ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΥΡΑΝΙΣΚΟΥ... Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ

Στην ακμή του Μινωικού πολιτισμού, γύρω στα 2500 π.Χ. κάποιοι έμποροι από την Κνωσό έπλεαν με το σκάφος τους, κάπου στο Αιγαίο, όταν αίφνης αντίκρισαν ένα δελφίνι να τους κοιτάζει και να τους μιλάει με ανθρώπινη λαλιά, λέγοντας τους: "Ακολουθήστε με!". Ποιος Μινωίτης, που… ήθελε να σέβεται τον εαυτό του δεν θα το ακολουθούσε, ούτως ώστε να εξιχνιάσει το μυστήριο;;!!..

Μπρος λοιπόν το δελφίνι και πίσω το πλοίο, ταξιδεύουν, ώσπου έφτασαν στην Ιτέα. Τότε, έλαβε χώρα ένα άλλο περίεργο φαινόμενο. Το δελφίνι βγήκε στην στεριά και υπέστη…μετάλλαξη, μετατρεπόμενο σε αίγα, τουτέστιν κατσίκα! (Σήμερα βέβαια στον Ελλαδικό χώρο ηγείται ένας…κατσικοποδαρος αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…) Η αίγα, έχουσα ομοίως ανθρώπινη φωνή, λέει στους ναύτες να εξέλθουν του πλοίου και να την ακολουθήσουν. Όταν έφτασαν στους Δελφούς, εκεί, που υπήρχε το χάσμα κι έβγαιναν οι αναθυμιάσεις, η κατσίκα τους διέταξε να την θυσιάσουν, προς τιμή του θεού Απόλλωνα, ο οποίος θα τους μυουσε στην μαντική τέχνη! Τοιουτοτρόπως, στήθηκε ο πρώτος Δελφικός τρίποδας και οι Μινωίτες άρχισαν να δίνουν χρησμούς. Για πάνω από χίλια χρόνια, οι ιερείς του Μαντείου των Δελφών κατηγοντο αποκλειστικά και μόνο από την Κρήτη. Αργότερα, εισήλθαν και οι ντόπιοι στο παιχνίδι, καθότι...ήταν πολλά τα λεφτά, χοντρή μπίζνα και καταλαβαίνετε…

Αρχικά, το μαντείο των Δελφών έδινε χρησμό ΜΟΝΟ μια φορά τον χρόνο, στα γενέθλια του Απόλλωνα, ήτοι στις επτά Μαίου. (Επτά Μαίου με την σημερινή χρονολογία διότι ο μήνας Μάιος δεν υπήρχε στην Ελληνική αρχαιότητα, είναι Ρωμαϊκός μήνας). Αργότερα, οι χρησμοί εδιδοντο στις επτά κάθε μήνα, (όπως λέμε στις επτά του μακαρίτη) εκτός των τριών μηνών του Χειμώνα διότι ο Απόλλων, ως απαστράπτουσα θεότητα του φωτός, ουδόλως θα μπορούσε να λειτουργήσει με…συννεφιές, συνεπώς, κατά την διάρκεια της Χειμερινής περιόδου το μαντείο έκλεινε και το προστάτευε ο αδερφός του Απόλλωνα Διόνυσος, στο Κωρυκειον Άντρο. Όλα τα παραπάνω, τα είχε υπόψιν του ο Μέγας Αλέξανδρος, παρόλα αυτά είχε σχεδιάσει να ξεκινήσει την εκστρατεία του στην Ασία τον μήνα Μάρτιο. Τούτου δοθέντος, έπρεπε να είχε χρησμό το νωρίτερο, αρχάς Φεβρουαρίου. Όπως όμως προανέφερα, τον μήνα Φεβρουάριο, το μαντείο δεν λειτουργούσε. Είχε κατεβάσει ρολά! (Όπως τα μαγαζιά της χώρας μας, ελέω...χμ, πανδημίας) Παρόλα αυτά, ο μέγιστος των Ελλήνων ουδόλως απογοητεύεται και κατεβαίνει μόνος του από την Μακεδονία στους Δελφούς με σκοπό να λάβει χρησμό από την Πυθία για την έκβαση της εκστρατείας. Φτάνει στο σπίτι της Πυθίας κι ακολουθεί ο κάτωθι διάλογος, όπως τον περιγράφει ο Πλούταρχος, στον βίο του Αλέξανδρου, με μια μικρή διασκευή από την ταπεινότητα μου.

ΑΛ: Άνοιξε Πυθία, θέλω άμεσα χρησμό!

ΠΥ: Τρελός είσαι άνθρωπε μου;; Δεν γνωρίζεις, ότι το μαντείο είναι κλειστό;;

ΑΛ: Γιατί;;

ΠΥ: Ο Απόλλων δεν έρχεται τον Χειμώνα. Είναι στην χώρα των Υπερβορείων.

ΑΛ: Στα…παλαιότερα των υποδημάτων μου! Εγώ θέλω χρησμό και τον θέλω τώρα! Ξέρεις, ποιος είμαι εγώ;; Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών!

ΠΥ: Δεν πα να σαι και ο Ρουβάς, χρησμό δεν έχει!

ΑΛ: Ποιος είναι αυτός;;

ΠΥ: Ένας τραγουδοποιός από το μέλλον, τί σόι μελλοντολογος είμαι!

ΑΛ: Βγες έξω, ειδάλλως θα μπω εγώ μέσα και θα σε πάρω σηκωτη!

ΠΥ: Όχι, είμαι παρθένα, δεν κάνει να με αγγίξεις, είμαι ταμενη στον Θεό Απόλλωνα!

Απτόητος, ο Αλέξανδρος μπαίνει στην οικία της, την αρπάζει, την βάζει στους ώμους του και βγαίνει έξω με σκοπό να την πάει στο μαντείο για να του δώσει χρησμό.Τότε η Πυθία θαυμάζοντας το θάρρος του, λέει το εξής: «Ω παι, αληθώς αήττητος ει!» (Παιδί μου, είσαι αληθινά αήττητος) Και ο Αλέξανδρος της απαντά: «Ευχαριστώ πολύ, αυτόν τον χρησμό ήθελα, γεια σας!».

Αυτά έγιναν ΤΟΤΕ. Τί γίνεται σήμερα;; Πριν λίγες ώρες, το ενδοτικό σκουπίδι, ο αχρειος αυτός προδότης, που αυτοαποκαλείται Πρωθυπουργός (μιας χρήσης)  της Ελλάδος, εξήγγειλε στους υπηκόους του, την παράταση εις το διηνεκές,  των μέτρων της ανελευθεριας, του εξευτελισμού, της αναξιοπρέπειας και της οικονομικής καταστροφής του Ελληνικού λαού! Τί απαντούν οι Έλληνες στους τυράννους;; Τί άλλο;; Ότι του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!! Γιατί;; Διότι είμαστε ΑΗΤΤΗΤΟΙ! Όπως πρόγονος μας, ο Αλέξανδρος. Τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό, σε εθνικό! Οι Έλληνες είναι αήττητοι, μόνο όμως εάν σκεφθούν έξυπνα και πράξουν αντρειωμένα! Μόνο εάν τιμήσουν την καταγωγή τους! Εάν συμπεριφερθούν, όπως οι πρόγονοι τους! Εάν φερθούν, ως Έλληνες! Ο Διομήδης ελογχισε την θεά Αφροδίτη! Ο Αλέξανδρος τα έβαλε με τον Απόλλωνα και την Πυθία! Κι εμείς οι νεοέλληνες θα φοβηθούμε έναν προδότη-τυραννισκο;; Μια θρασύδειλη καρικατούρα, όπου δεν μπορεί να περπατήσει, ούτε πενήντα μέτρα, δίχως τους μπράβους του;; Ως πότε θα τον αφήνουμε να ασελγει στην ψυχή μας;; Το ποτήρι ξεχείλισε! Τα...υπερχειλιζοντα ύδατα θα πνίξουν αυτόν, τους αυλικούς του και τους γλύφτες του. Ευελπιστώ να μην είσαι κι ΕΣΥ ένας από δαυτους.

Τα σέβη μου.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