειδή ο επικεφαλής του WEF Klaus Schwab είναι τόσο φωνακλάς και δεν μπορεί παρά να μιλάει για τα μελλοντικά σχέδια για τον συγκεντρωτισμό.
Όπως έχω σημειώσει σε προηγούμενα άρθρα μου, οι ελίτ μέσα στο WEF ενθουσιάστηκαν υπερβολικά με την πανδημία των κολοβακτηριδίων, νομίζοντας ότι είχαν την τέλεια κρίση για να εφαρμόσουν πολυάριθμες παγκοσμιοποιητικές πολιτικές με τη μορφή της Μεγάλης Επαναφοράς. Όπως αποδείχθηκε, το Covid δεν ήταν καθόλου τόσο θανατηφόρο όσο αρχικά προέβλεπαν κατά τη διάρκεια του Event 201, και το κοινό δεν ήταν τόσο υποτακτικό και πειθήνιο όσο ήλπιζαν ότι θα ήμασταν. Το WEF έβγαλε τη γάτα από το σακί πολύ νωρίς.
Έτσι, συνεχίζουμε, με τη μία κρίση μετά την άλλη σαν ντόμινο που πέφτει μέχρι να φτάσουμε στο ένα γεγονός που πιστεύουν ότι θα οδηγήσει τις μάζες να αποδεχτούν την παγκόσμια διακυβέρνηση. Και ενώ το WEF παρακολουθείται τακτικά από παγκοσμιοποιητές υψηλού επιπέδου, είναι περισσότερο μια υψηλού επιπέδου δεξαμενή σκέψης, το Συμβούλιο για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό φαίνεται να ασχολείται με την εφαρμογή παρά με τη θεωρία.
Ιδρυτής του ομίλου είναι ο Lynn Forester de Rothschild, μέλος της διαβόητης δυναστείας Rothschild, η οποία εδώ και καιρό εμπλέκεται χρηματικά στον επηρεασμό των κυβερνήσεων εδώ και γενιές. Ο Πάπας Φραγκίσκος και το Βατικανό ευθυγραμμίστηκαν δημοσίως με το συμβούλιο το 2020 και μία από τις πρωταρχικές αφηγήσεις του CIC είναι ότι όλες οι θρησκείες πρέπει να ενωθούν με τους ηγέτες του κεφαλαίου για να οικοδομήσουν μια κοινωνία και μια οικονομία που θα είναι "δίκαιη για όλους".
Αυτή η δήλωση αποστολής είναι μάλλον οικεία, καθώς απηχεί τους στόχους του WEF και την έννοια της "Κοινής Οικονομίας": Ένα σύστημα στο οποίο δεν θα σας ανήκει τίποτα, δεν θα έχετε καμία ιδιωτική ζωή, θα δανείζεστε τα πάντα, θα εξαρτάστε πλήρως από την κυβέρνηση για την επιβίωσή σας και θα σας "αρέσει".
Με άλλα λόγια, ο σκοπός του "καπιταλισμού χωρίς αποκλεισμούς" είναι να εξαπατήσει τις μάζες ώστε να αποδεχτούν μια αναβαπτισμένη εκδοχή του κομμουνισμού. Η υπόσχεση θα είναι ότι δεν θα χρειάζεται πλέον να ανησυχείτε για το οικονομικό σας μέλλον, αλλά το κόστος θα είναι η ελευθερία σας.
Το CIC καθοδηγείται από μια βασική ομάδα παγκόσμιων ηγετών που αναφέρονται ως "Οι Φύλακες" (Όχι, δεν αστειεύομαι, αυτό είναι πραγματικό).
Μέλη του CIC είναι οι εξής: Ο κ: Mastercard, Allianz, Dupont, τα Ηνωμένα Έθνη, η Teachers Insurance and Annuity Association of America (TIAA), η CalPERS, η BP, η Bank of America, η Johnson & Johnson, η Visa, το Ίδρυμα Rockefeller, το Ίδρυμα Ford, ο Mark Carney, ο Ταμίας της Πολιτείας της Καλιφόρνια και πολλές άλλες εταιρείες σε όλο τον κόσμο. Ο κατάλογος είναι εκτεταμένος, αλλά αυτό που αντιπροσωπεύει είναι ένα είδος κυβέρνησης υπό την ηγεσία των εταιρειών με ένα συνέδριο εκπροσώπων των εταιρειών αναμεμειγμένο με εύκαμπτους πολιτικούς ηγέτες.
