Απλές σκέψεις, ανησυχίες, περίσκεψη και οράματα. Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Η ταπεινοφροσύνη είναι ο συνδετικός κρίκος της μετριοφροσύνης και της μεγαλοψυχίας.Το τρίπτυχο που παρωθεί την αρετή και την συνείδηση του ανθρώπου. Αρχές και Αξίες εις τις οποίες κτίζεται μια όρθια και δυνατή κοινωνία του Δικαίου.Η   συνείδηση είναι  η υπέρτατη   και   θεμελιώδης   Αρχή   όλων   των   εννοιών   και   αξιών,   η πρωτοπόρος   δύναμις   και   οδηγός   για   την   δημιουργία,   το   έργο   και   την   ανεκτίμητη συνεισφορά του κάθε ανθρώπου εις την κοινωνία και την ανθρωπότητα.
Άνθρωπος   και   Νόμος:...
Όποια   θέση   και   αν   κατέχει   κανείς   εις  την   κοινωνία,   είναι παραβάτης,  όταν δεν σέβεται και δεν εκτιμά την ζωή του συνανθρώπου του, και το προϊόν της δημιουργίας και του μόχθου του που είναι η εργασία και η περιουσία του. 
Αυτά είναι επι   χιλιετίες   διαχρονικά,   αλλά   πρωτίστως   και   ένας   αιώνιος,   απαράβατος,   άγραφος Υπέρτατος Νόμος.
Εκ του λόγου αυτού ο απλός και κοινός ΝΟΥΣ αντιτίθεται σε δεκάδες χιλιάδες Νόμους, Υπουργικές Αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα τα οποία γράφονται από ανθρώπους για   την   εξυπηρέτηση   κυρίως   διαφόρων   ιδιοτελών   σκοπιμοτήτων,   και   οι   οποίοι δημιουργούν συγχύσεις, συγκρούσεις και  αποπροσανατολίζουν, διχάζουν την κοινωνία.
Αλλά αντί να ντρέπονται αυτοί για την συμπεριφορά τους, στρουθοκαμηλίζουν, ντρέπομαι και λυπάμαι εγώ που κοπιάζω να τους πείσω για το τόσο απλό και αληθές. 
Ο Κομφούκιος (551-479 π. Χ.) είπε: 
«Σε μία χώρα που κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι ντροπή. Σε μία χώρα που κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι ντροπή». 
Ο δε Επίκουρος (341-270 π. Χ.)είπε: 
«Αν θέλεις να κάνεις κάποιο πλούσιο, μη του προσθέτεις χρήματα, να του αφαιρείς επιθυμίες».   
Οι   καιροί   ου   μενετοί,   χρειαζόμαστε   τώρα   ένα   Κράτος.   Κράτος   σημαίνει υποκείμενο που αποφασίζει για τον εαυτό του, δηλαδή να έχει την ικανότητα, την ευθύνη,αλλά και την χαλύβδινη θέληση να λέει ΟΧΙ.  
Οι Ιδεολογίες και τα Κόμματα   είναι τερατώδη δημιουργήματα   του  19ου  αιώνος, διότι διχάζουν τους ανθρώπους, προκαλούν έχθρες,   συγκρούσεις και   ανείπωτα δεινά εις τις κοινωνίες. 
Εις την αρχαία εποχή και εις την Ελλάδα δεν υπήρχαν ιδεολογίες, αλλά ούτε και κόμματα.   Οι   άνθρωποι   καλούνταν   να   επιλέξουν   μόνο   μεταξύ   των   ικανοτέρων     μιας κοινωνίας.   
Αυτό   ήταν   ένα   από   τα   πολλά   θαύματα   της   Αρχαιότητας,   το   θαύμα   των ανθρώπων της που δημιουργούσε Πνεύμα και Πολιτισμούς. Τα αυξανόμενα και δυσεπίλυτα προβλήματα συσσωρεύονται ως   επικίνδυνες εκρηκτικές ύλες σε μία αποθήκη, οι οποίες αιφνίδια θα τινάξουν την ανθρωπότητα και όλο το σύστημα με τις ιδεολογίες του εις τον αέρα. 
Όμως   η   μοίρα   του   ανθρώπου   είναι   ο   χαρακτήρας   του.   
Το   ψέμα   είναι   ανανδρία.   Ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς γνώσεις, δεν γεννιέται ηλίθιος. Ηλίθιος γίνεται μετά, κατά την διάρκεια   της   εκπαίδευσης.   
Ο   ηλίθιος   άνθρωπος   είναι   το   πιο   επικίνδυνο   είδος   του ανθρώπου,   πιο   επικίνδυνος   και   από   τον   κακοποιό.   
Οι   ήττες   ή   οι   νίκες   εις   την   ζωή οφείλονται εις τις  παραλείψεις   και τα λάθη ή αντιστοίχως εις τις  αρχές   και   αξίες   που πρεσβεύουν οι άνθρωποι. 
Τίποτε εις την ζωή δεν έχει αξία, αν δεν έχει χρησιμότητα. 
Κανείς δεν μπορεί να μπει εις το ίδιο ποτάμι δύο φορές. Η γνώση είναι δύναμη.  
«Δεν χρειάζεται να λες τι ξέρεις, αλλά να ξέρεις τι λες», είπε ο Σωκράτης! 
Εις την κοινωνία αυτά τα οποία χάνονται είναι τα λόγια και τα πολλά «θα», και εκείνα τα οποία   μένουν   είναι   μόνο   τα   έργα   των   ανθρώπων   επάνω   εις     τα   οποία   στηρίζονται   η κοινωνία και η Πατρίδα μας. Όμως παρά όλα αυτά, δεν επιθυμώ να είμαι αυστηρός κριτής.
Διότι γνωρίζω, ότι υπάρχουν ανάμεσά μας και γύρω μας άξιοι και έντιμοι άνθρωποι που αγαπάνε, τους οποίους όμως, δυστυχώς, εμείς δεν βλέπουμε, δεν αναγνωρίζουμε, και οι οποίοι   δύνανται   να   προφέρουν   πολλά   εις   την   Πατρίδα,   αλλά   και   πολύ   περισσότερη ανιδιοτελή αγάπη εις τους ανθρώπους, την κοινωνία και την ανθρωπότητα. 
Όμως η αγάπη χρειάζεται μιμητές και οραματιστές, οι οποίοι ενδυναμώνουν τα φτερά της αγάπης, να πετάξει ψηλά, πολύ ψηλά για να αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους. 
Ναι, ένα όραμα για να αλλάξουμε τον κόσμο, να κάνουμε τους ανθρώπους όρθιους και δυνατούς, και να στήσουμε έτσι εις τα πόδια και την Πατρίδα μας.
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης 
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια