Βορίδης, Γεωργιάδης, Μητσοτάκης... Επικίνδυνη η Αριστερά ή φοβισμένη η Δεξιά;...???

Γιώργος Καρελιάς

Ο Μάκης Βορίδης το είχε πει πολύ έγκαιρα, από το 2018: «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές».Ο ομογάλακτός του Άδωνις Γεωργιάδης το... έχει πει κατά καιρούς με διάφορους τρόπους, αυτές τις μέρες το είπε πολύ παραστατικά: Η Αριστερά φταίει που πληρώνουμε ακριβά το ρεύμα!...

Ο φιλελευθεροκεντρώος Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε το Μόναχο για να πει πόσο «επικίνδυνο για τη δημοκρατία» θα ήταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξανακέρδιζε τις εκλογές. «Το 2019 καταφέραμε να το αποτρέψουμε αυτό» είπε.

Αυτό που μένει να μάθουμε είναι αν «οι παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς», που «εισηγήθηκε» το 2018 ο Βορίδης, έχουν γίνει και είναι αρκετές ώστε να αποτραπεί ο-κατά Μητσοτάκη- «κίνδυνος» να ξαναδούμε (κάποια) Αριστερά στην κυβέρνηση.

Στις πολιτικές συγκρούσεις είναι συνηθισμένο φαινόμενο το ένα κόμμα να θεωρεί το άλλο «επικίνδυνο». Σήμερα, όμως, «αριστερός κίνδυνος» δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του εμφανίζονται να υπερέχουν πολύ των αντιπάλων τους. Έχουν την υποστήριξη της συντριπτικής πλειονότητας των μέσων ενημέρωσης. Και ο βασικός αντίπαλός τους, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν φαίνεται τους απειλεί.

Και όμως, στο κυβερνητικό στρατόπεδο υπάρχει διάχυτη ανασφάλεια. Διότι οι δείκτες για τις επιδόσεις της κυβέρνησης έχουν πάρει την κατηφόρα και η δυσαρέσκεια των πολιτών συνεχώς διογκώνεται. Κι ακόμα δεν έχουμε δει το τέλος, καθώς το κύμα της ακρίβειας τώρα αρχίζει να επιδρά στους δείκτες εμπιστοσύνης, αλλά και στους εκλογικούς δείκτες.

Όλα αυτά καθιστούν την πορεία προς τις εκλογές επισφαλή για τη ΝΔ. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην απειλεί την πρωτιά της(επί του παρόντος…), αλλά θα απειληθεί η αυτοδυναμία της, αν η φθορά μεγαλώσει και, σε συνδυασμό με το εκλογικό σύστημα, οδηγήσει σε πολυδιάσπαση της ψήφου, όπως έγινε στις εκλογές του 2012. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι απώλειες που φαίνεται ότι έχει η ΝΔ και στους κεντρώους ψηφοφόρους μετά την ανάδειξη του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ.

Αν αυτό το σκηνικό αποτυπώνει την πραγματικότητα, η πόλωση που-εκτός από τον Αλέξη Τσίπρα- επιδιώκει τώρα πια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αναγκαία για να μη αποσυσπειρωθεί κι άλλο η ΝΔ. Διότι θα είναι πολύ επικίνδυνη γι’ αυτήν εξέλιξη όσο θα πλησιάζουμε προ τις εκλογές.

Έτσι, είναι αναμενόμενο ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του να επισείουν τον μπαμπούλα του «επικίνδυνου» ΣΥΡΙΖΑ, για να συγκρατήσουν τις διαρροές ψηφοφόρων και να μη διαλυθεί εντελώς το πάλαι ποτέ κραταιό αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Όμως, προβάλλοντας το ενδεχόμενο να επανέλθει ο «επικίνδυνος» ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν να κρύψουν το φόβο τους για μια τέτοια εξέλιξη. Οχι τόσο διότι τους απειλεί ευθέως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά διότι η «βεβαιότητα», που είχαν μέχρι πρόσφατα, για άνετη νέα τετραετία μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, αν χαθεί η αυτοδυναμία και αναζητηθούν άλλες κυβερνητικές λύσεις, με συνεργασία δύο ή περισσότερων κομμάτων.

Εν κατακλείδι, δεν είναι τόσο η «επικίνδυνη» Αριστερά που φοβίζει. Είναι, πρωτίστως, ο φόβος της Δεξιάς για κάτι που νόμιζε ότι είχε στο τσεπάκι της(τη νέα τετραετία) και τώρα βλέπει ότι τα πράγματα μπορεί να μην της έρθουν όλα ξανά…δεξιά.

Και ο φόβος είναι κακός σύμβουλος. Ισως να συμβαίνει αυτό που λέει η ρήση του Αμερικανού συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ: «Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ο φόβος απώλειας της εξουσίας»...