Ελλάδα – Τουρκία: Ποιές είναι οι παγίδες των διερευνητικών συνομιλιών που αρχίζουν στις 25 Ιανουαρίου; Τα πονηρά παιχνίδια του Ερντογάν, ο ρόλος των Γερμανών και των ΗΠΑ. Του Πάνου Παναγιωτόπουλου

Η ημερομηνία έναρξης του νέου γύρου των διερευνητικών συνομιλιών Ελλάδος – Τουρκίας ανακοινώθηκε ήδη ότι θα είναι η 25η Ιανουαρίου. Ανώτατες διπλωματικές πηγές του Ελληνικού ΥΠ.ΕΞ... περιορίστηκαν να δηλώσουν ότι «πρόκειται για τον 61ο γύρο συνομιλιών , οι οποίες έχουν καθαρά διερευνητικό χαρακτήρα και αποτελούν συνέχεια αντίστοιχων συνομιλιών, που είχαν γίνει στο παρελθόν».Η αλήθεια, όμως, δεν είναι αυτή! Αυτές οι διερευνητικές συνομιλίες θα έχουν μία διαφορετική υπόσταση και ένα εντελώς διαφορετικό νόημα από όλες όσες προηγήθηκαν, γιατί υπάρχουν ισχυρότατες δυνάμεις, οι οποίες επιθυμούν, με κάθε τρόπο, να υπάρξει συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας και τους είναι παντελώς αδιάφορο το αν αυτή η συμφωνία λειτουργήσει σε βάρος της Ελλάδος.

Οι μεγάλες παγίδες των διερευνητικών συνομιλιών
Το τι θα γίνει στο τραπέζι των συνομιλιών δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Είναι βέβαιον ότι η Τουρκία θα θέσει όλα τα θέματα της δικής της ατζέντας και θα επιμείνει να συζητηθούν με την Ελληνική πλευρά. Μεταξύ αυτών, όπως έχουν ήδη δηλώσει δημόσια οι Τούρκοι ηγέτες, είναι η θέση της Τουρκίας ότι τα νησιά έχουν μόνο χωρικά ύδατα και όχι υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, η απαίτησή της για αποστρατικοποίηση όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, οι προκλητικές θέσεις της για «κατοχή από την Ελλάδα» 18 νησιών και μικρονησίδων, ορισμένα από τα οποία είναι κατοικημένα και γενικότερα η εμμονή της Τουρκίας, για ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάννης έναντι της Ελλάδος.

Η Τουρκία δεν κρύβει τις προθέσεις της, δεν κρύβει τις επιδιώξεις της και τα σχέδιά της: επιθυμεί την διχοτόμηση του Αιγαίου, σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας, που ασκεί η Ελλάδα στα νησιά και στις θαλάσσιες ζώνες του Αρχιπελάγους.

Το ερώτημα είναι όταν τεθούν τα θέματα αυτά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τι ακριβώς θα κάνει η Ελλάδα;
Θα μας πείτε ότι το αναμενόμενο και το επιβεβλημένο είναι να διακόψει η Ελληνική αντιπροσωπεία τις συνομιλίες και να σηκωθεί να φύγει. Πιστεύουμε ότι ο Ερντογάν δεν έχει οργανώσει το επόμενο βήμα του για την περίπτωση αυτή; Δηλαδή για την στιγμή, που θα κριθεί ποιός είναι ο υπεύθυνος για το blame game, ώστε να ρίξει τα βάρη στην Ελλάδα; Και τι θα πρέπει να περιμένουμε μετά από αυτό; Την επιστροφή του Oruc Reis,για νέες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στις θαλάσσιες ζώνες ή και την διενέργεια γεωτρήσεων σε κομμάτια της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας;

Το δίλημμα: Ή συνεχίζετε τις συνομιλίες επί της Τουρκικής ατζέντας ή σας πάμε σε πόλεμο!
Ο 61ος γύρος δεν είναι όμοιος με τις διερευνητικές συνομιλίες που προηγήθηκαν.
Αυτή τη φορά μας την έχουν στημένη, από πολλές πλευρές, προκειμένου να εξευμενίσουν την Τουρκία, η κάθε μια πλευρά για τους δικούς της λόγους: Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη τη Γερμανία, αλλά και με την Ισπανία, την Ιταλία, την Μάλτα, την Ουγγαρία κλπ. δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τον Ερντογάν. Είτε γιατί θεωρούν την Τουρκία μεγάλη αγορά για τα προϊόντα τους, είτε γιατί πιστεύουν ότι πρέπει να την έχουν ισχυρό σύμμαχο, με τις όποιες ιδιοτροπίες και ιδιαιτερότητες του Ερντογάν, για να μην γλυστρήσει οριστικά και αμετάκλητα στην αγκαλιά της Ρωσίας. Οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές χώρες είναι συμπαραγωγοί των μεγάλων εξοπλιστικών συστημάτων, με τα οποία υπερεξοπλίζονται οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Έτσι, η Γερμανία κατασκευάζει από κοινού με την Τουρκία τα περίφημα υποβρύχια Τ-214, τους δίνει τα υπερσύγχρονα άρματα μάχης Leopard, είναι συμπαραγωγός στην κατασκευή βαρέων όπλων πυροβολικού, αλλά και ελαφρών όπλων για τον Τουρκικό Στρατό. Η Ολλανδία δίνει τεχνογνωσία και κατασκευάζει από κοινού με την Τουρκία πολεμικά πλοία, η Ιταλία επιθετικά ελικόπτερα, ενώ η Ισπανία σχεδίασε και κατασκεύασε σε Ισπανικά και Τουρκικά ναυπηγεία το πρώτο ελικοπτεροφόρο – αεροπλανοφόρο του Ερντογάν.