«Ιδού πως η Μαύρη οικογενειοκρατία κυριαρχεί σκοτώνοντας γόνους της Λευκής», και ο ρόλος των Ρότσιλντ. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Το ιστορικό φαινόμενο κάποιες οικογένειες να διοικούν επί σειρά δεκαετιών, μέχρι και αιώνων, σε παγκόσμιο ή κατώτερο επίπεδο και κάποιες άλλες αν και πρόσφεραν τόσα καλά στον πλανήτη να έχουν αφανιστεί είναι ένα θέμα το οποίο έχει ενδιαφέρουσες, πολύ ενδιαφέρουσες, πτυχές. Είναι ένα θέμα που μας το κρύβουν....

Πως συμβαίνει η «Αδελφότητα του φιδιού» να επιβιώνει μέσα από οικογενειοκρατικές σχέσεις δια μέσω των αιώνων και ηγετικές οικογένειες αντίθετες προς τα συμφέροντα αυτών, αφανίσθηκαν;

Ας γίνει πιο απλό το ερώτημα. Τι κοινό έχουν ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Μέγας Ναπολέων και ο Μέγας Αλέξανδρος; Άλλαξαν την πορεία του κόσμου και τους σκότωσαν τα παιδιά τους. Αφάνισαν τους απογόνους τους. Αντίθετα, οι οικογένειες που έχουν τον πλανήτη στα χέρια τους, (η ύλη είναι στα χέρια τους, οι άνθρωποι είναι το εμπόδιό τους) έχουν κάποιους βασικούς, απαράβατους κανόνες τους οποίους τηρούν περισσότερο από πιστά. Ένας απ’ αυτούς, για βασιλικές οικογένειες και οικογένειες τραπεζιτών, είναι η διατήρηση με κάθε μέσο του αίματός τους. Διατηρούν επίσης τα πρωτοτόκια, άσχετα πόσο βλαμμένος ενδεχομένως να είναι ο πρωτότοκος. Πιστεύουν τα μέλη των οικογενειών αυτών, των «μαύρων», ότι είναι απόγονοι των εκπεσόντων και θα νικήσουν στο πόλεμο εναντίον του Θεού με έπαθλο τους ανθρώπους.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, είναι γνωστό σε μας τους Έλληνες, πως κατέστρεψε την τότε παγκόσμια τάξη και εδραίωσε έναν κόσμο ειρήνης και πιο δίκαιο. Μετά τον ύποπτο θάνατο του Αλεξάνδρου, δολοφονήθηκαν όλοι οι απόγονοί του. Η βασιλεία είναι καθεστώς ηγεσίας κληρονομικό και ο Αλέξανδρος δεν έπρεπε να έχει απογόνους. Και στο τέλος δεν είχε. Τι έφταιγαν τα παιδάκια; Όταν ακούνε οι «Μαύροι» για ειρήνη αρρωσταίνουν, διότι δια των πολέμων επιβιώνουν υλικώς και ψυχικώς και επιβιώνουν με το χυνόμενο αίμα των ανθρώπων. Παράλληλα ευχαριστούν τον σατανά στον οποίο πιστεύουν και τιμούν διότι, όπως οι ίδιοι ομολογούν, ο σατανάς είναι λάγνος στο ανθρώπινο αίμα. Ο Μέγας Αλέξανδρος τους διέλυσε τα σχέδια και τον εκδικούνται μέχρι σήμερα προσπαθώντας να του αλλάξουν την εθνικότητα.

Κατόπιν, ο Ιούλιος Καίσαρ ανέτρεψε πάλι την τότε τάξη, βοηθώντας κυρίως τους φτωχούς. Δημιούργησε ένα κόσμο δίκαιο βοήθησε τους φτωχούς δίνοντάς του γη, μείωσε την φορολογία και άλλαξε το ημερολόγιο, εθέσπισε το Ιουλιανό, κάτι το οποίο δεν άρεσε στους πιστούς του χρόνου – Κρόνου. Του σκότωσαν και αυτού τα παιδιά διότι το δικαίωμα εξουσίας και στην Ρώμη ήταν κληρονομικό.

