Οι θρύλοι
και οι παραδόσεις γύρω από την Αγιά Σοφιά, επί αιώνες κάνουν τις γνήσιες
ελληνικές καρδιές να σκιρτούν μ’ ελπίδα για το ποθούμενο, τους τούρκους να
φρικιάζουν στην ιδέα της επιστροφής στην πατρίδα τους τιμωρούμενοι επάξια, και
τους κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας να προσδοκούν την θρησκευτική τους
απελευθέρωση....
Ακόμη και
στις παραδόσεις, εμείς οι απλοί άνθρωποι, όπως είναι λογικό, στερούμεθα πολλών
σημαντικών πληροφοριών τις οποίες γνωρίζουν οι άνθρωποι που διαδραματίζουν
εξέχοντες ρόλους στις χώρες τους. Η Τουρκία είναι πολύ σημαντική και εξεχούσης
σημασίας χώρα, και ως εκ τούτου ο ηγέτης της είναι αναλόγου σπουδαιότητος. Μοιραία,
στην παρούσα συγκυρία ο Ερντογάν, πρέπει να σταθμίσει πολλούς παράγοντες στην
λήψη οποιασδήποτε αποφάσεως, όπως το να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί,
διότι τα συμβαίνοντα είναι σπουδαία και οι επιδράσεις μιας τέτοιας αποφάσεως
μπορεί να είναι μη προβλέψιμες. Δεν είναι καθόλου εύκολο να διοικείς μια χώρα
όπως η Τουρκία, στην οποία οι Τούρκοι είναι μειοψηφία.
Αυτό που
φοβίζει περισσότερο τους Τούρκους είναι η επιστροφή των Ελλήνων στις πατρίδες
τους. Στις πατρίδες τους που τώρα ανήκουν στην Τουρκία. Αυτός ο φόβος είναι που
τους έκανε να έχουν για αιώνες πρωτεύουσα την Άγκυρα και όχι την
Κωνσταντινούπολη. Ξέρουν ότι θα φύγουν, αλλά δεν ξέρουν πότε. Ο Ερντογάν,
λαμβάνει πάρα πολύ σοβαρά την Ορθοδοξία και την δύναμή της, απ’ ότι φαίνεται
από τις πράξεις του και όχι από τα λόγια του, άσχετα αν οι εδώ κάτι κουστουμαρισμένοι
«κοτζαμπάσηδες» ακούν περί Ορθοδοξίας και παθαίνουν κάτι κακό. Μην ξεχνάμε ότι
ο Ερντογάν απελευθέρωσε τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς τον Δεκαπενταύγουστο του
2018, ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Σημαντικό ρόλο στις υποθέσεις με
άρωμα ορθοδοξίας έχει η γυναίκα του, η Εμινέ, που πολλοί στην Τουρκία,
ισχυρίζονται ότι είναι κρυπτοχριστιανή! Είχε προκληθεί σάλος στην Τουρκία όταν
τουρκικές εφημερίδες δημοσίευσαν φωτογραφίες της Εμινέ που σκύβοντας ξεπρόβαλε
κάτω από την μαντήλα της ο χρυσός σταυρός!
Ο Ερντογάν
λέει, πολλά λέει, ότι θα κάνει την Αγία Σοφία τζαμί. Δεν είναι σίγουρο ότι το
πιστεύει ή ότι είναι κίνηση τακτικής. Προς το παρόν είναι λεκτική κίνηση
τακτικής. Ήταν τζαμί και παλαιότερα η
Αγία Σοφία. Τι οδήγησε τον Μουσταφά Κεμάλ - Ατατούρκ να την μετατρέψει σε Μουσείο
το 1935; Έπρεπε να περάσουν 80 χρόνια για να θυμηθούν οι τούρκοι ότι η Αγιά
Σοφιά πρέπει να ξανα-γίνει τζαμί; Γιατί ΤΩΡΑ, που «τρέχουν» οι προφητείες, ο
Ερντογάν θέλει να την ξανακάνει τζαμί; Μήπως με την τακτική αυτή αποσκοπεί σε
άλλες κρυφές παρενέργειες τόσο για τους έλληνες όσο και για τους τούρκους;
Παρενέργειες που θα φέρουν νέα δεδομένα με σκοπό την καθυστέρηση της διαλύσεως
της Τουρκίας; Οι τούρκοι βρίσκονται σε κρίσιμο, ιστορικά, σταυροδρόμι. Βλέποντας
την τροπή των γεγονότων, από την μια φανατίζονται και από την άλλη, όσο
φανατίζονται τόσο φοβούνται, με αποτέλεσμα πολλοί να γίνονται χριστιανοί είτε
λόγω ριζών είτε λόγω φιλαλήθειας.
