Στην Εντατική δεν επικρατεί η απόλυτη ησυχία, όπως θα πίστευε κάποιος που έρχεται από τον «έξω κόσμο». Ακούγονται ήχοι από μηχανήματα και αναπνευστήρες, κάποιες στιγμές χτυπά το τηλέφωνο, γιατροί και νοσηλευτές σκύβουν πάνω από τους ασθενείς και τούς μιλούν με τρυφερότητα. Είναι πάντα συγκλονιστική η στιγμή της αποσωλήνωσης ενός ασθενούς. «Είναι σαν την πρώτη ανάσα ενός παιδιού», λένε οι γιατροί.
«Η Μονάδα είναι πλήρης. Δεκαεπτά στα 17 κρεβάτια», ήταν η πρώτη κουβέντα. Οι άνθρωποι που βρίσκονται 20 μήνες στην πρώτη γραμμή της πανδημίας, αισθάνονται, όπως λένε, κόπωση και απογοήτευση.
Αναρτήσεις
Λίγο πιο πριν διαβάζουμε,εδώ μέσα:28 Νοε 21 15:17:Επιστημονικά ιδρύματα και κοινότητες ΔΕΝ έχουν απομονώσει-ταυτοποιήσει το κοβιντ 19....κλπκλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ μέσα πάλι διαβάζουμε κάτι άλλλα,απο΄το''σωτηρία'':105!!!!!Νεκροί-τέζα!!!ΑΠΟ (προσοχή!!!όχι ΜΕ!!!)κοβιντ 19 κλπκλπ...
Ρε σεις για πόσο γίδια μας περνάτε τελικά;...Για να μην πω ΜΑΛΑΚΕΣ;;;
Οχι τίποτε άλλο, αλλά στην κορυφή αναφέρετε ότι το γραικυλιστάν των γραικυλοπιθήκων κατέχει την 1η θέση σε πληθυσμό γιδιών!!Ε,τι να λέμε...ΕΠΑΞΙΟΙ της πρωτιάς...