Πάμε στους Ρομανώφ, για τους οποίους έγραψε πολλά ο Σπυριντόνοβιτς. Το όνομα Ρομανώφ σημαίνει Νέα Ρώμη (Roma –Nov). Ο πρώτος Ρομανώφ ήταν ο Πρίγκιψ Prus (Πρως), ο οποίος ήταν αδελφός του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Αυγούστου. Ο Πρως εγκαταστάθηκε στην περιοχή που ονομάσθηκε Πρωσία. Τίποτα τυχαίο! Οι Ρομανώφ αφού ανέλαβαν την διοίκηση της Ρωσίας έγιναν Ορθόδοξοι. Όταν ο τελευταίος Ρωμανώφ Νικόλαος ο Β’ τάχθηκε κατά των πολέμων και έθεσε δια νόμου ως ανώτατο άρχοντα τον Ιησού Χριστό, οι Ρότσιλντ, ως άρχουσα οικογένεια της αδελφότητος του φιδιού, «άφρισαν» από το κακό τους και σκότωσαν όλη την οικογένεια, τον Τσάρο (από το «Καίσαρ») Νικόλαο, την γυναίκα του Αλεξάνδρα και τα πέντε παιδιά τους, σύμφωνα πάντα με τον ρώσο συγγραφέα Στρατηγό Σπυριντόνοβιτς. Τι έφταιγαν τα παιδιά;

Επιπλέον, και οι 6 πρωην αυτοκράτορες της δυναστείας Ρομανώφ είχαν δολοφονηθεί. Το να είναι κάποιος Ορθόδοξος, φιλειρηνιστής και δίκαιος είναι θανάσιμο αμάρτημα για τους νεοταξίτες.

Επόμενο παράδειγμα ο Ναπολέων. Ο Ναπολέων, Καλομερίτης από την Κορσική, επιλέχθη λόγω των ικανοτήτων του από τους Ρότσιλντ που σκόπευαν να αιματοκυλίσουν τον κόσμο μετά την Γαλλική Επανάσταση και να θέσουν την νέα μορφή διοικήσεων των χωρών, το λεγόμενο μετέπειτα «εθνικό κράτος», γιατί αυτό τότε θα εξυπηρετούσε τα μελλοντικά σχέδιά τους. Ο Ναπολέων είχε το πλεονέκτημα ότι ήταν τέκτων, άρα δικός τους.

Έκανε όμως ένα λάθος, όσον αφορά τα οικογενειακά του. Παντρεύτηκε πρώτα την Ιωσηφίνα, την οποία αγάπησε πραγματικά που όμως δεν είχε αριστοκρατικό αίμα, αλλά είχε και δύο παιδιά από τον πρώτο της γάμο τα οποία αποκτούσαν δικαιώματα στον γαλλικό θρόνο, καθότι ο Ναπολέων ήταν αυτοκράτωρ της Γαλλίας. Τα παιδιά αυτά τα σκότωσαν το 1832 και έζησε το παιδί που απέκτησε με την Μαρία – Λουΐζα (την Μαρία – Λουΐζα τόσο πολύ την ήθελε που την πανδρεύτηκε δι’ αντιπροσώπου!) διότι αυτή ήταν του Οίκου των Αψβούργων. Η εξουσία πρέπει να παραμένει σε ανθρώπους που έχουν το δικό τους αίμα. Το αίμα της άρχουσας τάξεως, το γαλάζιο. Είναι γνωστό ότι το γένος στους ιουδαΐζοντες καθορίζεται από το αίμα της γυναικός, λόγω του μιτοχονδριακού υγρού, και όχι από το του ανδρός.

Δηλαδή, όσοι μεγάλοι ηγέτες δεν ακολουθούσαν την γραμμή της Μαύρης Αδελφότητος και προσέφεραν ευεργετικά στον πλανήτη, δολοφονούνταν αυτοί και όλοι τους οι απόγονοι. Έσπαζαν οι δολοφόνοι, αυτό που είναι σημαντικότερο σ’ αυτούς. Τους δεσμούς αίματος. Έπρεπε οι αντίπαλοί τους να μην αφήσουν απογόνους. Αχ αυτό το αίμα! Αυτό τους οδηγεί στην υλοποίηση του σκοπού τους!