Μία από τις κορυφαίες αποστολές του CIC ήταν να αλλάξουμε τα οικονομικά μας μοντέλα ώστε να "προωθήσουμε την ισότητα και την ένταξη". Είναι ξεκαρδιστικό το γεγονός ότι οι υποστηρικτές του CIC υποστηρίζουν ότι "πάρα πολύς πλούτος έχει συσσωρευτεί στα χέρια πολύ λίγων ανθρώπων και αυτό αποδεικνύει ότι ο υπάρχων καπιταλισμός δεν λειτουργεί, όμως ΑΥΤΟΙ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έστησαν το σύστημα για να συγκεντρωθεί αυτός ο πλούτος στα ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ. Δεν είναι "καπιταλιστές", είναι μια αριστοκρατία. Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτοί οι άνθρωποι θα φτιάξουν ένα εντελώς νέο σύστημα που δεν θα συνεχίσει να τους ωφελεί;
Αν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο Πάπας έχει προωθήσει την ιδεολογία της αφύπνισης, την κλιματική κινδυνολογία και τη ρητορική της μίας παγκόσμιας θρησκείας που έρχεται σε σύγκρουση με το παραδοσιακό χριστιανικό δόγμα, αυτός είναι ο λόγος - Ακολουθεί τις επιταγές του CIC.
Μια άλλη αποστολή του CIC είναι να επιβάλει ελέγχους και φορολόγηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο όνομα της "κλιματικής αλλαγής" με σκοπό την επίτευξη "καθαρών μηδενικών" εκπομπών. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο καθαρός μηδενικός διοξείδιο του άνθρακα θα είναι αδύνατος χωρίς μια πλήρη ανατροπή της οικονομίας και της βιομηχανίας μας, μαζί με το θάνατο δισεκατομμυρίων ανθρώπων στη διαδικασία. Πρόκειται για ένα ανέφικτο σενάριο, γι' αυτό και είναι ιδανικό για τους παγκοσμιοποιητές. Οι άνθρωποι είναι ο εχθρός της Γης, ισχυρίζονται, οπότε πρέπει να αφήσουμε τις ελίτ να ελέγχουν κάθε μας ενέργεια για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα καταστρέψουμε τον πλανήτη και τους εαυτούς μας, και η διαδικασία δεν θα τελειώσει ποτέ, επειδή πάντα θα υπάρχουν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για να αντιμετωπίσουμε.
Τα μέλη του CIC, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής της Bank of America, υποδηλώνουν ανοιχτά ότι στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται τη συνεργασία των κυβερνήσεων προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Λένε ότι οι εταιρείες μπορούν να εφαρμόσουν την περισσότερη κοινωνική μηχανική χωρίς πολιτική βοήθεια. Με άλλα λόγια, είναι ο κάθε ορισμός της "σκιώδους κυβέρνησης" - Μια μαζική εταιρική συμμορία που συνεργάζεται για να εφαρμόσει κοινωνικές αλλαγές χωρίς καμία επίβλεψη. Όπως σημειώνεται, το έχουμε ήδη δει αυτό με την εξάπλωση της woke ιδεολογίας από εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες εταιρείες που εργάζονται ως κυψέλη.
Είναι η CIC η τελική μορφή της παγκόσμιας κυβέρνησης; Όχι, μάλλον όχι. Αλλά είναι η αρχή της: μια κυβέρνηση από εταιρείες και ελίτ του χρήματος για εταιρείες και ελίτ του χρήματος. Παρακάμπτει κάθε πολιτική εκπροσώπηση, κάθε έλεγχο και ισορροπία και κάθε συμμετοχή των ψηφοφόρων. Είναι οι όμιλοι και οι εταίροι τους που λαμβάνουν αποφάσεις για την κοινωνία μας μονομερώς και με συγκεντρωτικό τρόπο. Και, δεδομένου ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις ενεργούν σαν να είναι ξεχωριστές από την κυβέρνηση και όχι εταίροι της κυβέρνησης, μπορούν να ισχυριστούν ότι τους επιτρέπεται να κάνουν ό,τι θέλουν.
Ωστόσο, με τις εταιρείες και τους παγκοσμιοποιητές να δείχνουν ολοένα και περισσότερο το πραγματικό τους πρόσωπο και να ενεργούν σαν να πρέπει να έχουν το πάνω χέρι, το κοινό πρέπει να τους θεωρήσει υπόλογους σαν να είναι μέρος της κυβέρνησης. Και αν διαπιστωθεί ότι είναι αυταρχικοί και διεφθαρμένοι, πρέπει να ανατραπούν όπως κάθε άλλη πολιτική δικτατορία.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο Alt-Market.us.
************
Δικτυογραφία:
Politicians and Politics do Not Rule the World: Corporations, Financial Institutions and Bankers do and They are Implementing a New World Order
Αναρτήσεις
Η ανθρωπότης είχε μια τεράστια ευκαιρία να απαλλαγεί απο τα εγκληματικά σχέδια του σιωνισμού, όμως επέλεξε να γίνει σκλάβα του. Δεν είναι δυνατόν να διαμαρτύρονται οι συνοδοιπόροι του καπιταλισμού και του κομμουνισμού για την καταπίεση των σιωνιστών. ...Το πνεύμα μου θα σηκωθεί απο τον τάφο και όλος ο κόσμος θα ξέρει ότι είχα δίκιο...... Μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου (της 8ης Μαιου), ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή