Όταν ένα ζώο, το οποίο έχει αγαπηθεί πολύ, πεθαίνει, αυτό το ζώο πάει στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου. Εκεί υπάρχουν πεδιάδες και λόφοι όπου οι αγαπημένοι μας φίλοι μπορούν να τρέξουν και να παίξουν μαζί. Εκεί υπάρχει άφθονο νερό, φαΐ και λιακάδα, και οι φίλοι μας νιώθουν ζεστασιά και άνεση. Οσα ζώα ήταν γέρικα και άρρωστα, γίνονται ξανά νέα και υγιή....
Τα ζώα είναι ευτυχισμένα και ευχαριστημένα, μόνο ένα τους λείπει: το άτομο που ήταν σημαντικό για αυτά, και το οποίο έπρεπε να αφήσουν πίσω στη Γη.
Ολα τρέχουν και παίζουν μαζί, αλλά έρχεται και η μέρα που ένα από αυτά ξαφνικά σταματάει και κοιτάει τον ορίζοντα. Τα λαμπερά του μάτια κοιτούν επίμονα. Το σώμα του τρέμει. Αίφνης απομακρύνεται τρέχοντας από την παρέα, πετώντας πάνω από το γρασίδι, τα πόδια του τον παίρνουν πιο γρήγορα και πιο γρήγορα...
Σε έχει προσέξει, και όταν εσύ και ο αγαπημένος σου φίλος συναντηθείτε, κ τον αγκαλιάσεις χαρούμενος, δεν θα χωριστείτε ξανά. Τα ευτυχισμένα φιλιά γίνονται βροχή στο πρόσωπό σου, τα χέρια σου χαϊδεύουν το κεφάλι του, και ξανακοιτάζεις τα πιστά μάτια του φίλου σου, που τόσα χρόνια έχουν φύγει απ' τη ζωή σου αλλά ποτέ απ' την καρδιά σου.
Τότε περνάτε τη Γέφυρα μαζί.
Ήταν οτι χρειαζόμουν για να ηρεμήσω λίγο.
Σε ευχαριστώ
Nikol
!!!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.