Τελευταίο σύγχρονο παράδειγμα, που παρ’ ολίγο να σπάσει δεσμούς αίματος, είναι ο θάνατος της Νταϊάνας, αν και υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία στον θάνατό της. Αλλά θα μου πείτε, μήπως μας είπαν ποτέ και καμιά αλήθεια; Όταν ήταν η Ναϊάνα με τον Αλ-Φαγιέτ, αιγύπτιος και μωαμεθανός, λέγεται ότι ήταν έγκυος. Επομένως ως ήδη βασιλομήτωρ, το παιδί ή τα παιδιά αργότερα, του αιγυπτίου θα είχαν δικαιώματα στον αγγλικό θρόνο. Οποία μέγιστη προσβολή στους γαλαζοαίματους! Δεν μπορούσε φυσικά η Ελισάβετ και οι δικοί της να φαντασθούν ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή στο μέλλον που θα γινόταν βασίλισσα, όπως η ίδια, της Αγγλίας κάποια με «μολυσμένο» αίμα, και με μπούρκα να φοράει το στέμμα. Ή βασιλιάς, αν γεννιόταν αγόρι, και να χαιρετιούνται οι ευγενείς μεσ’ στο παλάτι του Μπάκιγχαμ με το «Σαλάμ αλέκουμ». Δεν γίνονται αυτά. Ευτυχώς γι αυτούς, η Νταιάνα σκοτώθηκε σε τροχαίο. Τι τυχερός που φάνηκε ο βασιλικός Οίκος της Αγγλίας!

Και στην Ελλάδα έχουμε κάποια παραδείγματα. Ο μυστηριώδης θάνατος του Βασιλέως Αλεξάνδρου του Α΄ σε νεαρή ηλικία ο οποίος όμως δεν είχε απογόνους. Το πόσο μυστηριώδης ήταν ο θάνατός του φαίνεται από τι γράφει ο Ιατρικό Δελτίο και το οποίο φυσικά δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα αίτια του θανάτου που του αποδίδουν οι Ιστορικοί. Ήταν και ο Βενιζέλος τότε, και όπου υπάρχει ο Βενιζέλος υπάρχει και πρόβλημα. Τυχαίως; Γι αυτό και ο Σπυριντόνοβιτς συγκαταλέγει τον Βενιζέλο, με τον οποίο συνεδέθη και η οικογένεια Μητσοτάκη, στην ομάδα «Απόστολοι του Διαβόλου» που εστάλησαν από τους Ρότσιλντ να διοικήσουν διάφορες χώρες στον κόσμο.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα πως η «Αδελφότης του φιδιού» εξαλείφει την οικογενειοκράτια αυτών που δεν ακολουθούν τις διαταγές τους ή είναι ενάντια των σατανικοτάτων σχεδίων τους, είναι ο Ωνάσης. Μετά απ’ ότι έκανε σε συνεργασία με τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων της Αργεντινής Κρ. Νικολαΐδη, δηλαδή την βάση που έφτιαξαν στα Φώκλαντ (αυτή υπήρξε η αιτία του πολέμου) και εκ τότε η Αργεντινή χρεοκοπεί κάθε λίγο και λιγάκι, ήθελαν τον αφανισμό του. Γι αυτό σκότωσαν τον γιό και διάδοχο της «Αυτοκρατορίας» του Ωνάση, Αλέξανδρο. Το παιδί του σκότωσαν, όχι αυτόν! Τι έφταιγε το παιδί του; Έτσι κατέστρεψαν κάθε συνέχεια της οικογένειας Ωνάση. Οι γυναίκες δεν υπολογίζονται για τους άρχοντες του κόσμου τούτου.

Τελευταίο παράδειγμα. Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Β’. Τον έβαλαν στο «αθόρυβο» αφού απειλήθηκε με την εξόντωση των παιδιών του. Αυτό εγράφη από κάποιες εφημερίδες. Ότι δηλαδή είχαν απαγάγει τα παιδιά του και έτσι τον εκβίασαν για ν’ αποσυρθεί μετά τις ενέργειές του για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και την αποτυχία του σχεδίου «Πυθία 1».