Αν κάνουν
τζαμί την Αγία Σοφία πρέπει να καλύψουν τις τοιχογραφίες. Επί αιώνες στάθηκε
αδύνατο στους Τούρκους να καλύψουν τις τοιχογραφίες. Η Πλατυτέρα μένει στην
θέση της επί αιώνες. Θα είναι κάπως κωμικό στις ημέρες μας να ψάλλει ο Χότζας
σε χώρο όπου δεσπόζει η Θεοτόκος Μαρία κρατώντας στην αγκαλιά της τον Ιησού
Χριστό.
Αυτό όμως
που τρομάζει περισσότερο τον Ερντογάν, είναι η σφραγισμένη πόρτα, μέσα από την
οποία πέρασε σε άγνωστο χώρο ο ιερέας κρατώντας την Θεία Κοινωνία κατά την
άλωση. Αυτός είναι ο αποκαλούμενος, προσπαθούν να μας κάνουν να τον ξεχάσουμε,
«Μαρμαρωμένος Δεσπότης». Ο Μαρμαρωμένος Δεσπότης θα ξαναβγεί ώστε να συνεχιστεί
η Θεία Λειτουργία που διεκόπη με την εισβολή των τούρκων στον Ναό. Ας δούμε
πόσο γλαφυρά περιγράφει την εξαφάνιση του ιερέως καθώς και την επανείσοδό του
στον Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας ο Μυρτ. Αποστολίδης.
«Εκεί υψηλά,
εν τω αριστερώ του γυναικωνίτου μέρει, υπάρχει μυστηριώδης τις θύρα,
τετειχισμένη, προς ην μετά σεβασμού και δέους ατενίζουσι πάντες οι διαβαίνοντες
εκείθεν, οι τε Τούρκοι και Χριστιανοί. Αποκαλύψωμεν εαυτούς και ποιήσωμεν το
σημείον του σταυρού, όπισθεν ταύτης κρύπτεται ο Μαρμαρωμένος Δεσπότης, κατά την
κοινήν παράδοσιν των δύο εθνών. Ότε οι Τούρκοι εισήλασαν δαιμονιώντες εις τον
ναόν, αρχιερεύς τις, περιβεβλημένος την ερίτιμον αυτού στολήν, ελειτούργη παρά
την Αγίαν Τράπεζαν. Επί τη θέα των βαρβάρων καταλείπει το θυσιαστήριον και,
κρατών την θείαν μετάλειψιν, ανέρχεται εις τον γυναικωνίτην ταχέως,
ακολουθούμενος υπό πολλών στρατιωτών, δραμόντων όπισθεν αυτού προς αρπαγήν των
πολυτελεστάτων αμφίων. Ο αρχιερεύς, ανελθών την κλίμακα, δια μικράς θύρας
εξαφανίζεται, ήτις αυτοστιγμεί κλείεται, τειχισθείσα στερεώς δια λίθων. Μάτην
οι στρατιώται πλήττουσιν αυτήν λυσσωδώς δι’ αξινών, πελέκεων και όπλων, όπως
ανακαλύψωσι τον άνδρα. Ουδέν κατωρθούσι αποκάμνοντες. Μόνον ίχνη τινά εκ των
προσβολών καταλείπουσιν επί της θύρας. Μάτην κατόπιν επί πολλάς ημέρας άγριοι
γενίτσαροι και έμπειροι τέκτονες επεχείρησαν ν’ αποτοιχίσωσιν αυτήν. Πάντες
κατέπεσαν εξηντλημένοι και ασθενείς. Έκτοτε η θύρα εκείνη μένει τετειχισμένη
και κλειστή.
»Αλλά θα
έλθει ημέρα, καθ’ ην θ’ ανοιχθεί αυτόματος. Θ’ ανοιχθεί όταν ο μεμιασμένος και
βεβηλωμένος υπό των απίστων ναός αποδοθείς την πίστην και πάλιν την ιεράν του
Χριστού. Και τότε ο Μαρμαρωμένος Δεσπότης, αναλαμβάνων την ζωήν, θα εξέλθει
περιβεβλημένος την αυτήν, ως ήτο, ότε εισήλθε, στολήν, κρατών την μετάλειψην
εις τας χείρας, και ευφροσύνως εύχαρης, φιλομειδής, κατελθών εκ του
γυναικωνίτου, δια της αυτής κλίμακος, δι ης και ανήλθε, και επαναβαίνων τας
βαθμίδας της Αγίης Τραπέζης, θα επαναλάβη την διακοπείσαν λειτουργίαν, ακριβώς
εκείθεν, όπου κατέλιπεν αυτήν.
»Τότε αυγή
νέας ευκλεούς θ’ ανατείλη εις το δύσμοιρον μεν, αλλ’ ένδοξον των Ελλήνω γένος
και Έλλην αυτοκράτωρ, υπό το όνομα Κωνσταντίνος, οιονεί διάδοχος του τελευταίου
επί τα τείχη πεσόντος κατά την άλωσιν ατυχούς Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου θα
εισέλθη νικηφόρος εις την Πόλιν και θα στεφθή εν τη Αγία Σοφία, επανιδρύων την
ορθόδοξον και πανέκλαμπρον ελληνικήν αυτοκρατορίαν, έχουσαν πρωτεύουσαν την Κωνσταντινούπολιν.»
Το κρίσιμο
σημείο εδώ στα γραφόμενα από τον Μ. Αποστολίδη είναι ότι οι παραδόσεις, Ελλήνων
και Τούρκων, περί του ανοίγματος της μικρής πόρτας και την συνέχεια της Θείας
Λειτουργίας είναι κοινές! Δεν τα λέμε μόνο εμείς οι Έλληνες, αλλά τα λένε και
οι Τούρκοι. Αυτό σημαίνει ότι ο Ερντογάν είναι ενήμερος για όλ’ αυτά. Και
φυσικά, με την χρήση της τεχνολογίας, θα γνωρίζει τι κρύβεται πίσω από την
σφραγισμένη θύρα. Ποιος αφελής δεν θα χρησιμοποιούσε την τεχνολογία για να δει
τι κρύβεται πίσω! Πίσω από την σφραγισμένη πόρτα, πρωτίστως ευρίσκεται η Θεία
Κοινωνία. Σώμα και αίμα Χριστού, ήτοι ο ίδιος ο Χριστός. Επομένως κάθε
ανθρώπινη ισχύς είναι μηδαμινή μπροστά στον Θεό και ο Ερντογάν το γνωρίζει. Συμφέρει
την Τουρκία να βγει ο ιερεύς όσο το δυνατόν αργότερα. Τι συμφέρει στον Ερντογάν
δεν το γνωρίζουμε.
Υποστηρίζοντας
ο Ερντογάν ότι θα μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, περισσότερο αποσκοπούν τα
λεγόμενά του στην προσπάθειά του να ενώσει την διασπαζόμενη πολυφυλετική χώρα
του με τον μωαμεθανισμό, παρά ότι θέλει να κάνει πραγματικά. Γνωρίζει τι
πραγματικά συμβαίνει και τι ακολουθεί καλύτερα από τον καθένα και τρέμει στην
ιδέα ότι η Τουρκία θα εκραγεί στα χέρια του.
Τον
Ερντογάν, και τον κάθε τούρκο ηγέτη, τον σκιάζουν όχι αυτά που φαίνονται στην
Αγία Σοφία, αλλ’ αυτά που είναι κρυμμένα και με την πάροδο των αιώνων έχουν
ξεχαστεί από τους πολλούς. Ο Μαρμαρωμένος Δεσπότης ετοιμάζεται και αυτός για
την θρυλική έξοδό του κάτι που σημαίνει ότι και η Τουρκία θα γίνει οδυνηρή
ιστορική ανάμνηση.
Οι μωαμεθανοί
ως δεισιδαίμονες που είναι, κάτι από το οποίο δεν μπορούν ν’ απαλλαγούν, οπότε
οι θρύλοι και οι κοινές παραδόσεις για τον επανελληνισμό των σκλαβωμένων τόπων
της πατρίδος μας, λειτουργούν υπέρ ημών. Οποιαδήποτε πρόκληση πέραν των ήδη
καθιερωμένων σε ιερά και όσια θα φέρουν μη ελεγχόμενες ανατροπές. Ανατροπές με
ευνοουμένη την Ελλάδα μας.
Λέγεται ότι
το σπαθί από το θηκάρι του Μαρμαρωμένου Βασιλιά βγήκε, αν και ο Μαρμαρωμένος
Δεσπότης είναι πίσω από τη πόρτα, τότε η δόξα μας είναι κοντά.
Χρήστος Μαντζιάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.