Τι έφταιγαν τα παιδιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Τι έφταιγαν τα παιδιά του Ναπολέοντος, τι έφταιγαν τα παιδιά του Καίσαρος; Τι έφταιγε το παιδί του Ωνάση;. Δεν έφταιγαν, αλλά με βάση την λογική των σατανιστών, διότι εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια, «θα φταίνε όταν μεγαλώσουν, και για αυτό δεν πρέπει να μεγαλώσουν». Απλή σκέψη και αποδοτική κατά τα φαινόμενα.

Όπως γίνεται φανερό οι σατανιστές κρυφοί αρχηγοί του πλανήτη διαχρονικά «αφανίζουν» ύπουλα όχι μόνο αυτούς οι οποίοι πάνε κόντρα στα σχέδιά τους, αλλά και τους απογόνους τους. Έτσι καταστρέφουν την οικογενειοκρατία των καλών που κάποια στιγμή τους ξέφυγαν. Και προκειμένω να έχουν τα ίδια προβλήματα στο μέλλον σκοτώνουν όλα τα παιδιά τους, επειδή στατιστικά αργεί να εμφανισθεί κάποιος αντίθετός τους, διότι πιστεύουν στην συνέχεια του αίματος, στην κληρονομικότητα και την κληρονομική μνήμη, η οποία αποτελεί βασικό συστατικό του γονοτύπου του ανθρώπου. Αυτός είναι ο κύριος λόγος παραγωγής των εμβολίων mRNA.

Ένας από τους λόγους που λατρεύουν και «μιμούνται» το φίδι, είναι διότι όπως το φίδι εκδύεται το παλιό δέρμα και συνεχίζει με νέο, έτσι και μ’ αυτούς το παιδί συνεχίζει το έργο του πατέρα. Έχουν τον ίδιο συμβολισμό. Επιπροσθέτως, ο Κρόνος τον οποίο λατρεύουν μέχρι σήμερα, έτρωγε τα παιδιά του για να μην χάσει την εξουσία. Έτσι και αυτοί, για να μείνουν στην εξουσία, δεν πρέπει να υπάρχουν παιδιά τα οποία μπορούν στο μέλλον να καταστρέψουν τους σκοπούς τους και το έργο τους. Αλλ’ επειδή δεν μπορούν να ζουν όσο ο Κρόνος, δίδουν τα ηνία στα παιδιά τους.

Συνέχεια της οικογενειοκρατίας τους λοιπόν με κάθε μέσον. Το ότι δολοφονούν τους αντιπάλους τους δεν σημαίνει ότι αμαρτάνουν, με βάση πάντα την θρησκεία τους. Η θρησκεία τους, με έναν ιδιαίτερα ρατσιστικό τρόπο, τους δίνει άφεση αμαρτιών. Λέει το Ταλμούδ «Σκοτώστε τους πιο τίμιους από τα γκόιμ» (Talmud, Abod. Zar. 26b.) Αυτό το εδάφιο στα Πρωτόκολλά τους έγινε «Σκοτώστε τους καλύτερους των χριστιανών». Επίσης, αναφέρει το Ταλμούδ «Αυτός που χύνει το αίμα των γκόιμ προσφέρει θυσία στον Θεό (ενν. Γιαχβέ)» (Talmud, Jalcut Simeoni).

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αυτό που θέλουν για τους εαυτούς τους δεν πρέπει να ισχύει για τους άλλους. Τους τελευταίους αιώνες είναι οι Ρότσιλντ, πριν ήταν κάποιοι άλλοι, οι παγκόσμιοι ηγέτες που είναι απόγονοι των εκπεσόντων, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται, αλλά στην ουσία είναι οι ίδιοι με τον ίδιο σκοπό. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Ρότσιλντ, ως τωρινή ηγετική παγκοσμίως οικογένεια ως δολοφόνους, αλλά πως συμβαίνει και όλο αυτοί ευνοούνται; Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι, όταν θέλουν οι νεοταξίτες ν’ απαλλαγούν από εχθρικούς προς αυτούς μορφές, τούς σκοτώνουν τα παιδιά.

Το άρθρο αυτό το «κλείνει» με μια στροφή του Κ. Βάρναλη: «Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο / μη λες πως θάν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως / πως θα ‘ναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ τον λύκο / τότε μονάχα να χαρείς: αν θα ‘ναι ο τελευταίος.»

Χρήστος Μαντζιάρης